برای آنکه بتوانید هامبورگ را در کمتر از ۲۴ ساعت به خوبی بگردید باید مسیر هوشمندانه‌ای را انتخاب کنید که در ادامه برایتان آورده‌ایم.
هامبورگ دومین شهر بزرگ آلمان بوده و یک شگفتی پر آب به شمار می‌رود. این شهر با معماری باشکوه، رستوران‌های عالی و افسون‌های فرهنگی‌اش مانند سالن کنسرت جدید و درخشانش یک جاذبه مهم در این کشور محسوب می‌شود. اگر برای گردش در هامبورگ بیشتر از یک روز زمان ندارید، مسیر گردشگری خود را به ما بسپارید تا با برخی از جاذبه‌های مهم هامبورگ آشنایتان کنیم. با راهنمای سفر به هامبورگ همراه باشید.
در کنار رود البه و دریاچه آلستر قدم بزنید
هامبورگ شهری است که به خاطر ارتباطش با دو منبع آبی بزرگ یعنی رودخانه اِلبه و دریاچه آلستر شهرت دارد که در قلب آن هستند. مسیر گردشی که در لبه جنوبی دریاچه امتداد می‌یابد «یونگفرنشتیگ» (Jungfernstieg) نام داشته و مقدمه خوبی برای آشنایی با هامبورگ به حساب می‌آید. پلکان تراس آن از کنار آب بالا می‌آیند و همچنین ساختمان شهرداری یا «راتهاوس» (Rathaus) قرن نوزدهمی را هم می‌توانید در کنارش ببینید. برج ساعت بلند آن بر روی یکی از میدان‌های اصلی هامبورگ سایه انداخته است. تورهایی به زبان انگلیسی در برخی ساعات روز با هزینه‌ای حدود ۵ دلار اجرا می‌شوند، اما می‌توانید از سالن ورودی به رایگان دیدن کنید.
اگر چه گردشگران ترجیح می‌دهند دریاچه آلستر را با یکی از کروزهایی که از یونگفرنشتیگ حرکت می‌کنند تجربه کنند اما ساکنین هامبورگ روش‌های منحصر به فردی مانند مسیر پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری از میان پارک‌ها زیبا و سر سبز را انتخاب می‌کنند. این دریاچه از دو قسمت تشکیل شده و مانند یک پارک مرکزی آبی عمل می‌کند که همیشه مردم برای ریلکس کردن به سراغش می‌روند. شما هم می‌توانید یک دوچرخه کرایه کرده و از برخی از زیباترین پل‌های هامبورگ عبور کنید. تعداد پل‌های این دریاچه حتی از آمستردام و ونیز هم بیشتر است. برای استراحت باید به سراغ کافه «آلسترپرل» (Alsterperle) بروید که در لبه شمالی دریاچه قرار داشته و افقی زیبا از شهر را به شما نشان می‌دهد.
نمونه معماری قرن بیستم شهر را ببینید و تحسین کنید
از میان دو ناحیه که در سال‌های اخیر به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شده‌اند به سمت جنوب بروید. «کونتورهاوس فرتل» (Kontorhausviertel) بهترین نمونه‌های معماری اوایل قرن بیستم هامبورگ را در خود جا داده که به اکسپرسیونیسم آجری شناخته می‌شوند: ساختمان‌های بزرگ قرمز آجری با سردرهای ورودی پر تزئین. یکی از معروف‌ترین نمونه‌ها، ساختمان «چیلی هاوس» (Chilehaus) است. در همین نزدیکی منطقه انبار قدیمی یا «اشپایشرشتات» (Speicherstadt) را نیز پیدا خواهید کرد. ردیفی از ساختمان‌های نئوگوتیک و آجر قرمز در امتداد کانال‌ها واقع شده‌اند. این ساختمان‌ها اجداد بندر بزرگی محسوب می‌شوند که در ضلع جنوب البه شکل گرفته است.
«هافن سیتی» (Hafencity) یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های بازسازی اروپایی بود و در ضلع غربی آن می‌توانید «الب فیلارمونی» (Elbphilharmonie) خیره‌کننده را پیدا کنید. این ساختمان توسط یکی از معماران به نام سوئیسی طراحی شده و در زمان ساختش با انتقادات بحث برانگیزی روبرو بود. هر چند این نگاه انتقادی ابتدایی خیلی زود از بین رفت و بعد از آنکه افتتاح شد مردم از روی علاقه به آن لقب «اِلفی» را دادند. بلیط تمام اجراهای چند ماه بعد از قبل به فروش رسیدند که خبر از موفقیت این مجموعه می‌داد. تضاد بین آجر و شیشه یا قدیمی و جدید استعاره‌ای از ترکیب سنت و مدرنیته صنعتی در هامبورگ بود. معمولاً صف‌های طولانی‌ای برای سکوی تماشا وجود دارند اما می‌توانید از قبل با هزینه‌ای معادل ۲ یورو بلیط خود را رزرو کرده و از این اتلاف وقت جلوگیری کنید. در کافه «اشتورتبکر» (Störtebeker) منوی ناهار خوبی را خواهید دید که از ساندویچ سالمون دودی تا تارتار گوشت متغیر است.
حال و هوای دریانوردان قدیمی هامبورگ را تجربه کنید
در امتداد پیاده‌رو مواجی که توسط «زها حدید» طراحی شده و از کرانه رودخانه البه شکل می‌گیرد، قدم بزنید و با هزینه‌ای حدود ۵ یورو از کشتی «ریکمر ریکمرز» (Rickmer Rickmers) دیدن کنید. این قایق فلزی ۱۲۱ ساله تصویر شفافی از زندگی دریایی نسل‌های دریانوردانی را به نمایش می‌گذارد که از طریق آب به تماشای هامبورگ می‌آمدند.
برای خرید به کاروفیرتل بروید
«کارو فیرتل» (Karoviertel) ناحیه‌ای مد روز با برخی از شیک‌ترین بوتیک‌ها و فروشگاه‌های لباس هامبورگ است. همچنین کافه‌های زیادی هم در آن حوالی پیدا می‌کنید. می‌توانید طراحی مد بومی را در «گارمنت» (Garment) تجربه کرده یا به سراغ لباس‌های قدیمی «هات داگز» (Hot Dogs) بروید. اینجا یک موزه واقعی از لباس‌های ورزشی قدیمی است.
شب را در محله شانزن فیرتل به پایان برسانید
حال و هوای بوهمی در محله‌ای به نام «شانزن فیرتل» (Schanzenviertel) نیز ادامه پیدا می‌کند. این منطقه از قدیم متعلق به طبقه کارمند بوده و علیرغم نوسازی‌های شدیدی که روی آن صورت گرفته هنوز هم هویت خود را به خوبی حفظ کرده است. اینجا گلچینی وسیع از کافه و رستوران‌های گوناگون برای پیشنهاد به گردشگران دارد. اگر هوا مناسب باشد می‌توانید پشت یکی از میزهای فضای باز بیرون بنشنید و از غذاهای ایتالیایی تا غذاهای پرتغالی یا پاکستانی را در پلازای خیابان «شولتر بلات» (Schulterblatt) امتحان کنید. این میدان حس نسخه آلمانی میدان سن مارک, را می‌دهد اما شاید بتوان ادعا کرد که بهتر از آن توانسته روح و هویتش را حفظ کند. بعد از شام می‌توانید به سراغ برخی از کافه‌های محلی بروید و برای صرف نوشیدنی و سپری کردن اوقات شبانگاهی با دوستانتان مشغول شوید.
