این بقعه که راسته ماهی فروشان و در جنب سماک کوچه در فشکالی محله لنگرود میباشد، دارای عظمت و احترامی است که عاشقان اهل بیت عموما، برای زیارت وعتبه بوسی به این مکان، می آیند. (آقا سید حسین کیا)، از فرزندان سید علی کیا و از ابنای امام موسی کاظم (ع)، است.تمامی هیئت های عزاداری لنگرود و اطراف در ماه محرم حتما باید از کنار این بقعه بگذرند و از آنجا به دیگر مراکز عزاداری حرکت کنند.
حرم بقعه (آسید حسین)، دارای دو گنبد مدور میباشد؛ که گرداگرد گنبد از داخل آن، با ابیاتی از محتشم کاشانی و با کلمات (یا اباعبدلله الحسین ادرکنی) و (بسم الله الرحمن الرحیم)، با خط نستعلیق به زیور طبع مزین شده است.
بنای بقعه ، ساختمانيی قديميی و آجريی است.كف آن با كاشی های سبز قديميی فرش شده است. سقف صحن آن تاق مدور دارد كه گنبد بنا در زير بام آن پنهان شده است. از ديگر ويژگی هايی بقعه به مقرنس‌هاي گچيی ظريف سفيدكاريی شده و پوشش سفال می توان اشاره كرد.يک ضريح چوبى بزرگ و مشبک، در ميان صحن قرار دارد که صندوق مرقد را در بر گرفته است. مسجد قديمى آبادى متصل به بقعه است. پوشش بام مجموعه نيز از سفال است.
آقا سید حسین در زمان حکومت بنی عباس که عرصه را بر امام تنگ کرده و با خاندان نبوت و امامت در ستیز بودند به مرو رهسپار شده و در آنجا دوستاران آن امام بزرگوار پسشنهاد دادند که امام به سمت غرب ایران(شمال) حرکت کند.آقا سید حسین با تمام مال و حشم به استر آباد مازندران( گرگان امروزی) حرکت کردند که دربین راه با سادات زیدیه مواجه شدند.یکی از دوستداران ولایت به علت نا امن بودن منطقه، آنها را از حرکت بازداشته و از آنجا به شمال غرب در منطقه ای به نام هوسم(رودسر) رفتتند. آقاسید حسین(در منطقه بروش که در منطقه شاه لنگه حکومت می کرد)به روی شاخ بزها مشعل می بندد تا به طرف آن منطقه روانه شوند و خود از پشت منطقه برای دستگیری بروش رفته و اورا می کشد.آقا سید حسین مسیر راه را ادامه داده تا به منطقه شاه نشین کوه( شیطان کوه) که قبلا محل استقرار سادات کیا بوده، حرکت می کند.آقا سید حسین در آن منطقه نیز مورد خشم قرار می گیرد و مدتی زندانی می شود تا اینکه از زندان آزاد شده و در منطقه ای از لنگرود به نام بازار ده تبعید می شود و از او تعهد می گیرند که حق تبلیغ ندارد.ولی مردم که از شجاعت و دلیری امام آگاه شده طولی نکشید که پیروان زیادی پیدا می کند و در مناطق رانکوه و اشکورات مشغول به تبلیغ می شود.
بقعه آقا سید حسین در سال 1235 هجری قمری که لنگرود طعمه حریق شده می سوزد و در سال 1268 یکی از تجار منطقه گیلان به نام حاج حسن کار مرمت آن را به پایان می رساند.(گفتنی است، این مطلب به استناد کتیبه ای که در ضلع غربی این بقعه و بر روی دیوار نصب شده، مورد تایید است)و وجود چندین درخت تنومند(آقادار) نشان از قدمت این مکان مقدی است.
