این منطقه حفاظت شده با وسعت بیش از ۳۶ هزار هکتار در شمال شهرستان سرخه و در دامنه های البرز، به ((سرزمین باریجه)) معروف است.منطقه شکار ممنوع خنار از جاذبه های گردشگری سرخه،منطقه ای است کوهستانی با تپه ماهورهای فراوان که به دلیل تغییرات ارتفاعی دارای تفاوت اقلیمی خاص بوده که بدین لحاظ در نواحی شمالی با وجود ارتفاعات بلند دارای هوای معتدل سرد و در نواحی جنوبی آن با ارتفاعات کمتر دارای هوای معتدل گرم می باشد.به طور کلی منطقه دارای پوشش گیاهی مرتعی تا جنگلهای درختچه ای اورس بوده که در نواحی شمالی و شمال شرقی آن پوشش مطلوب تر است .
پوشش گیاهی
به دلیل تفاوت فاحش در دامنه تغییرات ارتفاعی در این منطقه تیپهای عمده گیاهی متفاوت یافت میگردند به طوریکه مناطق شمالی به علت برخورداری از میزان نزولات آسمانی بیشتر و تحت تاثیر قرار گرفتن با آب و هوای شمالی دارای پوشش گیاهی نیمه سردسیر و در نواحی جنوبی به علت مجاورت و تحت تاثیر قرار گرفتن با آب و هوای کویری دارای پوشش گیاهی منطقه کویری می باشد . در مناطق جنوبی و ورود مسیل ها خانواده گز و در تپه ماهورها اغلب گیاهان خانواده قیچ و غیره و در نواحی شمالی یعنی ارتفاعات هیکلک و خنار پوشش درختچه اورس با تراکم نسبتاً بالا مشاهده می شود .
انواع گرامینه ها ، درمنه ، گون ، باریجه ، کما ، قیچ ، گز ، زرشک ، تنگرس ازگونه های مهم گیاهی منطقه به شمار می روند.
حیات وحش
منطقه به دلیل وجود آب کافی – مراتع نسبتاً مناسب و شرایط اقلیمی مطلوب ، زیستگاههای خوب و مناسبی را برای حیات وحش فراهم نموده است .از گونه های بارز پستانداران منطقه میتوان قوچ و میش – کل و بز – آهو – خرس قهوه ای – پلنگ و انواع گربه سانان دیگر – گراز – روباه – شغال و غیره را ذکر نمود.مهمترین پرندگان منطقه شامل عقاب ها و انواع پرندگان شکاری – کبک – تیهو – انواع گنجشک سانان و غیره می باشد .
ضرورت وجود حفاظت از منطقه
علاوه بر ویژگیها و استعدادهای بالقوه ای که این منطقه جهت افزایش جمعیت جانوری و احیاء گونه های گیاهی دارا می باشد میتواند به عنوان یک حائل پیرامونی برای منطقه حفاظت شده پرور مطرح و در امر حفظ و تکثیر گونه های حیات وحش آن منطقه نیز نقش مهمی را ایفا کند . همچنین به دلیل وجود چشم اندازه وگونه های شاخص جانوری آزمایشگاهی طبیعی جهت مطالعات آموزشی – پژوهشی محسوب میگردد.
