بقعه دوازده تن که از جاهای مذهبی لنگرود است در روستای ملاط در جنوب شرقی این شهر قرار دارد. دوازده قبر مزبور در دو ردیف در این بقعه واقع است. در یی از قبرهای ردیف غربی دو تن پهلوی یکدیگر مدفون هستند، و در هر یک از مابقی قبرها یک تن آرمیده اند و منظره بسیار جالبی دارد. مجموع افرادی که در این بقعه مدفون هستند؛ به دوازده نفر می‌رسد و به همین مناسبت این بقعه را (دوازده تن) می‌نامند.
بنای بقعه، چهارگوش با ایوان‌هایی در اطراف است. در حاشیه ایوان‌ها، ستون‌های چوبی قرار دارد و نقوشِ مذهبی دیوارهای آن از بهترین نمونه‌های نگاره‌های دیواری شرق گیلان است.
بام بنا سفال پوش و مقابر داخلی به شكلی ساده در كنار هم قرار دارند. بانی آن سید رضی كیا حاكم بیه پیش بود. این بقعه دردوره قاجاریه و معاصر مرمت شده است.
در روایتی دیگر دربارهٔ بناى نخستين بقعه نوشته شده که چون همسر سيدمحمدکيا در سال ۸۲۰ هـ.ق درگذشت، در اين محل به خاک سپرده شد و به اهتمام و دستور سيدمحمدکيا، گنبدى بر روى گور او برپا گرديد.
اين بقعه مدفن 12 تن از سادات كيايی است كه بر بخش شرقی گيلان حكومت می كردند و چون موطن سادات كيايی ملاط بود به سادات ملاطی نيز معروف هستند .
طبق شجره‌نامه‌ای كه در بقعه موجود است اين دوازده تن عبارتنداز پسران امام سجاد(علیه السلام) سيد علي و سيد محمد، پسران امام محمدباقر (علیه السلام) سيد يوسف، سيد يونس، سيد حسن، سيد مظفر، سيد موسی، سيد حيدر، سيد صالح، سيد اسكندر، سيد ابوذر و دختر امام محمد باقر(علیه السلام) خانم سید خاورد.
در اطراف بقعه، نقاشی های مذهبی در رابطه با واقعه کربلا به چشم می خورد که نسبتا خوب باقی مانده اند.
