روستای لادیز از توابع بخش میر جاوه شهرستان زاهدان،در جنوب غربی شهر میر جاوه و در مسیر میر جاوه به تمین قرار گرفته است. این روستا که از جاذبه های گردشگری زاهدان میباشد،از جنوب به کوه شاه چنار محدود می‌شود.روستای لادیز از سطح دریا ۱۲۰۰ متر ارتفاع دارد و اقلیم آن گرم و خشک است.آب و هوای روستا در فصول پاییز، زمستان و اوایل بهار مطبوع و دلپذیر و در تابستان‌ها گرم است. رودخانه لادیز نیز از شمال روستا عبور می‌کند.
خانه‌های روستاییان عمدتاً با خشت و گل و چوب بنا گردیده‌اند و سقف‌های مسطحی دارند. برخی از خانه‌ها با مصالح آجر، آهن و گچ ساخته شده‌اند. جاذبه‌های گردشگری روستای لادیز جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: رودخانه‌های فصل لادیز: حواشی رودخانه‌های فصلی لادیز به ویژه در فصول بهار و تابستان چشم‌انداز بسیار زیبا و مکان مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران، پدید می‌آورند.
اغلب مردم روستای لادیز از پوشاک محلی بلوچی استفاده می‌کنند. زنان و مردان میانسال بیشترین استفاده کنندگان از پوشاک بلوچی هستند. استفاده از زیورآلات و پوشاک رنگارنگ، دو ویژگی شاخص لباس‌های زنان و دختران این روستاست، از مهم‌ترین صنایع دستی این روستا می‌توان به سوزن دوزی، قالی‌بافی و گلیم بافی اشاره کرد که توسط زنان و دختران هنرمند روستا با نقوش سنتی و قدیمی تولید می‌شود.
جاذبه‌های گردشگری روستای لادیز
جاذبه‌های گردشگری روستای لادیز جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
غار طبیعی لادیز:در دل کوه روستای “لادیز” از توابع شهرستان میرجاوه قرار دارد و همه ساله به ویژه در فصل تابستان میهمانان زیادی را به آنجا می کشاند، غار لادیز با طول ۱۵کیلومتر از مناظر طبیعی و جذابی است که همواره با وجود خشکسالی‌های چند سال گذشته به طور دائم و پیوسته از سقف و کف آن آب جریان دارد .
قدمت این غار به دوران پیش از تاریخ تخمین زده شده است، این غار در نزدیکی روستا قرار دارد در سال‌های 67-1966 میلادی، هیأتی از دانشگاه «گاری هیوم» بررسی‌هایی در منطقه «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد و در نتیجه این تحقیقات، آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد پارینه سنگی به دست آمد.هیوم، این آثار به دست آمده را فرهنگ لادیزیان نام نهاد، این یافته‌ها نشان می‌داد که جنوب شرقی ایران در عصر پارینه سنگی یعنی در حدود هشتاد تا صد هزار سال پیش زیستگاه جماعت‌های انسانی بوده است.
در گرمای بالای 40 درجه فصل تابستان این منطقه، گویی در میان غار لادیز باران می بارد و بوی نم، سبزه و گل در دشت مقابل آن، روح و تن آدمی را نوازش می دهد. ارتفاع غار آبی “لادیز” در حدود 5/2 متر و طول آن 15 متر است و در نهایت زیبایی قرار دارد.در تمام طول سال از سقف و اطراف این غار، قطرات درشت آب جاری است که در کف آن یک جریان آب دائمی را تشکیل می دهد و انعکاس صدای قطرات آب در غار، حس شگفت انگیزی را بر روح و تن شنونده مستولی می کند.
آبشار لادیز:در فاصله نزدیکی از غار آبی «لادیز» قرار دارد به‌طوری که می‌توان با پای پیاده این مسافت را پیمود. ترکیب دو پدیده «آبشار» و «غار» در این منطقه باعث شده است برخی خانواده‌های زاهدانی اوقات فراغت ایام تعطیل خود را در روستای لادیز بگذرانند.
رودخانه‌های فصل لادیز: حواشی رودخانه‌های فصلی لادیز به‌ویژه در فصول بهار و تابستان چشم‌انداز بسیار زیبا و مکان مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران، پدید می‌آورند.
بقایای تاریخی فرهنگ لادیزیان
در سال‌های ۶۷-۱۹۶۶ میلادی، هیئتی از دانشگاه «گاری هیوم» بررسی‌هایی در منطقه «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد و در نتیجه این تحقیقات، آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد پارینه سنگی به دست آمد. هیوم، این آثار به دست آمده را فرهنگ لادیزیان نام نهاد. این یافته‌ها نشان می‌داد، جنوب شرقی ایران در عصر پارینه سنگی یعنی در حدود هشتاد تا صد هزار سال پیش زیستگاه جماعت‌های انسانی بوده است.
میر جاوه: منطقه میر جاوه به‌عنوان نقطه صفر مرزی ایران با پاکستان در جوار لادیز و یکی از مهم‌ترین نقاط استان به شمار می‌آید.
کوه تفتان: هم‌جواری روستای لادیز با کوه تفتان، موجب پدید آمدن چشم‌اندازهای بدیع و اماکن تاریخی و طبیعی شده است. همه ساله، کوهنوردان بسیاری برای صعود به قله تفتان به این منطقه مراجعه می‌کنند.
بهره‌گیری از موسیقی محلی و بلوچی در مراسم مختلف روستا متداول است. هفت‌سنگ، بازی رایج و محلی این روستاست. اغلب مردم روستای لادیز از پوشاک محلی بلوچی استفاده می‌کنند. زنان و مردان میانسال بیشترین استفاده‌کنندگان از پوشاک بلوچی هستند. استفاده از زیورآلات و پوشاک رنگارنگ، دو ویژگی شاخص لباس‌های زنان و دختران این روستاست.از غذاهای رایج روستای لادیز می‌توان به تباهک، شیلانج، کباب تنورچه، شلو، حلوا خرما و کشک زرد اشاره کرد.
صنایع دستی
از مهم‌ترین صنایع دستی این روستا می‌توان به سوزن‌دوزی، قالی‌بافی و گلیم‌بافی اشاره کرد که توسط زنان و دختران هنرمند روستا با نقوش سنتی و قدیمی تولید می‌شود. انواع زیورآلات زنانه، لباس‌های بلوچی، لباس‌ها و پارچه‌های سکه دوزی و سوزن‌دوزی شده، قالی، گلیم، خرما و دیگر میوه‌ها، سوغات روستای لادیز به شمار می‌آیند.
دسترسی
روستای لادیز از طریق شهرهای زاهدان و میر جاوه با جاده‌ای مناسب و آسفالت قابل دسترسی است.
