قورچی باشی شهری است در بخش کمره شهرستان خمين استان مرکزی ايران.تاسيس شهرداری اين شهر به سالهای اخير باز می گردد و تقريبا می توان گفت هنوز حال و هوای روستا گونه خويش را حفظ کرده است. ساختار اين شهر در ابتدا از دو روستا تشکيل شده بود که نامهای انها عبارتند از “قورچی باشی ” و “قلعه سيبک” که قورچی باشی قسمت شرقی و قلعه سيبک قسمت غربی اين شهر را تشکيل داده اند.اين شهر در مسير عبوری خمين به شازند قرار دارد که در اين اواخر نيز با تکميل شدن قسمتی از راهها در مسير عبوری از راهها اين شهر به شهر ازنا ( لرستان ) نيز ارتباط پيدا کرده است.
نام قورچی باشی بر دو نظر واقع شده است در کتابهای علمی می خوانيم نام اين شهر از زمان صفويه بر روی اين شهر باقی مانده که نام يکی از افسران ارشد بوده و معنای ان ” سردار اسلحه داران” است و خود اين کلمه يک کلمه مغولی است ولی نظر اهالی قديمی نام اين شهر بر اين منوال است که اين منطقه در قديم دارای اب و هوای خوشی بوده است و به همين دليل مورد هجوم افرادي از قبيله‌های مختلف قرار گرفته و هر کس يک منطقه از اين دشت را تصرف کرده و به تبع نام ان را قوروق چی باشی قرار داده اند ولی بعد ها به قورچی باشی تغيير نام داده که البته نظر اول سنديت بيشتری دارد و در واقع می توان گفت نظر دوم هيچ سنديتی ندارد و فقط نظر عوام شهر را در بر می گيرد .
موقعيت اين شهر در مرکزيت يک دشت وسيع قرار دارد که توسط کوه‌هايی احاطه شده است که می توان از ميان اين کوهها به کوههای معروفی به نامهای الوند(طويل ترن کوه استان مرکزی)،بيشه علی(مرتفع ترين کوه منطقه و محل تفريح اهالی)،يامبولاق، کلنگه، شير خانی و کوه سياه اشاره کرد.
فعاليت اغلب اهالی اين شهر بر کشاورزی و دامپروری واقع شده است . خاک اين منطقه با وجود حدود150 چاه آب عميق و دهها قنات بسيار حاصلخيز می باشد و محصولاتی چون گندم ، جو ،گلزا و لوبيا بيشترين محصولات اين شهر را تشکيل می دهند . و محصولات ديگری چون سيب زمينی ، هويج، پياز و ساير اقلام نيز در اين منطقه به عمل می ايند که تقريبا می توان گفت اين محصولات صرفا به مصرف خانگی می رسند ، خالی از لطف نيست که گفته شود در زمان های گذشته اين منطقه صرفا دارای باغات ميوه بسيار بوده که با امدن محصولي چون لوبيا که می توان گفت از بهترين نوع لوبيای موجود در کشور است و اغلب به نام لوبيای خمين در عوام نامبرده می شود( در حالی که خمين کشت لوبيای بسيار پايينی را دارد و محصول اين شهر پياز است) اکثر درختان اين منطقه قطع شده و به زمين های مسطح تبديل شده اند. دامپروری در اين منطقه نيز بيشتر در شمول دو حيوان گاو و گوسفند است و کمتر مشاهده می شود حيوان ديگری در اين شهر پرورش داده شود.ناگفته نماند که دامپروری در اين منطقه هنوز به درجه صنعتی و دامداری های بزرگ نرسيده است و هنوز هم حيوانات در محدوده شهر و داخل منازل نگه داری می شوند.
در قديم گروهی از ساکنان قورچی باشی را ارمنيان تشکيل می دادند.ذکر اين نکته خالي از لطف نيست که ارامنه اين شهر همراه مسلملنان در اين شهر تا پيروزی انقلاب اسلامی زندگی می کرده اند و پس از پيروزی انقلاب اين شهر را ترک گفته اند و قبرستان مخصوص ارامنه در اين شهر که با نام قبرستان ارامنه در بين مردم مشهور است در شرقی ترين قسمت اين شهر هنوز پا بر جاست و در سالهای اخير نيز از طرف سازمان ميراث فرهنگی به عنوان اثر تاريخی ثبت شده است .
اين شهر يکی از آخرين شهرهای در حال گازکشی در استان مرکزی است و کتاب‌خانه آن هم در حال تأسيس است.پمپ بنزين اين شهر نيز در حال تاسيس است و رايزنی هايی نيز درباره دانشگاه ازاد اين شهر در حال انجام است . دانشگاه پيام نور اين شهر نيز احداث شده است که به علت پيدا نشدن مکان مناسب در روستای چهار چشمه احداث گرديده و هم اکنون نيز فعاليت می کند . کارخانه لبنی متين صبح نيز در شهرک صنعتی اين شهر در حال احداث است. سالن ورزشی نيز در دست ساخت است .
شهر قورچی باشی يک کارخانه توليد فرآورده‌های لبنی با زيربنايی برابر با 4 هزار متر مربع دارد.همچنين در نزذيکی اين شهر کوهی با نام بيشه قرار دارد که در بين شهروندان به بيشه علی(ع) معروف است که از دير باز محل تفريح و سپری کردن اوقات فراغت اهالی اين منطقه بوده است.اين کوه هم اکنون در استان دارای شهرت زيادی است ،همه ساله افراد زيادی برای گردشگری به اين مکان خوش آب وهوا سفر می کنند.
برجهای تاریخی شهر قورچی باشی
برجهای تاریخی شهر قورچی باشی از توابع خمین یادگاری کهن منطقه تبدیل به محل زندگی شده است.
