این آبشار در دره تنگ زندان در منطقه حفاظت شده سبز کوه روبری قله کلار قرار دارد. کرودی کن در زبان محلی مرکب از کلمه های کر به معنای مه و دی به معنای دود است نامی زیبا برای این آبشار که به خاطر ریزش آب از ارتفاع بالا و باد که باعث معلق شدن ذرات ریز آب در آسمان می شود به آن داده شده است. این آبشار در ۵۵ کیلومتری شمال لردگان در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.
رشته کوه زاگرس دره ای بزرگ و عمیق را در میان خود جای داده که در جنوب استان چهارمحال و بختیاری واقع شده و به تنگ زندان مشهور است، این تنگ با چشمه و آبشار مشهور «کرودی کن» رشته کوه هزار دره را از سبز کوه جدا می کند. هزاردره کوهستانی بلند است که به تقریب در بخش مرکزی زاگرس در جنوب غرب ایران واقع گردیده است. این کوهستان در شرق استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته و از نظر تقسیم بندی جغرافیای سیاسی بخش جنوبی کوهستان هزار دره در بخش مرکزی شهرستان لردگان و بخش شمالی آن در شهرستان بروجن واقع شده است، کوه هزار دره از شمال و شمال خاوری به کوه چرو و دشت گندمان، شمال غرب به سبزکوه و در دامنه جنوبی آن رودخانه کره بس جاری است. دیواره های عظیمی که در زیر قله هزار دره قرار گرفته، دامنه های شرقی تنگ زندان را تشکیل داده است.
تنگ زندان مجموعه ای زيبا از كوهستان، آبشار، گياهان خودرو و حيات وحش است. آبشار صد متری تنگ زندان که از جاذبه های گردشگری لردگان می باشد، یکی از بزرگترین آبشارهای ایران را در خود جای داده است که در بين بومی های منطقه به آبشار دودی يا ‘كروديكن’(Keredikon) معروف شده است (به معنی آبشاد دودی چون از بالای دره که نگاه کنید آب آبشار وقتی به سطح زمین میرسد به صورت پودرشده و دود مانند به نظر میرسد.) این آبشار پس از سرازير شدن از دل صخره در نهايت به رودخانه سبزكوه می ريزد و در ادامه به رودخانه کره بس می پیوندد. ارتفاع آبشار اصلی کردیکن طبق داده های جی پی اس حدود ۱۳۰ متر است.
تنگ زیدان پر از آبشار و حوضچه است که یکی پس از دیگری پیش روی شما قرار می گیرند و عبور از آنها نیازمند فن سنگ نوردی و تجهیزات کافی است.
این آبشار در بین دیواره های سنگی بلندی از دو طرف در میان دره ای عمیق واقع شده است. به دلیل سختی دسترسی به این مسیر نام این دره تنگ زندان گذاشته شده که مجموعه ای زیبا از کوهستان، آبشار، جریان آب، گیاهان خودرو و حیات وحش است، چند صباحی بیش نیست که آبشار به شکل اتفاقی طی یک گشت هوایی نقاب از رخ زیبای بی مثال خود باز کرد و الان تنها گردشگران و کوهنوردانی که خستگی سفری چند روزه از میان صخره ها و ناهمواریهای کوهستان را به جان می خرند، می توانند حظ بصر از این قطعه گمشده بهشت زمینی را در ضمیر خاطره یا چشم تنگ دوربین های تصویربردار خود جاودانه کنند.
مسیر این آبشار از طریق کره بست و پل خدا آفرین است. ارتفاع آن بسیار بلند و منظر آن بسیار دیدنی و جالب است. طول کلی آبشار ۱۲۰ متر است و طی دو مرحله ۵۰ و ۷۰ متری سرازیر می شود. حجم آب فروریخته از بالای آبشار باعث پخش شدن قطرات و ذرات بسیار ریزی در فضا می شود که همچون مه یا دود سفید رنگی تمام فضای اطراف آن را می پوشاند و باعث عدم دسترسی نزدیک به آبشار می شود. بطوریکه از فاصله حدود ۱۰۰ متری آبشار باید به آن نگریست یا عکسبرداری نمود. و برای کمی نزدیک شدن باید پوشش کامل ضدآب، پانچو یا بارانی بر تن داشت.
توصیه ها:
همراه شدن با گروهی که این مسیر را قبلا با موفقیت طی کرده اند ضروری است.
برای طی مسیر در تنگ زندان باید تیم کاملا فنی و مجهز به وسایل سنگ نوردی باشد.
اگر قصد برگشت از مسیر معدن را دارید آب زیاد نیاز است.
برای ادامه مسیر جریان آب تمام افراد باید شنا بلد باشند.
آنتن دهی فقط در روستای معدن امکان پذیر است. در تنگ امکان آنتن دهی وجود ندارد.
در دره های عمیق هوا زود تر تاریک میشود لذا شب مانی در این تنگ ضروری است لذا قبل از حرکت با خانواده ها هماهنگ شوید تا باعث نگرانی نشوید.
مسیر دسترسی به این آبشار از دامنه های جنوبی سبزه کوه بوده و دسترسی به آن تنها با کمک گرفتن از راهنمایان محلی امکان پذیر است.
تنگ زندان، کوه هزار دره و سبز کوه و همچنین دامنه های جنوبی آن تا روستای معدن جزو مناطق حفاظت شده می باشد، به همین جهت برای ورود به منطقه هماهنگی با سازمان مربوطه ضروری است.
توجه داشته باشید که مسیر نیز ریزشی است و هر لحظه امکان مسدود شدن مسیر وجود دارد.
بدون راهنما یافتن آبشارامکان پذیر نیست.
مسیر ها سنگلاخ است و فقط انتهای مسیر نزدیک روستای معدن راه وجود دارد.
مسیر دسترسی
برای حرکت از شهر بروجن واقع در استان چهارمحال و بختیاری به سمت شهر گندمان حرکت می کنیم. سپس به مسیر خود در جاده لردگان ادامه می دهیم تا گردنه مروارید را پشت سر بگذاریم، یکی دو کیلومتر بعد از گردنه جاده ای از سمت راست ما به سوی روستای کنارک می رود. وارد جاده می شویم و مسیر را ادامه میدهیم تا از روستاهای کنارک صفلی و منارک علیا و مورچگان بگذریم. بعد از روستای مورچگان به روستای وستگان می رسیم. کل این مسیر از بروجن حدود ۳۰ کیلومتر می باشد. نزدیک به آخر آبادی و قبل از پل درست در کنار آخرین خانه آبادی جاده ای خاکی سمت چپ ما وجود دارد که ادامه مسیر ما از جاده خاکی خواهد بود. جاده را ادامه می دهیم تا جایی که باید از میان رود خانه ای که در تابستان کم آب یا خشک است عبور کنیم و از میان باغات سیب روبه روی جاده که روی یک تپه هستند رد شویم. بعد از این باغات مسیر را ادامه می دهیم تا ۱۸ کیلومتر از وستگان دور شویم وقتی این ۱۸ کیلومتر جاده خاکی را گذراندیم سمت چپ ما یک تابلوی زرد رنگ و جود دارد که روی آن نوشته شده (منطقه حفاظت شده سبزه کوه) در کنار این تابلو یک راه به سمت چپ ما می رود از اینجا ۲۳ کیلومتر مسیر هست تا آخرین جایی که ماشین می رود. در این راه از منطقه عشایری چهارطاق عبور می کنیم. در این مسیر و بیشتر در آخر مسیر راه های انحرافی وجود دارد که مسیر ماشینهای عشایری است ما فقط در مسیر اصلی حرکت می کنیم و در دو راهی ها به سمت چپ می رویم تا جایی که مسیر تمام شود. این آخرین جایی است که ماشین می تواند برود.
بعد از پیاده شدن از ماشین یک کوه سمت چپ ما هست و یک دامنه های کم شیب سمت راست و بین این قسمت و کمی متمایل به راست حرکت می کنیم تا به بالای تپه اول که سمت راست ماست برسیم. حال به سمت پایین حرکت کرده و باز متمایل به راست به بالای تپه دوم می رویم. به سمت پایین تپه حرکت می کنیم و به سوی انتهای دره به سمت چپ می رویم یک راه کوچک و پر شیب نمایان می شود که اینجا ابتدای دره اصلی است.
از این قسمت راه پر پیچ و خم و شیب دار تنگ زندان شروع می شود.کمی جلو تر با ورود به مسیر پاکوب وادامه مسیر وارد یک ایوان سنگی می شویم بلافاصله بعد از ایوان باید به سمت مقابل دره یعنی سمت راست رفته و در مسیر پاکوب ادامه راه را حرکت کنیم. در طول دره به شن اسکی های ریز و درشت بر می خوریم بلا فاصله بعد از این شن اسکی ها به یک درخت بزرگ در سمت چپ و تعداد زیادی بوته در وسط دره می رسیم از اینجا باید به سمت راست رفته و در مسیری که مشخص است که به راست می رود حرکت کنیم. بعد از چند دقیقه حرکت سنگ کعبه در پایین دست ما نمایان می شود. سنگی مکعبی بزرگ و دارای یک شکاف که از وسط به دونیم شده. در کنار سنگ کعبه و همانطور که در عکس مشاهده می کنید می توان به سمت چپ متمایل شد و تا آبشار کوچکی که جای مناسبی برای صرف ناهار است طی مسیر نمود. برای ادامه راه باید به محل سنگ کعبه بازگردیم. و راه را در مسیر پاکوب به سمت راست و پایین ادامه دهیم.
در این قسمت راه ادامه دارد به صورت حرکت به سوی دامنه های شنی کوه روبه رویی و بعد از کمی حرکت به سمت چپ برمی گردد و باید از یک لبه سنگی ۲متری پایین برویم و باز به سمت راست حرکت کرده و از یک قسمت سنگی به طول ۸ متر نیز که گیره های خوبی دارد پایین بیاییم و ادامه دهیم تا مسیر دوباره ما را به سمت چپ ببرد در اینجا تنوره بزرگ یا همان سرچشمه آبشار نمایان است اما این بار باید از یک ایوان سنگی طولانی به سمت چپ عبور کرده و بعد از آن به جهت مخالف یعنی سمت راست زیر ایوان حرکت کنیم تا جایی که بتوانیم از ایوان پایین بیاییم و با چند دقیقه حرکت کنار تنوره می رسیم. آبی گوارا نوشیده و وسایل و کوله ها را در همین جا گذاشته و از روی گرده سنگی بالای تنوره یا همان سقف تنوره حرکت می کنیم این قسمت یک سنگ نوک تیز درست بالای تنوره است که باید از آن هم عبور کنیم و بعد از دو قسمت دست به سنگ می توانیم به سمت چپ رفته و آبشار اول را ببینیم که اجاژه پیشروی نمی دهد و ما را خیس می کند. باز میگردیم و در مسیر قرار گرفته و ادامه راه به سمت راست و پایین که وارد یک دره کوچک می شویم حال اگر به سمت چپ نگاهی بیاندازیم می توانیم نصفه و نیمه آبشار را ببینیم.
