هریجان، از روستاهای دیدنی کلاردشت در استان مازندران است. این روستا از نقاط خوش آب و هوای کلاردشت است که علفزارهای وسیع و آبشاری بلند و دیدنی دارد. بهترین زمان بازدید از این روستای زیبا که از جاذبه های گردشگری کلاردشت میباشد ، اردیبهشت ماه است که گیاهان بهاری روییدهاند و آبشارهای روستا پرآب شدهاند.
معماری روستای هریجان با خانههای زیبا و سقفهای شیروانی آنها زیبایی خاص خود را دارد. متاسفانه امروزه جمعیت روستا بسیار کم شده و بسیاری از اهالی جوانتر به شهرها کوچ کردهاند. ییلاق هریجان مقصدی عالی و نسبتا کمتر شناختهشده است که برای چادر زدن و گذراندن چند روز در دل طبیعت گزینهای عالی است. از آنجایی که این منطقه دورافتاده است و ارتفاع نسبتا زیادی نیز از سطح دریا دارد حتما تجهیزات کافی، خوراکی و سایر لوازم موردنیاز برای کمپینگ را همراه خود داشته باشید. نکته دیگری که باید حتما مدنظرتان باشد طبیعت وحشی و این ناحیه است. از آنجایی که جانوران گوناگون در زیستگاه هریجان زندگی میکنند بهتر است از نزدیکی روستا زیاد فاصله نگیرید و از پیادهروی و کوهپیمایی هماهنگنشده در این ناحیه جدا بپرهیزید.
با چند ساعت رانندگی از کلاردشت به هریجان می رسید و می توانید تا آبشار بلند 80متری آن بالا بروید.شاید فکرش را هم نکنید که تمام فرعی های جاده چالوس به منطقه ای دست نخورده و بکر منتهی می شود یکی از این مناطق هریجان است که کمتر از 10 کیلومتر با جاده چالوس فاصله دارد و جاده اش با پیچ های مختلفی که می خورد شما را به طبیعت بکر وآرام آنجا می رساند.
برای رسیدن به هریجان 4 کیلومتر بعد از سیاه بیشه در سمت راست یک جاده فرعی را می بینید از این نقطه تا روستا 5 کیلومتر فاصله دارید. این جاده خاکی و پرشیب است. با اتومبیل پس از 15 دقیقه و با پای پیاده پس از یک ساعت و نیم به روستا می رسید.مسیر سربالایی ، تند و پرشیب است.
می توانید میان بر هم بزنید وقتی در مسیر جاده خاکی قرار گرفتید.بعد از حدود 700 متر در پیچ دوم دست راستتان ، یک جاده مالرو و پاکوب قرار دارد که از میان درختان جنگلی می گذرد.بعد از گذشتن از یکی دو تپه و علفزار از پایین روستا سردر می آورید در این مسیر هم حدود یک ساعت و نیم در راه خواهید بود.
گونه های جانوری متعددی از کبک ،کل ، بز، پلنگ و خرس در این منطقه زندگی می کنند. بنابراین برای ورود به این منطقه و صعود به ارتفاعات مشرف به روستا به مجوز محیط زیست نیاز است.
در بهار این منطقه از البرز مرکزی رنگارنگ می شود و گیاهانی در آن می روید که عمرشان بسیار کوتاه است. دیدن اردیبهشت هریجان فرصتی است که سالی یک بار به دست می آید.
علفزارهای وسیع و آبشارهای بلند از دیدنی های هریجان استومی توانید چند دقیقه در هریجان بگردید و خانه های تخریب شده اش را ببینید.روستا یک امامزاده به نام”شازهاده محمود(ع)” دارد که گنبدش در بدو ورود به روستا پیداست و می توانید وقت برگشت به آن سری بزنید.
آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید،300 تا 400 متر که وارد می شوید در کنار پرچین های سنگی سمت چپ، یک جاده فرعی مسیر دسترسی تان به آبشار است تا جویی که از آب آبشار ایجاد شده است حدود 15 دقیه پیاده روی دارید.اما اگر بخواهید به تاج آبشار برسید باید حدود نیم ساعت تا کوتاهترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد کوهنوردی کنید. دراین مسیر که کمی شیبداراست در سمت راست، پیشی از آنکه راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می توانید همان جا کمی استراحت کنید.
آبشار در ماههای گرم سال بسیار کم آب می شود.حیات وحش هریجان غنی است و وجود جانورانی مثل کل ، بز، خرس، تیهو و کبک باعث شده است که این منطقه جزو مناطق حفاظت شده باشد.
شکار در هریجان ممنوع است اگر تا کنون به این منطقه سفر نکرده اید حتمأ بابلدهای محلی همراه شوید. در این روستا از سرویس بهداشتی و محلی برای اقامت خبری نیست.
