آبشار هریجان مشرف به روستایی به همین نام در نزدیکی گردنه هزارچم در جاده تهران-چالوس قرار دارد. این آبشار بیش از ۹ متر ارتفاع دارد و یکی از زیباترین آبشارهای رشتهکوه البرز است. آبشار هریجان که از جاذبه های گردشگری و دیدنی چالوس می باشد ، با آب فراوان، فضای مرتفع و بیشهای و چشمانداز کوهستانی، درهای و جنگلی از فراز کوهی سنگی با پخشابی ویژه سرازیر و در پاییندست به آبشارهای متعددی تبدیل میشود.
آبشار هریجان اصلی ترین منبع تامین کننده آب این روستای هریجان است. قله ورشت، دره چشمه زرد، کوه دهلا و رود ایلکا از مناظر بدیع طبیعت هریجان هستند. شقایق های منطقه حفاظت شده وروشت در نوع خود کم نظیرند.
مردم این روستا، بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغولند.
روستای هریجان در ابتدای منطقه حفاظت شده هریجان قرار دارد. و برای دیدن آبشار نیاز است از این روستا و منطقه حفاظت شده آن عبور کنید. گونه های جانوری متعددی از کبک و کل و بز و پلنگ و خرس در این منطقه زندگی می کنند. برای ورود به این منطقه و صعود به ارتفاعات مشرف بر روستا به مجوز محیط زیست نیاز است. مجوز را می توان از حفاظت محیط زیست تهران یا اداره حفاظت محیط زیست چالوس در تهیه کرد.
جاده روستای هریجان چند کیلومتر بعد از سیاه بیشه به سمت چالوس جدا می شود و بعد از گذشت ۴٫۵ کیلومتر به روستا می رسد. جاده روستا خاکی است ولی تراشیده شده و کوبیده شده و مناسب است.
آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید. حدود ۳۰۰، ۴۰۰ متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که مسیر دسترسی به آبشار است. تا جویی که از آب آبشار درست شده، حدود یک ربع پیاده روی دارید اما اگر می خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه ترین تاج که حدود ۹ متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید.
در این مسیر که کمی شیب دار است در سمت راست، پیش از آن که راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می توانید همان جا کمی استراحت کنید. آبشار در این ماه سال پرآب تر از همیشه است و در ماه های گرم، بسیار کم آب می شود.
چالوس از معروف ترین شهرهای توریستی ایران محسوب می شود که دارای صدها جاذبه طبیعی و گردشگری می باشد. پارک جنگلی و تله کابین معروف نمک آبرود نیز یکی از پر جاذبه ترین اماکن سیاحتی این ناحیه محسوب می شود که بیش از دویست هکتار مساحت دارد. این پارک با طبیعتی بکر و وحشی، دارای گونه های کمیاب خزری است و ضمن حفظ سیستم اکولوژیکی به عنوان یکی از پارک های جنگلی زیبای ایران محسوب می شود. آموزش فرهنگ صحیح استفاده از طبیعت، در پایداری این زیبایی ها بسیار سهیم است.