شهر گور در اطراف شهر اردشیر خوره که نخستین مرکز سلطنت سلسله ساسانی است،قرار گرفته و تعدادی از مهمترین و استوراترین بناهای دوره ساسانی در اين شهر احاطه شده است .
درداخل شهر مدور بنای برج مانندی است که به سبب تشابه با مناره های مسجد مردم آن را منار می نامندو درگزارش های متعدد از آن به عنوان علامت شناسایی شهری نام برده شده که در اوایل قرون وسطی گور نام داشته است و برج در حقیقت درکلیه افسانه هایی که به این شهر مربوط می شود نقش روشنی دارد.منار شهر گور از جاذبه های فیروزآباد،بنایی ساخته شده از سنگ و گل است و ارتفاع آن از سطح زمین (وضعیت موجود)۳۰ متر می باشد.
درخصوص ساخت این منار نظریه های متفاوتی وجود دارد که مناررا به عنوان سمبل قدرت پادشاه یا مرکزی جهت دایره ای شکل درآوردن شهر و یا محل ارتباط با قلعه دختر جهت اطلاع از حمله ی دشمن و یا مکانی برای نیایش توصیف کرده اند.
بین مناره و شهر یک رابطه هندسی وجود دارد براساس ترجمه گی لسترنج ، ابن بلخی در فارس نامه خود بنیاد شهر را چنین توصیف می کند: (( … ( اردشیر شاه) زیر بنای شهر کنونی فیروزآباد را پایه گذاری کرد، نقش آن مدور و چنان به نظر می آید که برای ترسیم آن از پرگار استفاده شده است .
در وسط شهر که به عنوان مرکز دایره تلقی می شود ،صفه ای ساخته شده است که به نام ایران گرده (ایران گرده) خوانده می شود واعراب برآن نام طربال (برج) نهاده اند.
