يکى از خانههاى قديمى لنگرود، خانه دريابيگى از خانوادههاى سرشناس گيلان است. اين بنا ديوارهاى بلند آجرى دارد که دو طرف آن به دو بخش برج مانند ختم مىشود. بنا از دو طبقهٔ همکف تشکيل شده است و اتاقهاى طبقهٔ بالاى آن، اُرُسىهاى چوبى مشبک دارد. در درگاه بنا، دو درِ بزرگ چوبى قديمى با گلميخها و کوبههاى قديمى وجود دارد. درها به يک دالان و هشتى کوچک راه مىيابد و پس از گذشتن از دالان و هشتى مىتوان وارد حياط بنا شد. بناى اصلى در مقابل درِ ورودى قرار دارد و دو طبقه است. هر طبقه سه اتاق دارد. جلوى هر طبقه، يک ايوان چوبى زيبا به چشم مىخورد. در ساختن ايوانها، نهايت ظرافت و دقت به کار رفته است.
تالار شاهنشين بنا سراسر مقرنسکارى شده و داراى گچبرىها و نقاشىهاى ارزندهٔ دورهٔ قاجار است. درهاى اين تالار نيز هر يک شاهکارهاى هنرى است و با نقاشهاى گل و بوته و پرندگان به طرز استادانهاى نقاشى شدهاند. بر دو طرف هر يک از اين درها، تاقچههايى قرار گرفته که داخل آن، آئينههاى سنگى قديمى نصب شده است. اين بنا، از نظر تزئينات داخلى، از آثار تاريخى و هنرى مهم گيلان و از جاهای دیدنی لنگرود مىباشد.
در سمت بیرونی این دربها خیابان راه پشته قرار دارد. این قسمت که در جنب خیابان راه پشته قرار گرفته احتمالاً سکونت گاه خدمتکاران بوده است. در رو به روی این ساختمان یک بنای طویل دیگر قرار دارد که مشابه ابنیه مقابل و در دو اشکوب ساخته شده ارسی هایی در سمت ایوان و به صورت سرتاسری اتاق را آراسته است. هر دو بنا در سمت رو به روی هم دارای ایوانهایی هستند که با ستونها و واشانزهای چوبی و پلکوبی ایجاد گشتهزاند. پله هایی چوبی با شیب تند ارتباط بین اشکوب فوقانی و طبقه زیرین را میسر میسازد.
