شهر سرسبز رانکو ناحیه ای قدیمی در شمال ایران و از جاهای دیدنی گیلان و امروزه شهری در شهرستان املش در استان گیلان است. رانکو به معنای منطقه پست شرقی ترین ناحیه بیه پیش (ناحیه شرقی گیلان) بود. رانکو از شمال به دریای خزر و از جنوب به خط‌الراس اصلی رشته کوه البرز می‌رسد. حد اصلی رانکوه در مشرق دریاسر بوده است . اما حدود صد سال است که لنگرود و دهکده های اطراف آن از لاهیجان جدا شده و به رانکوه ملحق شده است . از آن وقت تا امروز این بخش به نام رانکوه و لنگرود خوانده می شود .
شهر رانکوه در انتهای بخش جلگه ای و ابتدای بخش پایکوهی استان گیلان واقع گردیده ، بنابراین قسمتهایی از شهر شیبدار بوده و بقیه قسمت ها تقریبا مسطح و هموار هستند . بطور کلی اراضی بخش شمالی و تا حدودی مرکزی شهر همچنین قسمت کوچکی از بخش جنوبی دارای شیب تقریبا مناسب بوده ، در صورتیکه مابین قسمتهای مذکور ، راضی با شیب تند وجود دارد .
محصول عمدهٔ شهر رانکو چای، ابریشم، کنف، غلات و فندق است.
آب و هوا
قسمت جنوبی جنگلی و کوهستانی و خوش آب و هوا و سردسیر و قسمت شمالی که در ساحل دریای خزر و در جلگه واقع است مانند گیلان معتدل و مرطوبست.
رودها
آب قراء جلگه از رودخانه‌های پلرود، شلمان رود، خشک رود، سیاهکل رود، سامان رود و لنگرود؛ و آب قراء کوهستانی از چشمه سار و رودخانه‌های محلی و استخر تأمین می‌شود.
روستاها و آبادی‌ها رانکو
بخش رودسر خود از یازده دهستان بشرح زیر تشکیل شده‌است، حومه، املش، پلرودباز، رحیم آباد، سیارستاق قشلاقی، سیاهکل رود، اوشیان، اشکور وسطی، اشکور پائین، سیارستاق ییلاقی و سمام، که جمع دیه‌های بخش ۴۰۲ آبادی و کوچک و بزرگ با ۸۷هزار تن نفوس می‌باشد و بخش لنگرود نیز از ۵۸ آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده که جمعیت بخش باضافهٔ خود شهر در حدود ۴۰ هزارتن است و دیه‌های مهم آن عبارتند از: شلمان، دیوشل، نالکیاشر، بجاریس، فتیده، گلسفید، دریاسر، دریاکنار، ملاطه، سیگارود، و کیاکلایه. راه شوسهٔ لاهیجان به شهسوار از وسط این بخش عبور می‌کند و علاوه بر آن راههای فرعی نیزدر داخل بخش وجود دارد.
تاریخ رانکوه
در جغرافیای سیاسی کیهان این منطقه تحت عنوان «رانکوه و لنگرود» آمده. مؤلف کتاب گوید: «شرقی‌ترین ناحیهٔ گیلان و طول آن ۴۴ و عرض آن ۴۳هزار گز و عبارت است از حاشیهٔ باریکی از بحر خزر که متدرجاً از طرف جنوب ارتفاعش فزونی می‌یابد و به کوه‌های دیلمان متصل می‌شود. رانکوه به چندین بلوک تقسیم می‌شود از این قرار: رودسر، لنگرود، رانکوه، گزاف رود، سمام، سیارستاق، اشکور سفلی، اشکور علیا، که لنگرود مرکز رانکوه‌است».
و نیز در کتاب جغرافیای سیاسی کیهان آمده‌است: از بلوکهای رانکوه‌است و در جنوب لنگرود واقع شده و دارای ۱۰۰۰۰ نفر جمعیت است. محصولات آن ابریشم و برنج و مرکبات است و در نقاط مرتفع آن زراعت جو و تربیت جانوران اهلی معمول است و دیه‌های معتبر آن شلمان و سیاهکل است.
رانکوه در تاریخ هوسم و گیلان شرقی نقش اساسی داشته‌است. در قدیم حکومت کیاییان در آن جا شکل گرفته‌است. زیدیان ناصری در آن جا حکومت داشتند و در کنار زیدیان قاسمی که در تنکابن ورامسر تا چالوس حکومت داشتند قدرت منطقه شمالی و دیلمان و اشکورات به‌شمار می آمدند.
