آستان امامزاده اسماعیل(ع) در شهرستان خضری، بخش نیمبلوک، دهستان کُرغند، روستای خشکان واقع شده است، مزار خشکان برخوردار از موقعیت میانکوهی و بر روی تپهای واقع که نسبت به روستاهای اطراف چشمانداز زیبایی دارد و در شمال آن سیاهکوه و جنوب آن کوه مسعودی واقع است.
مزار امامزاده اسماعیل(ع) از جاذبه های خضری دشت بیاض،در فاصله ۲۰۰ متری از جاده کرغند ـ خضری و در فاصله ۳۰ کیلومتری از شهر خضری دشت بیاض است، اولین بنا را همان افرادی میسازند که در عالم خواب دستور ساخت به آنها ابلاغ میگردد. ساختمان اولیه یک اتاقک ۳×۴ متری گلی و خشتی بود. هنوز بر روی سنگ لوح قدیمی مزار نام کربلایی تقی دیده میشود. این موضوع مؤید نقل قولهای مردم است.
در سال ۱۳۶۹ بقعه فعلی به صورت شش ضلعی با خودیاری اهالی و خیرین محل ساخته شد. بنای جدیدالاحداث آرامگاه به شکل قدس و شش ضلعی منتظمی است به ضلع ۶/۵ متر و ارتفاع تقریبی۴ متر که با آجر و سیمان و آهن ساخته شده و بر بالای آن گنبدی مخروطی به ارتفاع ۴ متر استوار است. بنابراین بلندای گنبد به ۸ متر میرسد.
در هر ضلع بقعه به استثنای اضلاع جنوبی و غربی دو پنجره فلزی به ابعاد ۱×۲ متر تعبیه شده و در ضلع جنوبی آن ایوانی احداث گردیده که دو پله از سطح زمین بلندتر است و دهانهای به اندازه ۵/۲ متر و عمق و ارتفاع ۵ متر دارد. کف و ازاره آن به ارتفاع یک متر سنگ مرمر است و رویه دیوارهای اطراف آن تا زیر سقف آجرنما (آجر سه سانتی) است.
بر سر درب ایوان این عبارت نوشته شده: «مرقد مطهر امامزاده اسماعیل پسر موسی بن جعفر(ع)». در ورودی بقعه به ابعاد ۱/۵×۳/۵ متر از انتهای این ایوان باز و بسته میشود، در ضلع غربی بقعه و متصل به آن یک اطاق به عنوان نمازخانه برای بانوان ساخته شده ولی آقایان از فضای آرامگاه برای نماز خواندن و عبادت استفاده میکنند.
صورت قبر به طول ۲ متر و عرض یک متر و ارتفاع ۵۰ سانتیمتر در زیر گنبد از آجر ساخته شده و رویه و بدنه آن گچکاری است و روی آن را با پارچه سبز و مشکی پوشانیدهاند. جنس ضریح از آهن و به رنگ طلایی نقاشی شده است، در حاشیه بالایی آن آیاتی از سوره بقره نگارش یافته است.
صورت قبر در مرکز ساختمان قرار نگرفته؛ در پرس وجو علت را این گونه بیان میداشتند که به هنگام ساخت بنای فعلی تصمیم میگیرند که صورت قبر را جابه جا کنند تا قبر در وسط قرار گیرد اما با زدن چند ضربه کلنگ به قبر و مشاهده خون از تصمیم خود منصرف میشوند و به همین وضعیت باقی میماند.
صحن مزار به وسیله یک دیوار به ارتفاع یک متر از آجر محصور شده است و کف آن موزائیک است. در جنوب شرقی آرامگاه زائرسرا دارای هفت اتاق با یک سالن و یک راهرو و آشپزخانه است. سرویسهای بهداشتی، آب و برق و تلفن از دیگر امکانات این زیارتگاه بوده و در گذشته آب مورد نیاز مزار قبلاً توسط نهری از روستای گزنشک که به درون آب انباری در جوار مزار میریخت تأمین میشد ولی امروزه آب مورد نیاز از طریق شبکه آب لولهکشی بهداشتی تأمین میشود.
در ایام خاص بهویژه در روز عاشورا زائران زیادی به این محل میآیند. زوار این آرامگاه را اغلب اهالی شهرستانهای قائنات، سرایان و فردوس و شهر خضری دشت بیاض به ویژه روستاهای اطراف تشکیل میدهند، در ایام بهار و مناسبتهای مذهبی مانند محرم و صفر زائران زیادند و در این ایام هیأتهای سینهزنی و نوحهخوانی در این مکان به عزاداری میپردازند.
