بقعه‌ی خواجه تاج‌الدین کاشان از قرن ۹ هجری قمری به یادگار مانده است و در خیابان فاضل نراقی، کوچه‌ی مسجد آقا بزرگ قرار دارد. این بنا از جاذبه های کاشان،در ۱۱ بهمن سال ۱۳۳۴ با شماره‌ی ۴۰۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بقعه که در نزدیكی مسجد آقابزرگ كاشان واقع شده و در اصل مجموعه‌ای بوده است از مسجد، مدرسه، مناره، آب‌انبار، خانقاه و بقعه كه امروزه تنها دوگنبدی آجری قرینه بقعه و خانقاه آن بقای مانده است. خواجه تاج‌الدین شیروانی و دو برادر دیگرش خواجه عمادالدین محمود و خواجه زین‌الدین – از چهره‌های معتبر دوران آق‌قویونلو در قرن نهم در كاشان – آثار و بناهای مهمی ساختند كه بقعه و خانقاه فوق از آن جمله‌‌اند.
بقعه مزبور، مدفن دو تن از امام‌زادگان به نام شاه‌زاده اسحاق و شاه‌زاده ابی‌طالب – فرزندان شاه‌زاده حمزه بن موسی بن جعفر (ع) – است و مانند بنای خانقاه، براساس طرح چهارگوش و پوشش گنبدی كم‌خیز، بنا شده است. این دو بنا، توسط رواق بزرگ صفه‌داری به همدیگر مربوط می‌شوند. قبور امام‌زادگان با كاشی‌های معرق زیبایی پوشیده شده و داخل صندوق چوبی مشبكی قرار داده شده‌اند. در میان سقف آجرچینی این بقعه، ترنج گردی با كاشی‌های معرق عهد مغول – نظیر كاشی‌های روی قبر امام‌زادگان – ساخته شده است. پیرامون ترنج، آجر‌كاری‌هایی به شیوه رسمی‌بندی و سپس تزئینات مقرنس انجام گرفته است.
گنبد شرقی كه همان خانقاه كهن است، پس از درگذشت حاج ملامحمد حسن قطب نطنزی – از عارفان و قطب‌های سلسله نعمت‌اللهی – بر روی آرامگاه او ساخته شده است و تزئیناتی در داخل آن به اجرا درآمده است. در زیر سقف این بقعه نیز ترنجی از كاشی معرق به گونه ترنج موجود، در سقف بقعه قرار داشته است و در مرمت‌های انجام شده، در سه ردیف پیرامون آن، كتیبه‌های گچ‌بری و آیینه‌‌كاری مشتمل بر یك غزل عرفانی و سروده‌‌های ملامحمدحسن قطب، با خط نسخ و نستعلیق برجسته افزوده شده است.
مطلع غزل چنین است : «مژده ای همنفسان كوی مغانست اینجا رخ متابید كه خلوتگه جانست اینجا» تاریخ اجرای این تزئینات، سال ۳۰۲ هـ.ق است.
آدرس:کاشان – میدان کمال الملک – خیابان فاضل نراقی – جنب مسجد آقا بزرگ (۵۰ متری مسجد)
