این بنای ارزشمند برابر کتیبه سر در آن تحت عنوان اداره ایالتی پست و تلگراف سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۱۱ هـ ش احداث شده است.این بنا در حال حاضر در خیابان طالقانی،بین طالقانی ۹ و۱۱ واقع شده است.مصالح عمده این بنا از خشت خام در جرزها و آجر در نما می باشد که از شیوه معماری بومی کویری بهره گرفته شده و در ابتدا دارای مجموعه ای بسیار بزرگ و وسیع بوده که بخش عمده آن متاسفانه تخریب شده.از سال ۱۳۱۱ از این عمارت به عنوان اداره پست و تلگراف استان سیستان و بلوچستان استفاده می شد اما امروزه تغییر کاربری داده و به موزه اداره پست تبدیل شده است.
در پلان اولیه آن ، کلیه فضاهای معماری آن به حیاط مرکزی منتهی می شد که اکنون این حیاط در بخش غربی بنای فعلی موزه پست واقع شده است . این بنا علاوه بر فعالیت اصلی خود بعنوان اداره پست و تلگراف در سال ۱۳۳۸با نصب اولین فرستنده رادیویی یک کیلو واتی ، با تهیه و ارسال برنامه هایی به زبان های سیستانی و بلوچی به عنوان مرکز و ایستگاه رادیویی جنوب شرق فعالیت می نمود و در سال ۱۳۴۲ با ارتقاء و نصب فرستنده صد کیلو واتی در آن ، برنامه های رادیویی تهیه شده در این محل به زبان اردو و هندی برای کشورهای شبه قاره هند ( افغانستان ، پاکستان و هندوستان ) نیز پخش می شده است.
این بنای ارزشمند که از جاذبه های گردشگری زاهدان میباشد،در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۵۷ به ثبت آثار ملی کشور رسید.
پس از احداث ساختمان جدید پست زاهدان در سال ۱۳۸۴ از سوی اداره کل میراث فرهنگی استان مورد مرمت و احیاء قرار گرفت.حیات و فعالیت این بنا ، کاربری جدید آن است.در سال ۱۳۸۷ هـ ش این بنا به عنوان موزه پست و ارتباطات زاهدان افتتاح و مورد بهره برداری قرار گرفت.با توجه به علاقه و همیاری مردم فرهیخته زاهدان سالن آمفی تئاتر مجموعه به منظور استفاده بهینه تر فاز دوم آن بنابر پیشنهاد ملک محمد سنجرانی مدیروقت میراث فرهنگی و گردشگری استان به عنوان سالن نمایش مجموعه تمبرهای اهدایی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۲ در هفته میراث فرهنگی افتتاح گردید.
این ساختمان در یک طبقه با زیربنای 549 متر مربع احداث گردیده و از محدود ساختمانهایی در منطقه میباشد که در ساخت آن از خشت و تزئین آن از آجر استفاده شده است. ورودی اصلی این بنا دارای ایوانی رفیع، طاقی جناقی و تزئینات آجری بصورت پله ای و همچنین خطوط اسلیمی در زیر طاق ایوان میباشد.
موزه از بخش های مدیریت، نگهبانی، و سالن سمعی بصری و تالارهای نمایش تشکیل شده است که شامل بخش های تجهیزات پست(ترازو، تمبز زن؛ رادیو لامپی ، تلفن سلطنتی رومیزی و…) پست کهن(شامل انواع مهره های کشف شده دکمه ای، استامپی، استوانه ای در شهر سوخته، مرد تلگراف چی و ماکت کبوتر خانه پست میرجاوه) بخش تمبر(شامل بخش تمبر ایران و بین الملل میباشد که بخش ایران آن شامل دو قسمت قبل از انقلاب(تمبرهای مربوط به حکومت قاجاریه و پهلوی) و بعد از انقلاب) و بخش ارتباطات(شامل تلفن و تلگراف) میباشد.
در سالن نیز تاریخچه ای از تلفن، تلگراف، تمبر و پست در بوردهایی برای استفاده و مطالعه بازدید کنندگان قرار داده شده است.
