کُنارتَخته شهری در استان فارس بین شهر کازرون و شهر برازجان از استان بوشهر است.کنارتخته مرکز بخش کنارتخته و کمارج و از توابع شهرستان کازرون میباشد.این شهر در منتهیالیه جنوب غربی استان فارس و کنار مرز استان فارس با بوشهر واقع شده است. کنارتخته در مسیر جاده بینالمللی شیراز – بوشهر واقع گردیده است . فاصله کنارتخته تا شیراز ۱۶۵ کیلومتر و فاصله تا بندر بوشهر ۱۱۰ کیلومتر است. اقتصاد این منطقه مبتنی بر کشاورزی است و محصولات آن خرما، جو و گندم و صیفیجات است که انواع خرمای این دیار بسیار ممتاز و صادراتی است.این شهر بهاری کوتاه و بسیار زیبا دارد اما در تابستان از آب و هوایی بسیار گرم و تا حدودی شرجی برخوردار است، پاییز در این منطقه ترکیبی از تابستان و زمستان است، ایام زمستان کوتاه اما سرد و خشک میباشد.
محلات
شهر کنارتـخته دارای چهار محله به نامهای بنکی، کمانکشی، گوریگاه و ترک آباد است. همچنین روستاهای زیادی از جمله جعفرجن/بنه سید/محل دین/چرون/رودک/کمارج/بناف/ مشایخ/پیر مهلت و … دارد. شهرکنارتخته در سال ۱۳۶۹ با الحاق روستای گوریگاه به محله های کنارتخته ،کمانکشی و بنکی با درجه یک رسماً بعنوان یکی از شهرهای استان فارس تاسیس گردیده است .
اماکن دیدنی کنارتخته
کاروانسرای قدیمی :ای که در بازار قدیم و پشت حسینیه سیدالشهدا واقع شده که قدمتش به دوره ی صفویه بر می گردد.
آب انبار :که در کنار حسینیه سیدالشهدا قرار داشت.
کاروانسرای کنارتخته
در شهر زیبای کنار تخته که در ۵۰ کیلومتری غرب شهرستان کازرون قرار دارد کاروانسرایی وجود دارد که یکی از سه کاروانسرای کازرون است ، اثری تاریخی مربوط به دوران صفوی و آن کاروان سرای کنار تخته میباشد . این بنا از نوع کاروانسراهای درون شهری بوده و یادگاری است که از عصر صفویه به جای مانده است. این بنای تاریخی مجموعهای است که بازار، مسجد، آب انبار و گرمابه از عناصر اصلی تشکیل دهنده آن بودند.
این کاروانسرا درون دشت واقع شده و در دو طبقه ساخته شده که به طبقه دوم در اصطلاح محلی، بهار خواب میگویند. وارد محوطه بنا که می شویم گویی هنوز حال و هوای رفت و آمد مسافران خسته به این مکان حس میشود. بنا وسعتی حدود ۳ هزار متر مربع داشته و دارای حیاطی مرکزی است که اتاقهایی پیرامون آن ساخته شده است. معماری این بنا به گونه ایست که از مصالح سنگ و گچ ساخته شده و یک ایوان، با طاق جناغی در ضلع جنوبی بنا قرار گرفته که به یک صحن مستطیل شکل باز میشود. در قسمت داخلی و در اطراف صحن آن نیز رواقهایی با طاقهای جناقی شکل به چشم میخورد که در جلوی این رواقها سکوهایی برای نشستن افراد تعبیه شده است. در صحن کاروانسرا یک کانال آب برای خروج آبهای اضافی ساخته شده و در قسمت پشت بام نیز ناودانهای سنگی برای خروج آبهای اضافی ناشی از بارندگی تعبیه شده است. درقسمت جنوبی و شمالی این بنا شبستانی قرار دارد که بار سقف این شبستان را ستونهای قطوری به دوش می کشند.
کف اتاقهای کاروانسرا با ملاط گچ اندود شده است. در قسمت جنوبی بنا و در قسمت راست ایوان نیز پلهای سنگی قرار دارد که راهی است برای رفتن به پشت بام کاروانسرا. در همین ضلع نیز محلی برای نگهداری حیوانات در نظر گرفته شده است. در برخی منابع تاریخی ذکر شده این کاروانسرا در دوره قاجار از ارزش و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و مشیرالملک شیرازی با احداث پلی در نزدیکی آن ارزش این بنا را دو چندان میکند. این کاروانسرا در طول زمان دچار آسیبهایی جدی شده بود که مرمتهای لازم روی آن انجام گرفت و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
