بهشت گمشده ، زیبایی ها تنگ بستانک شیراز

تنگ بستانک منطقه ای کوهستانی با پوشش جنگلی است که منظره ای تماما سبز و بسیار دیدنی ای را خلق کرده است. جدا از آبشار های معروف این منطقه، منظره ی چشم نوار دریاچه سد «درودزن» در مسیر این آبشار ها، جنگل‌های انبوه بلوط و معماری روستاهای منطقه در کنار زیبایی های طبیعی و شالیزار ها در مسیر رسیدن به تنگه بستان، از دیگر جذابیت های این بهشت گمشده است.

جالب است بدانید این منطقه در حوزه آبی سد درودزن قرار دارد و سالانه ۳۳ میلیون متر مکعب آب از آن عبور می کند. از مهم ترین ویژگی های این منطقه در گذشته، تامین آب روستاهای اطراف آن بود که برای مصارف آشامیدنی، کشاورزی و گردشگری کاربرد زیادی داشت.

یکی از ویژگی‌های جالب این پدیده طبیعی، بستر سنگی کف دره آن است که در آن می توانید شاهد رویش درختان چنار، گردو و گیاهان سایه پسند باشید که به زیبایی تمام قد کشیده اند. تنوع تولیدات کشاورزی این منطقه بسیار است و در آن می توانید پسته، بادام، بلوط، درختان کیکم، زرشک، شیرخشت، بنه، چنار و گیاهانی از قبیل خارشتر، شیرین بیان، درمنه، گون و گرامینه را ببینید.

موقعیت جغرافیایی تنگ بستانک، امکان ارتباط جاده‌ای آن را با تخت جمشید، پاسارگاد و نقش رستم از یک طرف و چشم‌اندازهای آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر فراهم کرده است که باعث شده تا از این نظر، اهمیت و جایگاه ویژه ای برای توسعه اکوتوریسم (توریسم طبیعی) داشته باشد.

بهترین زمان بازدید از این منطقه، فصل بهار و تابستان، خصوصا ماه های اردیبهشت تا مرداد است که در آن ها بیشترین بازدید کننده را دارد. مسیر دسترسی به تنگ بستانک که از میان روستاهای بیضا و کامفیروز می گذرد و چشم انداز باغ ها و کوچه های روستایی و زیبای آن ها، مسیر رسیدن به این بهشت گمشده را به اندازه ی خود آن پر طرفدار کرده است.