مسجد خسروآباد نگینی از جاهای دیدنی بیجار در دل گروس از جمله آثار موجود در گروس که متعلق به دوران زندیه است. مسجد تاریخی روستای خسرو آباد در ۴۵ کیلومتری شهر بیجار است. قدمت ساخت مسجد خسروآباد که میراث گرانبهای گذشتگان است به دوران زندیه بر میگردد.این مسجد دارای ستون های آجری و سقف های کوتاه و گنبدهای کوچک و بدون مناره است.
شبستان زمستانی ۶ ستون آجری مدور زیبا دارد و سقف آن با طاق و قوس پوشش داده شده است. این مسجد به سبک مساجد خاص کُردستان ساخته شده و دارای زیبایی خاصی است. کار مرمت بنا از سال ۱۳۷۰ توسط مدیریت میراث فرهنگی استان شروع شد و پس از چند سال متوالی تعمیرات آن اتمام رسید.
مصلای این مسجد دارای پلان شبستانی است که با شش ستون مدور قطور آجری و پانزده گنبد کوچک مسقف شده است.
این بنا شامل مصلای تابستانی در ضلع شمالی،ایوان جنوبی و حجره هایی برای استراحت طلاب و خادمین است که ایوان جنوبی آن در دوران قاجار به دستور امیر علاءالدین گروسی (از خوانین گروس ساکن در خسروآباد)ساخته شده و به مسجد امیر علاءالدین هم معروف است.
از عمده ی تزیینات مسجد می توان به آجر کاری و طرح های گوناگون در بخش های داخلی و خارجی آن اشاره کرد.
چشمه جوشان و پر آبی که نزدیک مسجد وجود دارد از گذشته های دور در آب نمای حیاط مسجد جریان داشته است. این مسجد به سبک مساجد خاص گروس ساخته شده و ویژگی آن یک ایوان جنوبی ،شبستان ستون دار در پشت آن و یک حیاط مقابل آن است.
این بنا که متاثر از معماری مسجد جامع زنجان است ؛از بناهای ارزشمند بیجار به شمار می رود. میراث فرهنگی با همکاری دهیاری این روستا در چند ماه اخیر جهت بازسازی و مرمت این مسجد قدیمی و تاریخی اقداماتی از قبیل سنگ فرش حیاط و مرمت کامل حوض داخل حیاط، مرمت ایزوگام سقف و نورگیرها، مرمت دروازه و قسمت های از دیوار که ریزش کرده بود ، حفر کانال دور مسجد و لوله گذاری جهت هدایت و جذب رطوبت را انجام داده اند.
از دیگر بناهای دوره قاجاریه در روستای خسرو آباد که به ثبت ملی رسیده است می توان به آرامگاه امیر علای اشاره کرد.