قعه رزه، رزمان یا رزمانان در دوره صفویان ساخته شد و جز جاذبه های اندیمشک به حساب می آید.این بنا در کیلومتر ۴۶ جاده اندیمشک به سمت پل دختر قرار گرفته و سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قلعه رزه که در ادوار گذشته در محلی بنام رزه بر سر راه کاروانها ساخته شده محل حکومت سلاطین اشکانی بوده که گرهشکان یا به زبان محلی گرشکان یا گرشگو در قسمت جنوبی این قلعه وجود دارد که قسمت غرب و جنوب غربی آن رودخانه کرخه می باشد.
این کاروانسرا دارای پلان چهارگوش و مستطیل شکل در جهت شرقی و غربی بوده و از نوع چهار ایوانی و از بناهای دوره صفوی میباشدو توسط شخصی به نام «حسین خان والی» عصر صفوی در سال ۱۰۰۸ هجری ساخته شده است.قلعه رزه دارای ۱۴ اتاق مسکونی بوده که در داخل هر اتاق ۴ طاقچه ساخته شده و تمام اتاقها به هم ارتباط دارند و برای ورود و خروج از قلعه، تنها یک در وجود داشته است.
مصالح بکار رفته در ساخت کاروانسرا از سنگ قلوه ،ساروج و گچ بوده ولی در دوره های بعدی برای بازسازی آن به مقدار بسیار کم از کاروانسرا کنگره هایی جهت نگهبانی ساخته شده ، در جهت شمالی و جنوبی کاروانسرا به پرتگاه منتهی می شود .
قلعه، به هنگام تصرف لرستان به دست قوای دولتی رضاشاه، اهمیت نظامی فراوان داشته و یک از قرارگاه های مهم جلوگیری از شورش، یاغیگری و غارت به شمار میرفته است
ابوعبدالله محمد بن احمد مقدسی (۳۳۶-۳۸۰ ه.ق.) که ۱۱۰۰ سال پیش می زیسته، مسیر «خرم آباد» تا «اندیمشک» را چنین بیان می کند: «از سابرخواس یک مرحله، سپس تا کرکویش یک مرحله، سپس تا خان یک مرحله، سپس تا رزمان یک مرحله، سپس تا لور یک مرحله است.» (احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ۶۰۰-۶۰۱).
سابرخواس/ شابرخاست/ شاپور خواست همان خرم آباد کنونی و لوریا بلاد اللوریا صحرای لوریا اللور یا اللریه همان اندیمشک فعلی در منطقه ای که امروز به آن قلعه رزه (شهر رزمانان RaZmanan) میگویند ، واقع شده است.
همچنین در شمال این قلعه، یک بنای دو طبقه کوچکتر نیز وجود دارد که به حسینه یا قلعه حسینی مشهور است.