بابل کجاست؟ تمدن آشوری و حکومت پارسی

بابل یک شهر تاریخی است که به تمدن بین النهرین باز میگردد و پایتخت دولت عثمانی بوده، که آثارش هنوز در عراق جدید بین دو رود دجله و فرات دیده میشود، و در فاصله 94 کیلومتری جنوب غربی شهر بغداد قرار دارد، از مشهور ترین شهر های تاثیر گذار و تاریخی به شمار میرود، که در آن زمان یک شهر پیشگام بوده است. در بسیاری از آیات انجیل به آن اشاره شده، و شهرتش را از دیوار ها و ساختمان های تزئیین شده بسیار زیبا و جایگاهش به عنوان مرکز علم و فرهنگ، به دست آورده است. همچنین بابل به خاطر تدوین  نخستین قوانین در جهان نامدار است. شاید جالب ترین برجستگی بابل که میتوان به آن اشاره کرد باغچه معلق آن است که زمانی جزو عجایب هفتگانه جهان بوده است.

نامگذاری بابل

در زبان اکدی بابل (Babylon)به معنی دروازه الهه است که قوم فارس آن زمان به آن بابروش میگفتند. در گذشته به نام دولت سومر شناخته میشد و سومر بین دورود دجله وفرات، جنوب شهر بغداد واقع بود.

 ساخت شهر بابل

ساخت شهر بابل مربوط به دوره قبل از حکومت پادشاه سرجون اکدی است، که حکومتش بین سالهای (2334-2279) قبل از میلاد برپا بوده، او ادعا کرد که در شهر معابدی ساخته است، در آن زمان بابل فقط یک شهر کوچک و یا چیزی شبیه بندر فرات بوده است،
در نتیجه بالا آمدن سطح آب همه آثار قدیمی شهر غرق شدند، امروزه آثاری از آن دوره به چشم نمیخورد. تاریخ معروف بابل به دوران حکومت حمورابی از سال(1792-1750) و بعد از به دست گرفتن حکومت از پدرش سن موبالیت، باز میگردد.

دوران پادشاهی حمورابی

حمورابی توانست بابل را به یکی از موثرترین و مهم ترین شهر های دولت بین النهرین تبدیل کند، او قانون حمورابی را وضع کرد  و دیوار ها را بزرگ تر کرد، معابد و قنات های آب را در شهر به راه انداخت که همه این ها باعث برقراری صلح وامنیت در دوره حکومت او شد. او یک دیپلمات تراز اول بود که توانست وحدت را به دولت بین النهرین تحت فرمانروایی بابل ببخشد، و نام این سرزمین را بابل گذاشت. بعد از مرگ پادشاه حمورابی حکومت بابل از هم ریخت و ضعیف شد، حیثی ها از این ضعف استفاده کردند و سال (1595) قبل از میلاد بابل را به دست گرفتند، سپس کیشی ها توانستند اداره حکومت به دست بگیرند بعد ها آشوری ها بابل را به تصرف خود درآوردند و پادشاه “سنحاریب بن عامی”  بر تخت پادشاهی نشست. سنحاریب اقدامات بسیار تندی در شهر انجام داد، او به زور وارد شهر شد وتمام آثار را نابود کرد که باعث شد فرزندان او بعد از مدت کوتاه او را بکشند. بعد از او پسرش آسرحدون اداره امور را به دست گرفت و دوباره شهر را بازسازی کرد، و سرافرازی گمشده بازگرفت.

فرمانروایی  نبوکد نصر

بعد از سقوط آشوری ها یک پادشاه کلدانی به نام نبوبولاسر حکومت را به دست گرفت وبا حکمتش توانست امپراطوری جدید بابل را بنا کند. بعد او نیز پسرش نبوکد نصر دوم طی سال های(604-561) توانست بابل رابازسازی کند و وسعت شهر را به 900 هکتار برساند، او زیباترین مجسمه ها و سازه های تمدن بین النهرین را بنا کرد. در دوره او همچنین باغ های معلق مشهور بابل، دروازه عشتار، تلمود بابل ساخته شد، شهر به سرعت بزرگ شد تا آن جایی که رود فرات را به دو قسمت قدیم و جدید تقسیم کرد، در مرکز شهر معبد الهه مردوخ قرار داشت، خیابان ها به خاطر عبور موکب مجسمه الهه مردوخ پهن تر شدند تا به راحتی از معبد داخل شهر به معبد سال نو بیرون دروازه عشتار حمل شود.

فرمانروایی فارس ها

بعد از مرگ نبوکد نصر دوم بابل همچنان نقش مهمی را در دوره حکومت نبونید و ورثه او بلشاصر ایفا کرد تا این که سال (539)قبل میلاد امپراطوری بابل طی جنگ اوبیس به دست کورش کبیر سقوط کرد، دیوار های شهر بسیار مقاوم بود ولی فارس ها رود فرات را راهی دیوار ها کردند وتوانستند از زیر دیوار ها به همراه آب بدون اینکه کسی متوجه شود وارد شهر شوند، مردم نیز که سرگرم یک جشن دینی بودند نتوانستند کاری از پیش ببرند. طی دوره حکومت فارس بابل به عنوان مرکز علوم وفنون بروز کرد و کورش کبیر آن را پایتخت امپراطوری خود قرار داد. بعد از  200 سال حکومت فارس ها در سال (331) قبل از میلاد بابل به سلطه اسکندر مقدونی در آمد، او احترام زیادی برای شهر قائل بود وبه سربازان دستور داد که به بناها آسیب نزنند و مردم را آزار ندهند. پس از اسکندر رؤسای طایفه های او بر سر امپراطوری و به خصوص بابل جنگ میکردند. بعد از بارثی ها بابل به شهری متروکه تبدیل و آرام آرام به باد فراموشی سپرده شد.

مهم ترین آثار بابل

در حال حاضر شهر بابل دارای تعداد زیادی آثار گرانبهاست که در نخستین عملیات حفاری سال (1811 تا 1817) به دست پژوهشگر بریتانیایی کلودیوس جیمس ریچ و همکارش اوستن هنری لایارد کشف شد، بعد آن نیز طی سالها سایر پژوهشگران در این منطقه فعالیت داشتند؛ شرق شناس فرانسوی فولجانس فریسنیل، متخصص آشوری جول اوبرت (1852م-1854م) و غیر آنها. عملیات اکتشاف زیر نظر دانشمند آلمانی روبرت کولدوی در سال 1899م شروع شد، این عملیات بدون وقفه تا 1917 ادامه داشت که در نتیجه آن تعداد زیادی آثار قدیمی از جمله؛ بقایای قصر نبوکد نصر دوم در زاویه شمال بابل، قصر ودروازه عشتار، معبد إماخ، معبد إیزاجلا، منطقه مسکونی در نزدیکی معبد إیزاکیلا، به علاوه نقش های میخی و مجسمه ها و جواهرات و…کشف شد.

باغ های معلق

این باغ ها زمان نبوکد نصر ساخته شده اند، و علت ساخت این باغ ها ابراز عشق وعلاقه پادشاه به همسرش بوده، اما دلیل نامگذاری باغ های معلق، روییدن گل و گیاهان زینتی بر پله و بالکن های قصر پادشاهی بوده که با دقت زیادی آبیاری میشده و از عجایب هفتگانه به شمار میرفته. این باغ ها از سنگ های کمیابی ساخته شده که به پادشاه به عنوان هدیه داده میشده است. در میان حکومت های آن زمان وجود درختان و گیاهان و آب در طبقه های فوق برای آبیاری درختان وگیاهان امری عجیب بوده.  زیبایی وشکوه این باغ ها در فصل بهار وتابستان با پیچیدن عطر گل ها و منظره فوق العاده بر ارتفاعات نمایان میشود. این باغ ها از عظیم ترین بناهای معماری ساخته شده در دوره خود بوده است.

شیر بابل

یک مجسمه سنگی که صحنه شکار یک شخص توسط شیر را به نمایش میگذارد، این فرد بیانگر دشمن است. طول مجسمه به 260 س وارتفاع آن 1195س.

دروازه عشتار

قلعه تاریخی لوکس به سبک خاص خود؛ سقف های به شکل حیوانات ساخته شده از سرامیک و سنگ های رنگی و گیاهان نقش بسته بردیوار ها، شیر ها و گوساله ها اژدهای مشهور معروف به (موشخوش). شیر ها نماد الهه عشتار، گاو ها نماد الهه أدد و اژدهای موشخوش رمزی برای الهه مردوخ.