شهر سَطَر یکی از شهرهای تازه‌تأسیس استان کرمانشاه و مرکز بخش کلیایی در شهرستان سنقراست. سطر مهم‌ترین کانون سکونت کلیایی بوده و هست.با توجه به تصور زندگی ایل و کوچ نشینی به نظر می‌رسد اسکان دائمی کلیایی‌ها در سطر ناشی از یک مرحلهٔ یکجانشینی مربوط به عهد افشاریان یا زندیان بوده‌است؛ نظر معمرین نیز با تکیه بر شنیده‌ها از گذشتگان این امر را تأیید می‌کند. طبق نظر آن‌ها، مردمان سطر قبل از یکجانشینی، بین دشت ذهاب و دشت کلیایی ییلاق و قشلاق داشته‌اند. وجود چشمه‌های پرآب و زمین‌های کشاورزی مرغوب مهم‌ترین نیاز و جاذبه برای یکجانشینی است که این‌ها در سطر فراهم بوده‌است.
وجه تسمیه
گویا سطر ابدال واژه سرتل باشد، به معنای گل سر سبد یا بر بلندای تل و تپه. از سویی اگر واژه هم آوای آن یعنی ستر (ت\’) را در نظر بگیریم لغت عربی و شاید به تعبیری پوشیده و مستور از باغ‌ها و درختان باشد گو اینکه به شکل نیز ستر نوشته شده‌است.
پوشش مردمان
اکنون در سطر و منطقه کلیایی، شلوار کردی (جافی) و کفش کردی (کلاش) را می‌توان نهایت شباهت به پوشش کردی دانست. قبلاً لباس زنان کاملاً کردی بوده‌است. زنان پوشش سر را «سه روین» می‌نامند؛ و اکنون زنان لباس و پوشش رسمیت یافته سایر شهرهای ایران را دارند. پوشش خوانین کلیایی به ویژه طایفه بیگوند، در عهد قاجار ترکیبی از لباس رسمی قجری و دستار کردی می‌باشد.
دشت سطر
دشت سطردشت سطر با داشتن زمین‌های کشاورزی یک دست و مرغوب غالباً به صورت دیم کشت شده و می‌شود. سد سلیمانشاه با هدف آبیاری بخشی از زمین‌های دشت سطر و تأمین آب مصرفی سنقر احداث شده‌است. دامپروری نیز بخش عمده‌ای از درآمد جمعیت قابل توجهی از ساکنان بوده‌است.
اسامی روستاهای شهر سطر
- سردره
- آئینله
- نجف آباد
- گلاویژ (گولاویج یا گولِی)
- کانی طوران (چشمه توران)
- بَرووسان (بلوچستان)
- شوراوا (آباد)
- ورداران
- آگاهان
- کانی قلا (چشمه قلعه)
- بابا شیخ علی
- داشتیبلاغ
