نوع و جنس غار پوستین دوز آهکی است که تولد قندیل‌های نو ظهور از جوان بودن آن حکایت می‌کند و درون غار مرطوب و خاک آن زرد است به نحوی که غارنوردان، پس از خارج شدن از غار کاملا زرد زعفرانی جلوه می‌کنند.
ساختمان غار در ابتدا شبیه تونل تقریبا بزرگی به ابعاد تقریبی 10 متر و ارتفاع شش متر است که بعدا به سه شعبه اصلی تقسیم می‌شود که درست در مقابل درب ورودی غار قرار دارند، یکی از شعبات که در سمت راست بقیه قرار دارد، راه اصلی غار را تشکیل می‌دهد و آن دو راه دیگر پس از حدود 15 متر ادامه مسیر بسته می‌شود.در ادامه راه اصلی پس از عبور از راه‌های پر پیچ و خم و باریک و سرازیری‌ها که اگر مسیر حرکت در داخل غار علامت گذاری و به خصوص طناب کشی نشده باشد؛ انسان به سختی می‌تواند راهش را پیدا کند، به محلی از غار می رسیم که حتما بايد سینه خیز حرکت کرد.
البته فاصله دهانه غار تا قسمت مذکور 60 متر است و پس از عبور از منطقه سینه خیز که چهار متر طول دارد و افراد تنومند نمی‌توانند از این قسمت عبور كنند به محوطه نسبتا بزرگی به ابعاد سه در 10 متر به ارتفاع تقریبی چهار الی هفت متر به شکل یک شکاف می‌رسیم که انتهای این شکاف به حفره‌های باریک و پر پیچ و خم که بیش‌تربه سمت بالا تمایل دارند ختم می‌شود و این جا پایان غار محسوب می‌شود.
راه دیگری نیز برای بازگشت وجود دارد که به عبور از چهار متر منطقه سینه خیز احتیاج ندارد اما اين حركت در راه اندكی مشکل است و در واقع در اين راه در قسمت آخر غار در سمت چپ دیواره‌ای در حدود شش متر وجود دارد که در انتهای دیوار حفره‌ای است که می‌باید از دیوار صعود کرد.در مسیر دیواره شش متری دو گیره محکم به طور واژگون در پنج متری رشد کرده است که چیزی جز دو استالاکمیت نیست كه می‌توان به کمک آن‌ها صعود کرده و مسیر حفره را به صورت خمیده طی نمود تا با تمایل به سمت چپ مسیر راه را ادامه داد و از جلو منطقه سینه خیز سرازیر شد.
در مجموع غار پوستین دوز با وجود انشعاب‌های فراوان و حفره‌های به هم پیوسته و پیچ در پیچ، غار نورد را دچار سردرگمی می‌کند و برای افراد ناوارد و غیر فنی بازدید از این غار بدون راهنما و نخ کشی دشوار و خطرناک است.
