” سید شرفشاه دولایی ” یا پیر شرفشاه عارف و شاعر قرن هشتم هجری است، وی نخستین شاعر گیلانی است که به گیلکی شعر گفته و دیوان اشعاری از خود به جا گذاشته است.
اشعار سید شرف شاه در قالب دوبیتی و به صورت هجایی سروده شده است، این نوع دوبیتی شرفشاه به ” چهار دانه های شرفشاهی ” مشهور است که خارج از اوزان عروضی ولی دارای وزن هجایی است،
دیوان اشعار گیلکی سید شرفشاه به صورت کامل در بخارست نگهداری می شود و توسط دکتر محمد علی صوتی از عکس برداری و چاپ و منتشر شده است، اکثر اشعار وی دارای مضامین اخلاقی، عرفانی و دینی است. آرامگاه این شاعر برجسته در روستای دارسرای رضوانشهر قرار دارد و از جاذبه های مذهبی شهرستان رضوانشهر است و مورد احترام مردم وشیفتگان علم وادب وعرفان است.
به روستای دارسرا که مقبره پيرشرفشاه دولابی در آن قرار گرفته، به يمن وجود مقبره‌اش، روستای پيرشرفشاه يا سيد شرفشاه نيز می گويند. در ايام محرم، به خصوص روزها و شب‌های تاسوعا و عاشورای حسينی عليه‌السلام دستجات عزاداری از روستاهای مجاور به حرمش سرازير می شوند و به عزاداری سرور شهيدان حضرت حسين بن علی عليهماالسلام می پردازند.
بر اساس شجره‌نامه‌ای که بر ديوار بقعه نصب بود نام پدرش محمد بن حسن ذکر شده بود. آرامگاه مادرش به نام سيده بانو با فاصله اندکی در مقبره‌ای ديگر و در نزديک وی قرار دارد. بين مادر و پسر رودخانه‌ای محلی به نام چاف به آرامی و در سکوتی رازآلود جاری است.
مزار برخی از شهيدان رضوانشهری در کنار زيارتگاه سيد شرفشاه دولابی قرار دارد. درختان آزاد کهنسالی که در زبان تالشی به آن «سق» گفته می شود با صلابت، چترشان را بر مزار شهيدان گسترده‌اند.
