مصیری یک شهر در مرکز شهرستان رستم استان فارس ایران است که در ۱۸ کیلومتری شمال شهر نورآباد ممسنی قرار دارد.
شغل ساکنین اکثراً کشاورزی است. مصیری یکی از شهرهایی است که دارای زمین‌های مساعد کشاورزی آبی است که از رودخانه فهلیان مشروب می‌شوند. این زمین‌ها در جلگه‌ای به نام رستم واقع شده‌اند.مصیری روستای خان‌نشین بوده‌است و شاید حضور خان از رستم دو به این منطقه را بتوان به وجود زمین‌های مرغوب جلگه (صحرای) شاه حسنی دانست که از رودخانه فهلیان مشروب می‌شوند.
در قدیم، کاشت پنبه، چغندر قند، برنج، گندم و برخی غلات دیگر مرسوم بوده‌است اما به تدریج این غلات محدود گردیده و به گندم و برنج محدود گردید و اخیراً نیز ذرت و گاه سویا، کنجد، ماش و… نیز کاشته می‌شود.
نزدیک‌ترین روستاها به مصیری از سمت شرق موردک میرخیرالله و شوسنی و ضامنی از شمال بردکوه و حاجی کوهی و از غرب روستای گوراب و دهستان بابامیدان و… می‌باشد.
در مسیر تاریخ مصیری دارای روندی ناپیداست. شهر خفرک که از شهرهای باستانی است در غرب این شهر واقع بوده که آثاری از آن هنوز پابرجاست. آثاری نیز از شهر یا روستایی بزرگ در شمال شرق مصیری معروف به دره «کره تول باقری» در اول جاده روستای حاجی کوهی وجود دارد. البته آثار اصلی سهر نشینی شهرستان رستم در نزدیکی دهستان در شرف شهر شدن، بابامیدان قرار دارد، آثاری چون چهار بازار و تل اسپید که نشان از شهر انشان پایتخت چهار هزار ساله ایلام باستان دارند.
ساکنین مصیری
اقوام گوناگونی در این شهر سکونت دارند:
ساکنین اصلی و اولیه این شهر از لحاظ جمعیت و خانوار از قوم لر طایفه رستم می‌باشند.لرهای اصلی مصیری همان طایقه شاه حسنی یا «مصیری» که اولاد کا جان احمد،اولاد کابابری،اولاد کاولدی و اولاد کارحیمی می‌باشند، هستند که در کنار خود گروههای دیگری را در گذر زمان پذیرفته‌اند و با گذشت زمان و ارتباطات و قومیت‌های نسبی با مردم مصیری یکی شده‌اند. این گروه‌ها عبارتند از: «مهبه ای‌ها»، «تیر تاجی‌ها»، «گوهرکانی‌ها» و افراد متفرقه‌ای از طوایف گنجه‌ای و غیره که در این شهر ساکنند.
علاوه بر اینها در مصیری عبداللهی‌های شرف الدین وگروهی از سادات شاه قاسمی در بخش غربی شهر ساکنند که قبل از اصلاحات ارضی به این مکان آمده و در اصلاحات ارضی زمین نیز در مصیری بدان‌ها تعلق گرفت.
گروههای دیگر:
سادات فخر (امامزاده علی) که قبلاً در حاجی کوهی در شمال مصیری زندگی می‌کردند در سال ۱۳۵۸ خورشیدی به تدریج در چند سال به شمال مصیری کوچ کرده و ساکن شدند.
بردکوهی‌ها: روستای بردگوه در ۷ کیلومتری شرق حاجی کوهی قرار داردکه دردو دهه قبل اینها نیز به شرق مصیری مهاجرت کرده و در بین خود اقوامی چون اردکانی‌ها، رئیس‌های کهگیلویه و سادات عنا را جای داده‌اند.
ترک‌ها اغلب با گوهر قشقایی دختر محمد حسین خان برادر صولت الدوله قشقایی هنگان ازدواج با حسینقلی خان رستم، بدین منطقه آمدند و در محله‌ای که به نام تیره آن‌ها مشهور شد یعنی «عمله» سکنی گزیدند. فارسها را نیز اردکانی‌ها (سپیدانی‌ها) ی مهاجر و نیز کازرونی‌ها و برخی متفرقه دیگر تشکیل می‌دهند.
علاوه بر اینها گروههای دیگیری نظیر مطربها(مهتر ها) و دلاکها(خطیر ها)و آهنگران نیز در این شهر سال‌ها است که ساکنند.
اخیراً نیز با مرکز شهرستان شدن مصیری روستاهای باقری، شوسنی و ضامنی در شرق و جنوب شرقی این شهر جزء شهر محسوب می‌گردند.
ضمنا روستاهای کراشوب و گوراب از بدو تأسیس تاکنون به دلیل قرابت فامیلی با مردم مصیری از توابع اصلی مصیری محسوب می‌شوند.
باتشکر اززحمات شما