معبد مهر ورجوی با قدمتی بیش از سه هزار سال

معبد مهر مراغه از جاذبه های مراغه،با قدمتی بیش از سه هزار سال، میراثی ارزشمند از پیشینه تاریخ و تمدن کهن خطه آذربایجان بوده و جزء چهار معبد باقی مانده از دوره اشکانی و از نیایشگاه‌های پیروان آیین مهر محسوب می‌شود که به صورت بنایی صخره‌ای در دل زمین کنده شده است.

کلمه میترا یا (مهر) به معنی دوستی و محبت است. در گاتها (سروده‌‌هایی که از دیرباز از سخنانِ زرتشت اسپنتمان دانسته می‌شده‌ است) کلمه میترا به معنی عهد و پیمان آمده است.
مهر در اوستا از آفریدگان اهورا مزدا بوده، ایزد محافظ عهد و پیمان است و از این رو فرشته فروغ و روشنائی است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند. ماه هفتم و روز شانزدهم هر ماه و یشت دهم اوستا و جشن مهرگان مخصوص اوست.
در کتیبه‌های هخامنشی نیز این اسم به املا و تلفظ اوستایی آن، میثر (Mithra) آمده است. در سانسکریت، میترا (Mitra) و در پهلوی، میتر (Mitr) و در پارسی مصطلح امروز، مهر خوانده می شود. «میترا» یعنی خدای نور و خورشید، خدایی که در خورشید جای دارد؛ نه خود خورشید. میترا خداوند آبها و دریاها نیز هست و یکی از صفاتش «اود-دام» به معنی محاصره کننده است .
در اساطیر گاهی با نام هایی چون «سورا» یا «ماد» نیز خوانده می شود.آیین مهر بسیار پیش از زرتشت در سرزمین ایران رواج داشته و این آیین به طور بسیار عجیبی  حتی در تفکرات ایرانیان در طول تاریخ اثر گذار بوده و در بعضی از آیین های فرهنگی پس از اسلام نیز در ایران وجو دارد.

معماری بنای معبد مهر

معبد “مهر” مراغه نیایشگاه زیرزمینی ومحل برگزاری آیین میترائیسم در جنوب روستای ورجوی مراغه به صورت زیرزمینی و صخره‌ای بنا شده‌است. پیروان آیین مهر یا میترا، آن را با تراشیدن قطعه سنگی عظیم از جنس شیست با دهانه‌ای به عرض ۵/۴ متر به وجود آورده‌اند.این بنا را از نظر حجم کار و دقت هنرمندانی که در امر حجاری آن دخیل بوده‌اند می‌توان جزء نمونه‌های ارزنده نیایشگاه های کهن دانست. با توجه به این که مشخصه معماری صخره‌ای تا دوران هخامنشی سطوح مسطح و راست گوشه بدون خطوط منحنی چه در درگاهها و چه در پوشش سقفها می‌باشد و در واقع این همان نکته‌ای است که ما را به پیشینه‌ی معبد مهرورجوی و به دوره‌ی اشکانی راهنمایی می‌نماید.فضاها و عناصر خمیده و بیز هستند که در مقطع تاریخی اشکانی مورد استفاده قرار میگرفتند. از دلایل تغییر فرم عناصر معماری از مسطح به خمیده را می‌توان حاصل پیشرفت معماری به خصوص پیشرفت ایرانیان در ایجاد پوشش طاق‌ها با استفاده از مصالح متداولتر و بدون احتیاج به چوب و به خاطر دوام بیشتر آن دانست که از دوره پارت این تغییر بصورت چشمگیر دیده می‌شود. این مجموعه باستانی شامل قبرستان، معبد و یک محوطه تاریخی می باشد.

ورودی بنا شامل راهروی پهنی است که با شیب متوسط در سنگ کنده شده است. عرض راهرو در قسمت جلو 2/7 متر و در انتها 2/6 متر و عمق قسمت سر پوشیده آن حدود 7/4 متر است. البته در خاکبرداری‌های اخیر در سال 81 و 82 در بخش ورودی پله‌هایی مربوط به دوره ایلخانی پدیدار شد که معلوم گشت سطح شیبدار به مرور زمان بوجود آمده است. در انتهای این فضا، ورودی دیگری به عرض 8/1 متر در سنگ کنده شده است که با عبور از آن می‌شود به محوطه‌ی وسیع و بزرگ تالار مرکزی وارد شد بر روی جرز سمت چپ ورودی مستطیل شکل نقش حجاری شده‌ای شبیه گل و برگ وجود دارد. ولی با توجه به نوک و انتهای آن می‌توان این نقش را شبیه به مار دانست. طرحی که نظیر آن را در برخی از حجاریهای ستایشگاه‌های مهری موجود در روم، واتیکان و رومانی شاهد هستیم.
طول نیایشگاه از ابتدای ورودی تا انتهای محرابه آن 38 متر است در سمت چپ قسمت ورودی یک فضای در دل صخره کنده شده است، که دارای طرح جالبی است پلان آن به صورت مربع است و ابعاد آن 10×10 متر است در وسط یک ستون بسیار قطور بصورت هشت ضلعی باقی گذاشته شده است که قطر آن حدود 5/5 متر بالغ می شود. این ستون با جرزهای صخره ای اتاق بزرگ 10×10 را به چهار قسمت تقسم کرده است، که دو قسمت آن بصورت گنبدی مدور بالای جرزها تراشیده شده است و به این صورت تبدیل به چهار اتاق صخره ای گنبد دار گردیده است.در بالای گنبد هر کدام از قسمت های چهار گانه یک نور گیر مدور تراشبده شده است که روشنایی محوطه داخلی را کاملاً تامین می کند گذشت زمان موجب وسیعتر شدن نورگیرها شده و قطر آنها به صورت تناسب افزایش یافته است و موجب هجوم بیشتر عوامل مخرب بداخل آن گردیده است. فضاهای کوچک چهار گانه داخلی در قسمت سقف به وسیله قوسهای تراشیده زیبایی به شکل کلیل از همدیگر مجزا میشود.

گورستان

مردمان محلی معبد مهر مراغه را با نام‌هایی نظیر امام‌زاده معصوم مراغه‌ای، خانقاه، اجاق و اولیا می‌شناسند.این مکان شامل معبد، قبرستان، اصطبل و چله‌خانه می‌شود. معبد مهر مراغه در قطعه سنگ عظیم شیست حفاری شده و حقیقتا در زیر سطح زمین قرار دارد. در بخش فوقانی این بنا گورستان قرار گرفته که گفته می‌شود مربوط به عصر آهن است. در یکی از سنگ قبر‌های این قبرستان نمادی از گرز و کمان وجود دارد و تاریخ ۹۰۸ روی آن ثبت شده است.
این سنگ قبر از لحاظ تاریخی و تزیینات، قابل مقایسه با سنگ قبر‌های دهکده بادامیار آذرشهر است. گرز و کمان نماد قومی بوده که در قرن نهم و اوایل قرن دهم در سرتاسر حوزه شرقی دریاچه ارومیه زندگی می‌کردند. یکی از سنگ قبر‌های گورستان قدمگاه اشاره به امیر چوپانی دارد و به‌ نظر می‌رسد که این نوع از قبر‌ها مربوط به سرداران و جنگجویان می‌شود.
باید توجه داشت که مجسمه قوچ سنگی که نمونه‌های زیادی از آن در گورستان خواجه حیران و قدمگاه آذرشهر دیده شده، در گورستان معبد مهر نیز وجود دارد و مربوط به قوم «قره قویونلو» می‌شود. یکی دیگر از سنگ قبر‌های این گورستان نیز کتیبه‌ای دارد که به‌ هیچ یک از اقلام و خطوط اسلامی شبیه نیست و خطی شکسته و منحصر به‌ فرد دارد. این سنگ مربوط به ۱۰۶۹ هجری است و روی آن نقش سپر، شمشیر و تیر کمان وجود دارد. شکل کلی سنگ قبر‌های این محل به‌ صورت مکعب مستطیل است.

موقعیت جغرافیایی

معبد مهر در ۶ کیلومتری جنوب شرقی مراغه واقع شده است. این معبد که به‌ معبد مهرِ ورجوی نیز شهرت دارد، در روستای ورجوی واقع شده و گردشگران برای بازدید از این روستا و معبد آن باید مسیری نیم ساعته را در جاده‌های روستایی طی کنند. شرایط آب و هوایی این روستا همانند مراغه سرد و مرطوب است و بارش زیادی را در آن شاهد هستیم.

امکانات و خدمات رفاهی

در حقیقت برای معبد مهر مراغه هیچ امکاناتی تعبیه نشده است و گردشگران باید برای استفاده از سرویس بهداشتی و موارد مشابه به‌ مسجد موجود در محل که فاصله چند صد متری با معبد دارد، بروند. این مسجد در میدان اصلی روستا واقع شده است و از معبد مهر نیز می‌توان آن را مشاهده کرد.
گردشگران برای بازدید از این بنا باید از طریق قطار، هواپیما، اتوبوس یا خودرو شخصی به‌ مراغه بروند و در کنار بازدید از جاذبه‌های گردشگری این شهر، با استفاده از اتوموبیل خود را به روستای مروج برسانند.