دشت راق یکی دیگر از جاذبه های دیدنی دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد است. دشت راق با اقلیمی سردسیری با مساحتی بالغ بر ۵۰هزار هکتار و پوشش گیاهی متنوع همچون جاشیر، چویل، لاله واژگون، چوک ، خرکول، بیلهر، قارچ، ارزن،گینه شلال، بیشک، شهن و…..در ۸۵کیلومتری دهدشت قرار دارد.
دشت راق با ۲۵۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا ، بین دو کوه با نامهای کوه باریک و کوه قوچی واقع شده است. دشت راق از شمال به دمه و میان تنگان , از جنوب به دیلگان ، ازشرق به چنار و از غرب به رودخانه سادات و دلی می و کوه ساورز منتهی می شود.
زیبایی مثال زدنی دشت راق بیش از هر چیز مرهون پوشش متراکم گیاه جاشیر می باشد که گیاه غالب این منطقه می باشد ودر فصل اردیبهشت و خرداد مانند فرشی سبز بر گستره دشت راق کشیده می شود.
منطقه دشت راق از قدیم الا یام تحت تملک و در حوزه سرحدات طایفه سادات امام زاده علی قرار دارد که همه ساله در فصل اریبهشت برای برداشت گیاه جاشیر که غذایی مقوی برای دامهای آنهاست به این منطقه می آیند نا گفته نماند برداشت جاشیر و مشقات آن در زمان درو، کوبیدن و حمل پر درد سر در جاده های پر پیچ و خم آن هم با خر و قاطر داستانی است که سر دراز دارد.
لازم به ذکر است که عشایر طایفه سادات میر سالار نیز بر اساس یک قرار داد نانوشته که بین آنها و طوایف سادات امام زاده علی وجود دارد همه ساله برای ییلاق و چرای دام خود به این منطقه کوچ می کنند.
دشت‌راق از معدود مناطقی است که از گزند جاده‌های کوچک و بزرگ در امان مانده و همین موضوع باعث شده طبیعت این دشت زیبا و رویایی بکر بماند.وجود انبوه گیاه جاشیر به عنوان گیاه غالب این منطقه و لاله‌های واژگونی که در گوشه و کنار این دشت قد کشیده‌اند زیبایی دوچندانی به این منطقه داده است.
وجود گیاه جاشیر به عنوان یکی از خوراک‌های مغذی دام باعث شده که دامداران روستاهای دهستان سادات هر ساله در فصل اردیبهشت و خرداد سختی مسیر دسترسی به دشت‌راق را به جان بخرند و با گذر از مسیرهای صعب‌العبور خود را به این منطقه برسانند تا با برداشت گیاه جاشیر بخشی از خوراک زمستانی دام خود را تامین کنند.
مشقات برداشت گیاه جاشیر زیر آفتاب سوزان و استنشاق دردناک اسانس این گیاه معطر و البته با خاصیت باعث شده که برداشت آن به یکی از مشقت‌بارترین کارها برای دامداران تبدیل شود، به گونه‌ای که دشت‌راق در میان کسانی که اقدام به برداشت جاشیر می‌کنند به « جهنم سبز» معروف شده است.
عامل اصلی در بکر ودست نخورده ماندن دشت راق عدم وجود جاده های ماشین رو برای دسترسی به این منطقه می باشد که امیدواریم با درایت مسئولین منابع طبیعی برای حفظ گونه های گیاهی این منطقه از دسترس بشر هیچ گاه جاده ای به این منطقه کشیده نشود.
وجود چشمه ساران خنک و فراوانی چون چشمه سیب، چشمه وهل،چشمه چرنگی و دهها چشمه دیگر از جاذبه های دیگر این منطقه بکر و دست نخورده می باشند که در پایین دست آبشار تنگ مو( سر توفال) را بوجود می آورند.
آبشار تنگ مو هم از آبشارهای زیبا استان کهگیلویه و بویراحمد است که به رغم همه شکوه و زیبایی‌هایی که دارد کمتر کسی حتی در استان از وجود چنین آبشاری با خبر است.
این آبشار که در میان بومیان منطقه سادات امامزاده علی به سرتوفال نیز مشهور است از نوع آبشار تنگ‌راه و صخره‌ای است که در 80 کیلومتری شهر دهدشت و در مسیر دهدشت به یاسوج در تنگه‌ای زیبا و با شکوه به نام تنگ مو قرار دارد.
سرچشمه آب این آبشار از چشمه‌سارهای منطقه دشت راق و به ویژه چشمه چرنگی دشت راق است که پس از طی مسافت دو کیلومتری از صخره با ارتفاع 30 متر به پایین می‌ریزند و آبشار زیبای تنگ مو را به‌وجود می‌آورند.
برای دسترسی به این آبشار باید حدود دو کیلومتر را پیاده‌روی و کوه پیمایی کرد ولی با رسیدن به آبشار زیبای تنگ مو جذابیت‌های اطراف آن خستگی از تن هر طبیعت دوستی بیرون می‌رود.
