یکی از مهمترین جاذبه های بجنورد، حسینیه جاجرمی است.حسینه جایی عمومی برای عزاداری و تعزیه در ماه محرم است،در این ماه خیلی از مردم در حسینیه ها دور هم جمع و به عزاداری مشغول می شوند.از دیرباز مردم ایران در ماه محرم به عزاداری و تعزیه مشغول می شوند که با استقبال زیاد مردم روبرو می شود برای همین در شهرها حسینیه هایی ساخته شده که تعدادی از آن ها با قدمت طولانی و معماری جذابشان امروز به جاذبه های تاریخی و تماشایی شهرها تبدیل شده اند.برای ساخت بیشتر حسینیه ها از معماری ساده ای استفاده می شود تا فضایی سرپوشیده برای گردهمایی های مذهبی به وجود بیاید.حسینیه ها بر عکس مساجد معمولا به صورت منفرد ساخته می شوند اما گاهی در نقاط مختلف ایران به حسینیه هایی بر می خوریم که در مجموعه ای شامل باغ، حمام، بازارچه و … ساخته شده اند.در تعدادی از شهرهای مذهبی مهم در حسینیه ها از مسافران و زائران هم پذیرایی می شود.
در شهر بجنورد، مرکز استان خراسان شمالی هم حسینیه ای تاریخی ست که یکی از تماشایی ترین جاذبه های دیدنی بجنورد به شمار می رود و برای طراحی آن از معماری سنتی بینظیری استفاده شده است.قدمت این حسینیه به اواخر دوره قاجار برمی گردد و با تاریخچه ی بلند خود یکی از زیباترین بناهای تاریخی را خلق کرده است.
با توجه به کتیبه موجود، بنا در سال ۱۳۲۵ هجری قمری به دست استاد غلامرضا بنا یزدی ساخته شده است. این بنا نمونه‌ای از معماری سنتی از نوع حیاط مرکزی است که نوعی معماری درونگرا قلمداد می‌شود و در آن تمام درب و پنجره‌ها و نورگیرهای رو به حیاط باز می‌شوند. طرح کلی پلان بنا مربع شکل است و در ضلع شرقی و غربی از دو طبقه تشکیل شده که در مجموع حدود ۶۰۰ مترمربع مساحت دارد. ورودی حسینیه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی متصل شده که با دو رشته پلکان در گوشه‌های شمال شرقی و جنوب غربی به مهتابی‌های طبقه فوقانی راه می‌یابد.
سقف هشتی بنا در قسمت ورودی و تمام حجره‌های طبقه پایین با قوس کلیل پوشش یافته و طبقه بالا به صورت تیرپوش است. بخش‌های مختلف بنا با آرایه‌های معماری از قبیل آجرکاری، گچ‌بری، مقرنس‌کاری و کتیبه‌هایی تزئین شده است. قسمت بالایی دیوار ایوان شرقی یک افریز تزیینی با کتیبه به خط نستعلیق دارد که در آن گزیده‌ای از ترکیب‌بند مشهور محتشم کاشانی در مرثیه شهدای کربلا (باز این چه شورش است) گچ‌بری شده است.این اشعار متناسب کاربری اصلی این بنا به‌عنوان حسینیه و محل عزاداری سوگواران سید الشهدا (ع) است.
یکی دیگر از جذابیت های این بنا ورودی های به سمت طبقه اول است که در آن ها از مقرنس کاری های جذابی به کار رفته است و با اینکه سالیان سال از ساخت آن ها می گذرد ولی همچنان زیبایی خود از دست نداده اند.در زمان های گذشته در اتاق ها ۴ فرش دستباف پهن بود که جذابیت اتاق ها را دوچندان کرده بودند. این حسینیه که در لیست آثار ملی قرار دارد امروز به مرکز آفرینش هنرهای سنتی و صنایع دستی تبدیل شده و از جاذبه های شهر بجنورد به شمار می رود.این بنای تاریخی در ۱۷ مرداد ماه سال ۱۳۸۳ با شماره سند ۱۱۰۵۱ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
