وراوی یکی از شهرهای استان فارس در ایران است. این شهر، مرکز بخش وراوی در شهرستان مهر است. بنیانگذار این شهر شمس الدین قائد سیوندی از اهالی سیوند فارس می باشد. این شهر در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر مُهر و ۲۸ کیلومتری شمال غربی لامرد و ۸۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر عسلویه جای دارد.
نام شهر وراوی برگرفته از کلمات “ور” به معنای کنار، نزدیک و “او” به معنای آب می باشد. “وراوی” یعنی کسی یا چیزی که کنار آب است.
جاهای دیدنی وراوی
تالاب فصلی وراوی
تالاب فصلی وراوی با نام محلی شط وراوی، در جنوب شرقی شهر وراوی از جاذبه های طبیعی گردشگری منطقه مهر و لامرد می باشد.
با آغاز فصل پاییز و بارش‌های فصلی در منطقه، این تالاب پر آب می‌شود و از این تاریخ تا اواخر بهار شاهد کوچ پرندگانی زیبا و نادر از نقاط مختلف به این منطقه هستیم که در فصل زمستان و ماه‌های بهمن و اسفند پرندگان بیشتری به این تالاب می‌آیند.
این پرندگان از کشورهای «روسیه»، «ترکمنستان»، «آذربایجان» و «تاجیکستان» وارد کشور می شوند و مدت کوتاهی نیز به این تالاب می‌آیند.پرندگانی مثل «فلامینگو»، «پلیکان»، «خودکای ابرو سفید»، «اردک‌های روی آبچر» و «اردک‌های غواص» از جمله پرندگان مهاجری هستند که به این تالاب می‌آیند.
تالاب وراوی هر ساله در فصول پر آبی دوستداران و گردشگران زیادی را به سوی خود می کشاند.
این تالاب در فصل پاییز ( آبان ماه) با سیلاب‌های بزرگ پر می‌شود و تا آخر تیرماه سال آینده نیز ذخیره آب آن به دلیل گرم بودن دمای هوا تبخیر و یا جذب زمین می‌شود. ساکنان این منطقه معمولاً با رویش گیاهان سبز و گل‌های زیبا که رایحه‌ای خوشبو نیز دارند، روزهای تعطیل و جمعه‌ها را با خانواده در کنار تالاب می‌گذرانند، در دهه ۷۰ نیز برخی ارگان‌ها قایق‌های موتوری کوچک را در این تالاب به آب انداخته بودند و مهمانان نوروزی و گردشگران با آن قایق‌ها مسیر تالاب را گشت می‌زدند.یکی دیگر از جاذبه‌های این تالاب، میدان سوارکاری شهید «حسین کهنسال» است که سوارکارانی از شهرستان های مهر ولامرددر آن مکان به سوارکاری می پردازند. تاکنون چندین نوبت مسابقات اسب‌سواری نیز در این میدان برگزار شده است.
تالاب ناحیه ای از خشکی است که با آب احاطه شده که می تواند فصلی یا دائمی باشد و شامل تالاب آب شیرین، شور و یا لب شور است، که خودش یک اکوسیستم خاص است و جامعه گیاهی و جانوری خاص خودش رو دارد.ظاهراً در سال‌های نه چندان دور، «باغ نخلستانی» در کنار این تالاب یا به قول مردمان محلی و ساکن آن منطقه «شط»، وجود داشته که بیش از ۵۰ درخت خرما توسط یکی از اهالی وراوی در آن محل کاشته شده و این مکان نیز به «سینه باغی» مشهور بوده است.
پرندگان مهاجر این تالاب متاسفانه به دلیل شکارهای غیرقانونی اهالی و نبود امنیت کافی، بعد از مدت کوتاهی کوچ می‌کنند.
به دلیل اینکه آب این تالاب شیرین است، دامداران نیز در برخی اوقات برای حیوانات خود از آن استفاده می‌کنند، علاوه بر این این به دلیل خشکسالی‌های فراوان و گسترده در این منطقه، حیوانات وحشی نیز از آب آن استفاده می‌کنند.
این تالاب هم اکنون بدون حفاظ واقع شده است و با کم شدن بارش‌های فصلی و گرم تر شدن دمای هوا در این منطقه، گردشگران کمتری به این منطقه می‌آیند و تنها ساکنان این دو شهرستان مهر و لامرد از آن به عنوان محلی برای تفریح استفاده می‌کنند.
