یکی از باارزش ترین وقدیمی ترین آثار شهر میمه حمام گرده میمه می باشد.این مکان در خیابان فرهنگ روبروی مسجد جامع واقع شده است.حمام گرده میمه با قدمت دوران صفویه، یکی از جاذبه های تاریخی شهر میمه است که به موزه مردم‌شناسی تبدیل شده است.
حمام گرده میمه همانند دیگر حمام های قدیمی از سه بخش سربینه(رختکن)، میاندری(فضای بین سربینه و گرمینه) و گرمینه(گرمخانه) شده است، اما این حمام میمه برخلاف دیگر حمام های تاریخی شهرستان شاهین شهر و میمه حمام کوچک یا مردانه نداشته و به صورت زمان بندی مورد استفاده مردان قرار می گرفته است.
سربینه حمام میمه باشکل چهارضلعی و سقف گنبدی آن روی چهارستون قطور استوار شده است. میاندر، راهروی ارتباطی گرمخانه و سربینه است که برای حفظ حرارت داخل گرمخانه به بیرون درنظرگرفته شده است و گرمخانه یا صحن حمام دارای مقطع مربعی شکل با ستونهای قطور در امتداد ستونهای سربینه است. این حمام دارای سقف های گنبدی شکل است و از ستونهای نسبتا ًبلندی ساخته شده است. مصالح به کاررفته در حمام گرده میمه، آجر و آهک است.
کلمه «گُرد» در زبان میمه به معنای بزرگ است و حمام گرده حمام در خیابان فرهنگ روبروی مسجد جامع واقع شده است که سال ۱۳۸۶ با همکاری شهرداری میمه و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان به موزه تبدیل شده است. موزه میمه از لحاظ طبقه بندی موزه ها از نوع مردم شناسی می باشد. که هدف اصلی آن معرفی فرهنگ بومی وآداب ورسوم و سنن، حرفه و پیشه و شغل مردم منطقه در زمان قدیم بوده است.
این موزه از بخشهای مختلفی از جمله ورودی، اطلاعات و بلیت فروشی، اتاق معرفی و انجمن‌های مردم نهاد، تالار نمایش مشاغل، تالار نمایش اشیاء، اتاق کشاورزی طراحی شده است که تمامی آثار به نمایش در آمده توسط مردم سخت کوش وعاشق فرهنگ میمه اهداء شده است.
موزه مردم شناسی حمام میمه با هدف معرفی فرهنگ بومی و آداب و رسوم مردم منطقه در حمام عهد صفوی میمه، با پیشینه حدود۴۰۰ سال تأسیس و راه اندازی شد و حدود به ۶۰۰ شیء قدیمی و تاریخی در این موزه نگهداری می شود. ابزارهای قدیمی‌که در ساخت خانه‌ها مورد استفاده بود، ابزارهای قدیمی‌کشاورزی مردم میمه، کرسی، کلک، خمره، صندوق و یخدان‌های قدیمی، گاو آهن، وسایل پخت نان و کمچه و انواع وسایل زندگی دوران گذشته در منطقه میمه وشهرهای اطراف آن در همین موزه نگهداری می‌شوند.
حمام گرده میمه که فضایی بیش از ۵۰۰ متر مربع را به خود اختصاص داده، با شماره ۱۴۱۹۵ در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
با توجه به اهمييت منطقه ميمه به عنوان گذرگاه اصلی وشاهراه تهران-اصفهان و حضور مسافران و گردشگران داخلی وخارجی و امكانات تبليغات جهت جذب گردشگر و تأسيس موزه از جايگاه ويژه ای در منطقه برخوردار است.
