سعادتشهر مرکز شهرستان پاسارگاد در استان فارس ایران است و در ۱۰۵ کیلومتری شمال شرقی شهر شیراز قراردارد. این شهر دارای پیشینه تاریخی بسیار کهن می‌باشد.مردم این شهرستان مسلمان و شیعه هستند. نژاد بومی مردان شهرستان پارسی است اما اقوام و طوایف مهاجر از قبیل عرب و قشقایی نیز دیده می‌شود.
اقتصاد این شهر متکی بر کشاورزی و صنایع غذایی می‌باشد. کارخانه‌های کشت وصنعت، و چهاب وکارخانه شالی کوبی اعتماد در این شهرستان و در زمینه صنایع غذایی فعالیت دارند. و در تولید بزر کارگاه تولید بذراعتمادفعالیت دارد. زمین‌های قصرالدشت این شهرستان از لحاظ منابع آب، خاک و نیز موقعیت جغرافیایی بسیار مستعد بوده و در مسیر جاده و راه‌آهن شیراز-اصفهان قرار دارد. وباغات انگور محله علی‌آباد نیز دارای خاکی حاصل خیز است.
همچنین وجود آثار تاریخی بر جاذبه‌های گردشگری این منطقه افزوده‌است. از مناطق تفریحی این شهر می‌توان به چشمه ابوالمهدی، تنگه الله اکبر، قصر الدشت، جنگل ارسنجان، تنگه سعادت شهرمی‌توان نام برد که از مناطق زیبای ایران می‌باشد.
تغییرنام این شهر در طول تاریخ باعث گردیده پیشینه تاریخی آن ناشناخته بماند.این شهر دارای پیشینه تاریخی بسیار کهن می‌باشد. تغییرنام این شهر در طول تاریخ باعث گردیده پیشینه تاریخی آن ناشناخته بماند. نام این شهر در لوح‌های گلی باروی تخت جمشید، کمینوش (Kaminush) (تحقیقات دکتر عبدالمجید ارفعی) و در فارسنامه ابن بلخی (سال تألیف پیش از ۵۱۰ هجری قمری و حدود ۱۰۰۰ سال پیش می‌باشد) کمه ذکر شده‌است. پس از آن کمین نام داشت که این نام هم‌اکنون نیز استفاده می‌شود چنانچه سعادتشهر را کمین و روستاهای توابع را با پسوند کمین نام‌گذاری می‌کنند از قبیل اکبرآباد کمین، علی‌آباد کمین، قوام آبادکمین و … سعادت شهر تاقرن حاضر نام‌های زیادی را بر خود دیده‌است از آن جمله اکلیدک، کلیدک یا کلیلک (در زمان قاجار), سعادت آباد در زمان پهلویو سعادتشهر در حال حاضر. بعضی افراد به اشتباه نام انگبین یا انگبون به لهجه محلی یا عنگوون به املا غلط یکی از نام‌های آن می‌دانند که البته این نام، نام روستای علی‌آباد کمین بوده‌است که در حال حاضر یکی از ۵ محله کنونی ان شهر می‌باشد.
با توجه به کاوش‌های انجام شده در تنگ بلاغی و کشف کاخ شاهی در آن محل و نیز کشف وسایل تهیه شراب و فراورده‌های انگور (کاشت و تهیه فراورده‌های انگور پیشه تاریخی مردمان سعادت شهر بوده و هست) و دانستن سیر تغییر در موقعیت جغرافیایی سعادت شهر در طول تاریخ از سمت تنگ بلاغی به سمت مکان فعلی (وجود قبرستان‌های تاریخی از جمله قبرستان سنگی و نیز قبرستانی با قدمت بیش از هفتصد سال در باغات تخریب شده اطراف محله نایگرد که سنگ‌های آن توسط روستاییان جهت شالوده‌سازی استفاده می‌شده‌است و متأسفانه تمامی آثار آن در حال از بین رفتن می‌باشد و نیز بقایای تل کوشکک که هنوز هم بدون هیچ زحمتی می‌توان در آنجا تکه‌های سفال و بقایای انسانی را یافت بیانگر این مطلب می‌باشد که شهر قدیم کمه در پهنه‌ای به وسعت بین مکان فعلی، تل کوشکک و نایگرد بوده‌است و احتمالاً تل کوشکک درکرانه باختری ورودی جنوبی سعادت شهر بقایای حصار و باروی قدیمی آن یا معروفترین بنای آن می‌باشد. همان‌طور که در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی (۷۴۰ قمری) ذکر شده کمه در فاصله کمی از رود پرواب (پلوار، بلاغی) قرار داشته‌است. این مسنله نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
در فارسنامه ابن بلخی در توصیف کمه نوشته شده‌است: “کمه و فاروق و سیرا : شهرکی است و دیه هاء بزرگ و نواحی و هواء آن سرد است، معتدل، و آ ب هاء روان خوش دارد و میوه‌ها باشد از هر نوعی و نخجیرگاه است و همه آبادان است و به حومه آن «۴» جامع و منبر است.
بسیار ممنونم از نوشته مفیدی که در این پست گذاشتید. من دختری از ان دیارم و با وجود عشقی که به آنجا دارم، از مکتوب بودن این قدمت تاریخی و اشاره ی واژه کمه به پسوند، آگاه نبودم. سپاس ?