حاجی‌آباد مرکز شهرستان زرین‌دشت استان فارس است. آب و هوای این شهر گرم و خشک می‌باشد. زرین دشت علاوه بر شهر حاجی‌آباد دارای دو شهر به نام‌های شهرپیر و دبیران بوده از لحاظ تقسیم‌بندی جغرافیایی دارای دو بخش مرکزی و ایزدخواست تقسیم‌بندی می‌گردد. پیشینه این شهر به دوره‌های ساسانی بر می‌گردد و آثار باستانی ای از قبیل «تل سفیدک» در این شهر وجود دارد. شغل اکثریت مردم کشاورزی می‌باشد.سوغات اصلی زرین دشت خرما می‌باشد.
رشته کوه‌های این منطقه ادامه رشته کوه زاگرس بوده و بلندترین کوه منطقه، کوه گچ مزایجان و سیاه کوه حاجی‌آباد می‌باشد.
پوشش گیاهی دامنه‌ها به عدم قطع بی‌رویه آن در سال‌های اخیر احیاء شده‌است و درختانی چون کُنار و انجیر، بادام کوهی، بنه و درختچه‌هایی چون تنگز، کُره گز، بلک، گینه و گیاهان دیگری جهت مصرف دام به وفور یافت می‌شود. دراین کوه‌ها پرندگان گوناگونی از قبیل کبک، تیهو، کبوتر، کلکلاتی یا چکاوک و بلبل و جانورانی از قبیل گرگ، روباه، خرگوش، شغال و کفتار و حیواناتی چون قوچ، میش و بز کوهی البته به تعداد محدود به چشم می‌خورند.
عمده‌ترین محصولات این منطقه گندم، جو، خرما، پنبه و اندکی صیفی جات و تره بار می‌باشد. عمل کشاورزی به صورت دیمی و آبی همراه با کاشت و برداشت نیمه مکانیزه انجام می‌گردد و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از مردم منطقه به این کار اشتغال دارند که به علت رکود این رکود مهم، عدم وجود زمین مرغوب و آب کافی می‌توان دانست. در کنار کشاورزی، دامداری نیز شغل اندکی از ساکنین می‌باشد.
از جمله چشمه‌های موجود در حاجی‌آباد می‌توان به چشمه نینه، راجونه، یاره و تنگ الحد نام برد که آب آن به دشت یا بین دشت آن انتقال داده می‌شود که هنوز بقایای موجود از چوی آب از جنس ساروج و استخرهای ذخیره آب و بندهای کوچک سنگی موجود است، همچنین وجود چند رشته قنات در قسمت‌های غربی وشرقی حاجی‌آباد امروزی که هر دو منتهی به دو محل باستانی که به تل سفیدک مشهور است می‌شده‌است که به عنوان آثار زرتشتیان معروف است. آب قنات معروف به «سته» یا «سیته» در جنوب حاجی‌آباد هنوز جاری و مورد استفاده می‌باشد. از شواهد موجود می‌توان نتیجه گرفت که از دامنه‌های سیاه کوه از گلوگاه تا حاجی طاهره در شرق شهرستان محلی مناسب برای سکونت برای سکونت بوده‌است. همچنین سدهای خاکی و سیمانی این منطقه به گردش طبیعت آن افزوده است
چشمه بالنگان حاجی آباد
چشمه بالنگان یکی از چشمه‌های استان فارس است که در نزدیکی روستاهای حاجی‌آباد و آسپاس از توابع بخش سده در شهرستان اقلید قرار دارد. این چشمه یکی از سرچشمه‌های رود کُر است. در سال‌های اخیر به دلیل بارش کم، آبدهی این چشمه تا حدّ زیادی کاهش یافته اما با وجود پوشش گیاهی زیبا در این منطقه که از درختان بید تشکیل شده و وجود یک آبگیر عمیق در میان درختان بید که محل زندگی چند نوع ماهی می‌باشد، گردشگران بسیاری به این منطقه مراجعه می‌نمایند که متأسفانه همین امر سبب تخریب طبیعت زیبای این منطقه و سنگ‌نوشته ساسانی (متعلق به شاهپور یکم) شده است.
چشمه حاجی آباد (بالنگان) با جلوه های بسیار زیبا و گردشگاهی در منطقه ای به وسعت سه کیلومتر در محدوده شهرستان اقلید قرار دارد. فراوانی چشمه سارهای منطقه، زمینه مساعدی را برای پرورش ماهی قزل آلا فراهم آورده است.که ۲ پرورش ماهی در این چشمه سارها وجود دارد.
خیلی خوب