رود سِیمَره یکی از رودهای باختر ایران است.این رود از سرشاخههای مهم رود کرخه است که از بلندیهای برفگیر شمال غربی ایران سرچشمه گرفته و پس از گذر از شهرستانهای دره شهر و شیروان چرداول در محل پل گاومیشان به رودخانه کشکان پیوسته و رود کرخه را بوجود میآورد.
رود سیمره از به هم ریختن دو رود گاماسیاب که از کوه گرین مابین الشتر در استان لرستان و نهاوند در استان همدان سرچشمه میگیرد و رود قره سو که از کوه الوند سرچشمه میگیرد.
اين رودخانه بزرگ که از حاشيه شرقى استان ايلام عبور مىکند جزء حوزه کرخه محسوب مىشود.شاخههاى اصلى اين رودخانه عبارتند از : رودخانههاى گاماسياب، قرهسو و شعبه ديگرى که از ارتفاعات کامياران و ماهىدشت سرچشمه گرفته و در ۸۰ کيلومترى شرق کرمانشاه به شاخههاى اصلى متصل مىگردد.
اين رودخانه از محل اتصال قرهسو و گاماسياب به نام سيمره خوانده مىشود و تا انتهاى حوزه کرخه ۶۵۰ کيلومتر طول دارد.شعبه اصلى ديگر اين رودخانه به نام چناره از ارتفاعات کرند و چرداول و آسمانآباد سرچشمه مىگيرد و در شمال شيروان به سيمره ملحق مىشود. رودخانه کشکان از ارتفاعات خرمآباد و الشتر سرچشمه مىگيرد و در چم مهر به سيمره متصل مىگردد و پس از آن کرخه ناميده مىشود.
رودهاى کوچک ديگرى که از زهآبهاى دامنه شرقى ارتفاعات کبيرکوه بوجود مىآيند مانند : سرآب کلان، سراب زنجيره، گرود، کليم و ميکان پس از عبور از مسيرهاى کوتاه به سيمره ملحق مىشوند.از رشتههاى فرعى سيمره در مناطق شرقى استان بهرهبردارى محدودى براى زراعت بعمل مىآيد. سرچشمهها و سرشاخههاى اين رودخانه قابليتهاى تفرجگاهى بسيار مناسبى دارند.
سیمره بزرگترین و کهنترین رودخانه غرب ایران
رود سیمره که در میان بومیان منطقه به (آب خشمگین) معروف است و در گذشتهها به (خواسپ) و اوکنی شهرت داشته، بزرگترین و کهنترین رودخانه غرب کشور است.
منطقه سیمره به خاطر برخورداری از نقاط کوهستانی و جنگلی فراوان و نیز تنوع آب و هوایی و بهرهمندی از آب این رودخانه، سرابها وچشمهسارها و آبریزهای فصلی مربوط به آن، از دیرزمان محل مناسبی برای رشد و پرورش، پیدایش، استقرار و امرارمعاش بشربوده .
سیمره به طور کلی محل امن و مناسبی برای حیات انسانهای عصر گذشته به شمار میرفته است. به همین دلیل در این ناحیه انسان از ماقبل تاریخ حیات داشته و به حیات خود در این ناحیه ادامه داده است.
منطقه سوقالجیشی ناحیه سیمره دژ مستحکمی در مقابل دشمنان
نخستین دسته از انسانهای کشاورز در این قسمت از جهان آن روزی، به دنبال آب و در تکاپوی آن مسیر رود سیمره را از ابتدا تا انتهای آن در نوردیدند و در حواشی سیمره استقرار یافته و اولین تمدن را در کنار رودخانهها پایهگذاری کردند.
انسانهایی که در این نواحی سکونت گزیدند با به وجود آوردن تمدن خاص خود در این منطقه برای مصون ماندن از گزند دشمنان مهاجم از امکانات استراتژیک و سوقالجیشی ناحیه سیمره چون کوه و غارهای آن و … استفاده مطلوب برده و از این منطقه به عنوان دژ مستحکمی در مقابل دشمنان استفاده کردند.
شواهد زیادی وجود دارد که نشان دهنده آن است که سیمرهنشینان برای اولین بار به کشت دو نوع محصول یعنی گندم و جو در حوالی رودخانه سیمره پرداختند و به مرور زمان با اهلی کردن سه نوع حیوان یعنی بز، میش و اسب دامپروری و گلهداری را در این ناحیه آغاز کردند و این امر یعنی گلهداری، خود شاخه اصلی و ضروری زندگی آنها قرار گرفت.
همین دسته از انسانها که انقلاب کشاورزی و بعدها دامپروری را در ناحیه سیمره پایهگذاری کرده بودند، از آب خروشان رود سیمره، کوه، جنگلها و نیز دشت و درّههای آن استفاده کافی برده و از غار و صخرههای آن در منطقه به عنوان پناهگاههای امن و مطمئن برای مصون ماندن از گزند دشمن و نیز غلبه بر دشمنان خود استفاده کردند و این ناحیه را محل و مکانی مناسب در کلیه شئون مادی و معنوی برای زندگی انتخاب کرده و به دفاع از آن پرداختند.
