محوطه باستانی ارجان در فاصله ۱۰ کیلومتری شمال بهبهان قرار گرفته است.این محوطه از جاذبه های بهبهان،در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و نزدیک به ۵۰۰ هکتار وسعت دارد.
این محوطه باستانی، یکی از گنجینههای ماندگار شهر بهبهان است که امروزه با نام ارغون شناخته میشود. ارجان، نامِ شهری باستانی متعلق به دوره ایلامی، دوران میانی در ایران بود که هم اکنون با گذشت سالها از زمان ساختش، بقایایی از آن به جای مانده است. ویرانههای محوطه باستانی ارجان بهبهان در دو طرف حاشیه رود مارون و در اطراف قدمگاه امام رضا (ع) قرار دارد.در مطالعات اولیهای که در خصوص شهر قدیم ارجان صورت گرفته، به این نتیجه رسیده بودند که قدمت این شهر باستانی به دوره ساسانیان میرسد، اما در سال 1361 به هنگام ساختن سدی بر روی رودخانه مارون، آثار یک آرامگاه متعلق به حدود هزاره دوم قبل از میلاد و به دوره ایلامی کشف شد که حاوی تابوتی بزرگ از جنس برنز بود.در درون این تابوت، اشیایی به همراه آن یافت شده است که میتوان به 98 دکمه زرین، یک خنجر، یک میله نقره ای، ده ظرف استوانه ای شکل، تنگ و ساغر و سینی برنز اشاره کرد که در حال حاضر در موزه شهر بهبهان مورد نگهداری قرار گرفتهاند.
از دیگر آثار کشف شده در این تابوت باستانی، حلقهای طلایی است که در دست چپ جسد قرار داشت.از نشانههای جالبی که بر رویِ دسته این حلقه به چشم میخورد، نوشتهای به نام “کیدین- هوتران” پسر کورلوش است که به زیبایی در دسته حلقه، حک شده است. عدهای شکلِ حلقه طلایی ارجان را تجسمی از یک لوتوس (نیلوفر آبی) میدانند که حامل پیامهای ذهنی و اساطیری است.گفته میشود که قدمت این حلقه به قرن هشتم قبل از میلاد میرسد.
