امامزاده عبدالله یکی از جاذبه های مذهبی یاسوج است. این امامزاده در روستایی نزدیک یاسوج به نام نقارهخانه قرار دارد و اطراف آن پر از مزارهایی است که بسیاری از آنها قدمت بسیار زیادی دارد. بر روی سنگ قبرهای اطراف این امامزاده، نقوشی حجاری شده و امروزه هم قابل مشاهده است. این نقوش تصویر سواران شمشیر به دست در حال رزم با شیر و گاو و دیگر نمادهایی مثل ستارههای چندپر،خورشید و اسلحههای سرد و گرم است. خطوطی که روی این مزارها به کار گرفته شده، اغلب فارسی و عربی است.علائم و نشانه های سنگ قبر های پیرامون این امام زاده نشانگر جنس مدفون و مقام شجاعت مردان در نبرد ها می باشد .
توضیحاتی در مورد بنای بقعه
به نقل از کتاب دائرةالمعارف شجره آل رسول(ص)، جلد سوم، نوشته سیدعلی موسوینژاد سوق، در مورد این بقعه متبرکه این چنین گفت: بنای امامزاده عبدالله(ع) تا اوائل حکومت پهلوی اول به روش معماری چینهای بوده و تا پیروزی انقلاب اسلامی تنها صورت قبری از آن مشهود بوده است که بر ستونک آن پارچه سبزی نصب شده بود. این مقبره در دهه دوم انقلاب اسلامی توسط ادارهکل اوقاف و امور خیریه استان با نقشه جامع مهندسی تجدید بنا شد.
آدرس :بین راه یاسوج در روستایی به نام نقاره خانه بنای امامزاده عبدالله(ع) تا اوائل حكومت پهلوی اول به روش معماری چینهای بوده و تا پیروزی انقلاب اسلامی تنها صورت قبری از آن مشهود بوده است كه بر ستونك آن پارچه سبزی نصب شده بود. مشهور است كه شاهزاده عبدالله(ع) فرزند امامزاده شاهزاده فرجالله(ع) است كه بقعه آن در دامنه جنوب شرقی آبشار یاسوج واقع شده است و به اعتقاد محلیان مزار بیبی حلیمه خاتون(س) مادر امامزاده عبدالله(ع) در فاصله دو متری كنار آن بقعه در محل صحن مدفون است.
در فاصله هفت متری درب ورودی در سمت شمال غربی داخل محوطه امامزاده، مزار جدیدی که با سیمان ساخته شده، وجود دارد که مربوط به جوان ایثارگر مرحوم سیدروحالله بزرگواری، از تبار سلسله جلیله سادات امامزاده علی(ع) و یکی از افسران نیروی انتظامی است که به اعتباری، لحظاتی قبل از مرگ، برخی از اعضای بدنش با رضایت والدین به بیماران خاص اهدا شد.