جاذبه گردشگری چشمه غربالبیز

چشمه یا دریاچه غربالبیز یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهرستان مهریز است که پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیار زیادی است.این چشمه در 10 کیلومتری شهرستان مهریز و 40 کیلومتری یزد واقع شده و به دلیل وجود چشمه جوشان و طبیعی، از طبیعت بسیار زیبایی برخوردار است.

چشمه غربالبیز ، در کرانه بخشی از ارتفاعات شیرکوه واقع شده و یکی از دو چشمه مهم استان یزد است.در اطراف این چشمه گیاه درمنه روییده که گویی چشمه را در آغوش خود گرفته است و هنگامی که چشمه از حفره های ۴۰ متری دل کوه، آب غربال بیزی خود را روانه می کند این گیاه غرق در آب زلال و خنک می شود. این چشمه ی پر آب، با تأمین کردن بخش عمده آب کشاورزی منطقه مهریز و یزد، باعث رونق کشاورزی و نشاط زارعین آن منطقه است.

وجه تسمیه غربالبیز 

برخی دلیل نامگذاری چشمه ی غربالبیز را چگونگی جوشش آب از حفره ها و لابلای سنگ ها می دانند و گروهی دیگر، به خاطر وجود بافت مشبک و اسفنج گونه سطح زیرین دریاچه غربالبیز دانسته اند که در هر دو صورت، حرکت آب همچون عبور از منافذ یک غربال است.

ویژگی های چشمه غربالبیز 

مساحت برآورد شده چشمه غربالبیز ۱۰ کیلومتر مربع و بیشترین میزان آب دهی چشمه که مربوط به فصل بهار می باشد ۱۲۷۰ لیتر در ثانیه است.زلالی آب این چشمه هرگز به زوال نرفته و مقتدرانه از اصالت خود دفاع کرده است و نکته ی بس بـُهت انگیز آن، این است که با اینکه از دل کوه خارج می شود ولی ماهی های روشن کوری را به همراه خود دارد که در طول قرن ها در دل زمین و داخل کوه تولید مثل کرده و رشد یافته اند و منبع غذایی پرنده های ماهی خواری هستند که در فصل کوچ، از شمال به جنوب آمده اند.

آثار باستانی منطقه

چشمه غربال از لحاظ تاریخی هم اهمیت و ارزش فراوانی دارد، در بررسی های تکمیلی آثار و بقایای یافته شده در محوطه غربال بیز یزد، قدمت این محوطه باستانی به دوران هخامنشی رسید. سفال های به دست آمده در این محوطه شباهت بسیاری با سفال های دوره هخامنشی دارد. کاوش در این منطقه باستانی غربال از سال 82 و در راستای پژوهش های باستان شناسی در این محوطه آغاز شده بود، به شناسایی106 گور در محدوده ای به وسعت 750 مترمربع و بنایی به مساحت دو هزار و 290 مترمربع منجر شد. “آذر میدخت اسفندیاری”، باستان شناس و سرپرست تیم کاوش در غربال بیز درباره شواهد مربوط به عصر هخامنشی در این محوطه اظهار داشتند: « در این محوطه بقایایی از نیمه دوم هزاره اول پیش از میلاد و دوران اشکانی پیدا شده است؛ ساختار این محوطه اشکانی است ولی رگه هایی از فرهنگ هخامنشیان در میان آثار کشف شده قابل شناسایی است.» “اسفندیاری” بیان کردند: «در این محوطه نشانه هایی از استقرار هخامنشیان وجود دارد ولی به دلیل اینکه کتیبه، سکه یا سنگ نگاره ای که نوع پوشاک را نشان دهد در این محوطه پیدا نشده، نمی توان با قطعیت درباره حکومت هخامنشیان در این منطقه اظهار نظر کرد.» حفاری در جبهه جنوبی محوطه که در فصل گذشته کاوش سازه ای معماری متعلق به دوران اشکانی در آن کشف شد به همراه بخش هایی که کوره های ذوب فلز در آن قرار دارد به روشن شدن قدمت این محوطه کمک می کند.