مقبره درویش فخرالدین مربوط به سدهٔ 9 هجری قمری است . و در شهرستان بابل ، شهر موزیرج واقع شده است. این اثر که از جاذبه های مذهبی بابل می باشد ، در تاریخ 21 فروردین 1346 با شماره ثبت 641 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
اين بنای تاریخی و بلند در غرب شهر بابل و در شمال جاده اصلى آمل قرار دارد. پلان اين بقعه از سه بخش؛ بدنه مدور، منطقه انتقالى هشت ضلعى و بام هشت ضلعى هرمی، شکل گرفته است.تزيينات بخش گيلويى بدنه بقعه عبارت است از تزيينات آجرى برجسته و يک رديف قرنيس سينه کفترى آجری، در ميان هر دو قرنيس کاشى فيروزه‌اى رنگ نيم‌دايره کار کرده‌اند. منطقه انتقالى نيز در هر ضلع داراى مربع‌هاى فرو رفته مزين به کاشى است. بام هرمى شکل بنا از نوع دوپوش و پوشش داخلى بام گنبدى مدور است.
در صحن بنا صندوق چوبى منبت قرار دارد و کتيبه‌هاى آن در ضلع شرقی، جنوبى و غربى مشتمل بر آيةالکرسى و صلوات کبير است و کتيبهٔ جهت شمالى معرف نام متوفی، خادم و سازنده صندوق بدين شرح است: عمل استاد فخرالدين بن على بن استاد نجار آملى المعروف رازى بامتثال درويش شمس‌الدين ولايت رحل سلطان المحققين مفخرالفقرا الصالحين درويش فخر دين حاجى طاب ثرا و جعل الجنه مثواه بن حسن حاجى فى تاريخ سنه ثلاث و ثلاثين و ثمانمائه الهجريه النبوى الکاتب الفقرا الحقير خادم الفقرا و الصلحا الضعيف نظام بن على جوبکلاه الطبری
