این تپه از جاذبه های خرمدره، از معدود محوطه های باستانی متعلق به دوره نوسنگی و مس است، که می تواند هویت پیشینه ی تاریخ معماری فلات مرکزی و شمال غربی ایران رادر معرض نمایش بگذارد.تپه ی خالصه در بخش سطحی در بر گیرنده ی داده های ارزشمندی است که پیشینه ی استقرار و مدنیت ساکنان قدیم این شهر را به نظاره می گذارد.از آنجا که کشاورزی مرحله ی گذر انسان از دوره ی غار نشینی به دشت بوده ساکنان آن دوره با اهلی کردن حیوانات و گیاهان وحشی در طی سالیان متمادی کشاورزی خود را گسترش داده و اطراف این تپه را به باغات و تاکستان های زیبا تبدیل کرده اند.
کاوش‌های باستان‌شناسی تپه خالصه، برای نخستین باردر سال 1388با همکاری گروه باستان شناسی دانشگاه آزاد ابهر انجام شد و پرده از ابهامات و ناشناخته‌های این اثر باستانی برداشته شد.در این کاوش ها اطلاعات مهمی از سابقه ی سکونت اقوام بشری در حاشیه ی رودخانه ی کبیر و شمال غرب کشور به دست آمد و همچنین در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
از مهم ترین آثار کشف شده در این تپه می توان به ابزارهای سنگی، تدفین در خمره ی سفالی،ظروف سفالی و همچنین وجود دانه های گیاهی که بیانگر حاصلخیزی و اشتغال ساکنین این تپه به کشاورزی است نام برد.
