بقعه این امامزاده، در مرکز شهر خنداب و در ۱۰۵ کیلومترى شمال غربى اراک و در ۴۰ کیلومترى شرق جادّه آسفالت همدان ـ ملایر واقع شده است.
بناى پیشین بقعه که مربوط به یک صد سال قبل بود، به جهت فرسودگى، تخریب و بناى با شکوهى در حال ساخت مىباشد.بناى فعلى، شامل حرم، شبستان، ایوان، گنبد و صحن و سر در ورودى است.
قسمت داخلى بقعه، به ابعاد 12×19 متر تعبیه شده که با توجّه به واقع شدن بقعه در توسعه خیابان اصلى شهر خنداب، قسمتى از ایوان و شبستان بقعه جزء خیابان خواهد شد.از اینرو، حرم در میان شبستان قرار خواهد گرفت و ابعاد خارجى آن، 6×6 متر و ابعاد داخلى آن 5/3×5/3 متر مىباشد.
در داخل، سنگ قبرى بر روى مزار است. ضریح چوبى مشبک و قدیمى امامزاده، در انبار بقعه نگهدارى مىشود که نیاز به مرمّت دارد. در حال حاضر، ضریح آلومینیومى کوچکى بر مزار نصب شده و سردر ورودى بقعه با گلدسته و سرویسهاى بهداشتى، در حال احداث است. در قسمتى از صحن کوچک امامزاده، دفتر اداره اوقاف خنداب استقرار دارد. دیوارهاى داخل حرم، داراى گچکارى است.
در ورودى حرم، کتیبه اى به شرح ذیل دارد که اثر آقاى ملبوبى به سال 1343 هـ . ش به سفارش محمّد حسین یادگارى است؛
این شـاهزادهاى کـه به خنداب اندرسـت
اندر جــلال و رتبه به کـیوان برابراسـت
اندر نســب برادر ســلطان دین رضــا
فرزند پاک حضرت موسى بن جعفر است
نامـــــش محـمّد، مسعـود در جهــان
همـــنام جــدّ خویش جناب پیمبر است
گنبد بنا، به شکل شلجمى است که از داخل پوشش گچى و از خارج ترصیح کاشى در آجر با طرحهاى ترنجى فیروزهاى رنگ دارد. گچبرى زیر گنبد، با خط ثلث بر جسته بر زمینه قهوهاى روشن است که آیات قرآن بر آن نقش بسته و اثر استاد محمّد على کافى است.
از اشیاى تاریخى هنرى موجود در بقعه، یک جفت چراغهاى پایهدار بلورین آبى رنگ و ضریح چوبى است که در سال 1310 هـ . ق وقف مرقد شده است. اهالى شهر خنداب و روستاهاى تابعه، ارادت خاصّى به این امامزاده دارند. بروز کرامات متواتر از سوى این امامزاده و نقل آن در مجالس، باعث شد که خیّرین متعهّد، بخشى از اراضى خود را به جهت عمران و توسعه حرم مطهّر امامزاده محمّد مسعودوقف نمایند که تا امروز بیش از شصت جریب موقوفه و رقبه به ثبت رسیده است.
به اعتقاد اهالى و بنا به نقل سینه به سینه، امامزاده محمّد مسعود از نوادگان امام موسى کاظم (ع) است.
برخى از پژوهشگران نسب شریف امامزاده را با یازده واسطه به امام هفتم (ع) منتهى مىدانند و سیّد مسعود را از نوادگان امامزاده اسحاق شهر ساوه مىدانند که نسبش از قرار ذیل است:
مسعود بن عبدالعزیز جمال الدّین بن محمّد المجتبى بن عبدالعزیز بن محمّد بن على بن حسین بن أبى على احمد بن ابىعبداللَّه اسحاق بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابىسبحه بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم (ع).
وفات سیّد مسعود در حدود سال 585 هـ . ق اتّفاق افتاده است. او داراى پنج برادر بود که در استان مرکزى می زیسته اند.
با توجه به معجزات و كرامت امامزاده مسعود(علیه السلام)، مورد توجه و اعتقاد مردم و عاشقان اهل بيت عصمت و طهارت قرار دارد، شيفتگان و ريزه خواران بارگاه ملكوتی امامزاده مسعود به پاس عنايات و كرامات بيشمار حضرتش بخشی از اموال و دارايی های خود را وقف عمران و آبادانی اين زيارتگاه نموده اند.
بقعه امامزاده مسعود که از جاهای مذهبی خنداب میباشد،به شماره 25016 و در تاریخ 18/12/1387 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.
