کاشان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران به شمار می‌آید که از دوران صفویه مورد توجه پادشاهان بوده است و بیشتر با خانه‌های تاریخی که از شاهکارهای معماری ایران محسوب می‌شوند، شناخته می‌شود. اکثر گردشگرانی که به اصفهان سفر می‌کنند، برای تماشای دیدنی های کاشان به این شهر سری می‌زنند و از خانه‌های تاریخی مانند خانه آل یاسین کاشان هم دیدن می‌کنند. قدمت این بنای تاریخی به 150 تا 200 سال پیش برمی‌گردد و به دستور فتحعلی شاه برای یکی از علمای قرن سیزدهم به نام سید محمد تقی حسینی ساخته شد. خانه آل یاسین کاشان تا سال 1365 به عنوان یک خانه مسکونی استفاده می‌شد و در سال 1370 به شهرداری فروخته شد که در سال‌های 1375 تا 1376 مورد بازسازی قرار گرفت.
سیستم مرکزی حوضخانه و حیاط خلوت در عین سادگی از ظرافت و لطافت خاصی برخوردار بوده و بسیار زیبا طراحی شده است.
فضای خانه متشکل از یک بخش اصلی شامل حوضخانه، تالارها و اتاق‌های پیرامون آن در جبهۀ شمالی و دو بخش قرینۀ یکدیگر در دو جبهۀ شرقی و غربی است.
بنا از جهات شمال، شرق و جنوب چند ورودی دارد که جدارۀ مجاور سردر ورودی خانه در جبهۀ شمالی نماسازی شده است .
خانه از دو قمست کلی اندرونی و بیرونی تشکیل شده است. در کنار در ورودی خانه دو سکو وجود دارد که نام آن «شیخ نشین» یا «پیر نشین» است.
پس از گذشتن از مدخل خانه که هشتی ورودی نام دارد به فضایی سر پوشیده با اتاق‌هایی در پیرامون و دو طبقه می‌رسیم که در وسط آن حوض آبی وجود دارد.کل این قسمت از ساختمان به بیرونی مشهور است. بیرونی خانه مخصوص مراجعات روزمره، پذیرایی از مهمان ها و اقامت مسافرین بوده است.
قسمت اندرونی خانه دارای حیاطی بزرگ است که در دو طرف آن قسمت های زمستانی و تابستانی نشین وجود دارد. قسمت راست حیاط که آفتابگیر است، زمستانی نشین بنا بوده است. فضاهای این مکان، پوشیده است و دارای اتاقی است به نام کرسی خانه.
سمت چپ حیاط، قسمت تابستانی نشین بنا است. فضاهای این قسمت بازتر بوده و دارای یک ایوان زیبا به نام شاه نشین است.
زیر شاه نشین سرداب اصلی خانه است.خانه دارای چندین سرداب می‌باشد. در گوشه سرداب اصلی پنجره‌های مشبکی وجود دارد که به بادگیرهای خانه متصل‌اند.
