چابکسر يکي از شهرهاي استان گيلان در شمال ايران است. اين شهر در منتهي‌اليه خاوري استان از شمال به درياي خزر، از شرق به شهرستان رامسر در استان مازندران،از جنوب به رشته کوه البرز و از غرب به کلاچاي محدود است.
چابکسر در حد فاصل استان گيلان و استان مازندران در کوتاهترين فاصله بين کوه و دريا (حداکثر 1300) متر جاي گرفته است. به دليل فاصله کم کوه و دريا منظره‌اي بسيار جالب و کم‌نظير دارد. در گستره جغرافيايي چابکسر 4 محصول عمده کشاورزي يعني برنج، چاي، مرکبات و کيوي در کنار همديگر عمل مي‌آيند.
با توجه به خصوصيات جغرافيايي حاکم بر منطقه، يعني رشته کوه البرز و درياي خزر، چابکسر از نظر جاذبه‌هاي گردشگري از تنوع ويژه‌اي برخوردار است.
چابکسر در منتهی الیه استان گیلان در حد فاصل استان گیلان و مازندران در کوتاه ترین فاصله بین کوه و دریا حداکثر 1300 متر قرار دارد. این شهر 4 محصول عمده کشاورزی شامل برنج، چای و مرکبات و کیوی در کنار همدیگر رشد می کنند. از جمله نقاط دیدنی این شهر چشمه دمکش، استخر طبیعی خشکه سرا در منطقه سرولات، قلعه بندبن قاسم آباد، قلعه شاه سیروس سرولات و پل بزرگ چابکسر به سمت کلاچای قرار دارد و پذیرای مسافران و گردشگران می باشد. از نقاط زیارتی این شهر بقعه آقا سید ابوجعفر ابیض (سال وفات 345 هـ ق) می باشد که بعد از 4 نسل به حضرت علی ابن الحسین (ع) می رساند و سایر بقاع متبرکه مانند سیده بی بی سکینه از اولاد موسی بن جعفر (ع) می باشد.
چشمه دمکش-جاذبه های گردشگری شهر چابکسر
این چشمه در 5 کیلومتری غرب چابکسر زیر درختان تنومند قرار دارد و بر خلاف چشمه های معمولی قطع و وصل می شود. بدین معنی که هر چند دقیقه جریان آب قطع می شود و سپس بار دیگر آب گردش خود را آغاز می کند. آب این چشمه قلیایی و دارای یون آهن برای دفع سنگ کلیه و جریان کمبود آهن بسیار مفید است.
این چشمه در اوج آبدهی خود 574 لیتر در ثانیه آبدهی دارد.
چشمه آب معدنی سجیران چابکسر
این چشمه در منطقه “اِشکِوَر بالا” در بالا دست روستاهای نیلوجیر کل و سجیران (در قسمت شمال شرقی) قرار دارد. این چشمه تا چندی پیش ناشناخته بود؛ اما به تازگی اهالی به خواص درمانی آن پی برده اند و برای درمان برخی بیماری ها از جمله بیماری های کلیوی از آب آن می آشامند. آب چشمه سجیران بسیار گوارا و سبک است. این آب، جرم و رسوب را به آسانی و در مدتی کم حل می کند. استحمام در این چشمه، در درمان بیماری های پوستی، به ویژه قارچ انگشتان و سایر نقاط بدن تأثیر مثبت دارد؛ به طوری که پس از یک تا دو بار استفاده از آب، بیماری قارچی کاملا درمان می شود و پوست به حالت عادی خود باز می گردد.
چشمه آب شور لاکان چابکسر
در انتهای جاده رشت – لاکان، یک جاده خاکی دیده می شود که این نقطه را به شهر صنعتی متصل می کند. در میانه جاده، روستای “آقا دانا پیر” قرار دارد که در شرق آن، جنگل انبوه و زیبا دامن گسترده است. این چشمه در دل این جنگل و در جنوب رشت قرار دارد.
آب چشمه به علت برخورداری از نمک فراوان، شور است و به همین سبب، “آب شور” نیز نام گرفته است. مردم منطقه، چشمه را مقدس و آب آن را شفا بخش می دانند و در فصل تابستان برای درمان بیماری های پوستی با آب چشمه حمام می کنند.
شهر دغنان چابکسر
در اثر حفاری های سال 1382 شهر تاریخی 1200 ساله هفت دغنان در 55 کیلومتری شهرستان صومعه سرا با وسعتی حدود 60 هکتار از زیر خاک بیرون آورده شد و کاوش های باستان شناسی وسعت آن را به 120 هکتار رساند ولی هنوز حریم این محوطه تاریخی تعیین نشده است. شهر دغنان یکی از شهرهای بزرگ دوره صفوی است که پایتخت ایالت گزکرات بوده است. مطالعات نشان می دهد که پیش از زلزله 400 سال قبل، در سال 1308 هجری قمری بیماری وبا جان بسیاری از مردم این شهر را گرفته و از آن تاریخ متروک گردیده است.
باستان شناسان در نزدیکی این شهر با گورستان های دسته جمعی مواجه شدند که در هر یک بیش از 20 جسد دفن شده است و نشان از شتاب در تدفین مردگان دارد و شواهد گور ها نشان می دهد که اتفاق هولناکی موجب مرگ بسیاری از اهالی شهر شده است و کسانی که زنده مانده بودند مردگان را با عجله و بدون در نظر گرفتن آداب تدفین دفن کرده اند.
در بررسی این محوطه باستانی بقایای 2 پل خشتی، ساختمان های قدیمی، تپه های باستانی، حمام قدیمی، خندق، برج و بارو، مسیر آبرسانی به داخل شهر، جاده های سنگ فرش و انبار و معابر در محدوده 60 هکتاری به دست آمده است. در سال 1382 تعداد 17 ظرف سفالی و چینی در عمق 3 متری و در یک پیت زباله به دست آمده که نشان می دهد ساکنان این شهر ظروف سفالی را بعد از ظروف چینی دور انداخته اند. مقایسه این اشیا با اشیا کشف شده در ارمنستان، چین، باکو و روسیه نشان از تجارب این شهر با کشورهای یاد شده دارد. در مرکز شهر بقایای مغازه های آهنگری و سنگ فروشی و سکه هایی از دوره صفوی به دست آمده است درباره کسب و کار مردم این شهر طبق متون تاریخی می توان گفت که در این شهر صادرات ابریشم رونق داشته است.
از آثار به دست آمده شامل آجر، سفال، شیشه، کاشی، استخوان و فلز باستان شناسان به این نتیجه رسیده اند که شهر دارای ساختمان های بسیار مجلل و زیبا بوده است.
