پارک ملی سیاهکوه از بکرترین پارک های ملی کشور

نویسنده:

سمیرا هادی

در تاریخ:

پارک ملی سیاه کوه مساحتی حدود ۸۱ هزار هکتار دارد دارد و در مجاورت منطقه ی حفاظت شده ی سیاه کوه قرار دارد.این پارک بین استان های یزد و اصفهان قرار دارد و در واقع بخشی از آن در استان اصفهان و بخش دیگر آن در استان یزد قرار دارد.

منطقه سیاه کوه در تاریخ ۱۳۸۰/۷/۲۵ به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام و بخشی از آن طی مصوبه شماره ۲۹۳ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۸۶/۱۱/۱۲ بعنوان پارک ملی سیاه کوه به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست.

سیاه کوه از جاذبه های اردکان،در مجاورت یکی از وسیع ترین عرصه های بیابانی کشور قرار گرفته است و اکوسیستم های متنوعی نظیر کویر، بیابان، استپ و نمکزار در این عرصه دیده می شوند.

پارک ملی سیاه کوه از بکرترین پارک های ملی کشور به‌ شمار می رود و با وجود ده‌ها گونه نادر جانوری و گیاهی از جمله ناشناخته‌ترین مناطق حفاظت شده دنیا است.پارک ملی سیاه کوه یکی از بلامعارض‌ترین مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست در کشور است.

پارک ملی سیاهکوه از بکرترین پارک های ملی کشور

گونه های شاخص جانوری

به‌طور کلی در پارک ملی و منطقه حفاظت شده سیاه کوه ۱۹ گونه پستاندار شناسایی شده است که از این تعداد هشت گونه به عنوان اولویت‌های حفاظتی مطرح شده‌اند، اما در بین‌ آنها یوزپلنگ، کاراکال و شاه روباه اهمیت بیشتری دارند.

پستانداران: پستانداران پارک ملی و منطقه حفاظت شده سیاه کوه عبارتند از: کل و بز، قوچ و میش، جبیر، گرگ، شغال، روباه معمولی، شاه روباه، پلنگ، یوزپلنگ آسیایی، کاراکال، کفتار، خرگوش، تشی، خارپشت ایرانی، هامستر خاکستری، موش خانگی، دوپای کوچک، پامسواکی بزرگ و روباه شنی.

زیستگاه کل و بز در ارتفاعات سیاه کوه و زیستگاه‌ قوچ و میش در ارتفاعات و دامنه‌های قاسم وزیر و یارعلی از شرایط مطلوبی خوبی برخوردار هستند.

جبیر از دیگر گونه‌های برجسته پارک ملی سیاه کوه به‌ شمار می رود که دامنه انتشار این‌ گونه در عرصه‌های دشتی شرق پارک ملی و امتداد آن در منطقه حفاظت شده سیاه کوه گسترده شده و جمعیت آن روند روبه رشدی به‌ خود گرفته است.

پرندگان: ۳۴ گونه پرنده در سیاه کوه شناسایی شده که ۱۱ گونه واجد ارزش های حفاظتی است که در میان آنها عقاب شاهی، بالابان، شاهین، بحری و هوبره بر اساس قوانین کشور در معرض خطر انقراض قرار دارند و از اهمیت بالایی برخوردار هستند. سایر پرندگان این منطقه شامل سارگپه پا بلند، زاغ بور، باقرقره شکم سیاه، باقرقره گندمی، چکاوک بیابانی، تیهو، کبک، زنبور خوار معمولی و انواعی از گنجشک سانان می باشد.

هوبره از پرندگان مهاجری است که در دشت‌های اطراف سیاه کوه، یارعلی و قاسم وزیر در زمستان دیده می شود و پرندگان مهاجری از راسته شاهین سانان و پرندگان کنار آبزی نیز در منطقه دیده شده‌اند.

خزندگان: بزمجه بیابانی، سوسمار خاردم ایرانی، آگامای سروزغی خاکستری، آگامای چابک، مار شاخدار، شترمار شیرازی، لاک پشت مهمیزدار و جکوی دم پخ کایزرلینگ از جمله خزندگان شناسایی شده در پارک ملی سیاه کوه محسوب می شوند.

پارک ملی سیاهکوه از بکرترین پارک های ملی کشور

گونه های شاخص گیاهی

تاکنون ۴۷ گونه گیاهی در پارک ملی سیاه کوه شناسایی شده است که چهار گونه شامل کلاه‌ میرحسن دم عقربی، شور یزدی، آویشن شیرازی و گل زوفا دارای ارزش حفاظتی است و دو گونه نیز از نظر ارز‌ش‌های اکولوژیک حائز اهمیت می باشد.

رویشگاه های طبیعی منطقه شامل انواعی از تیپ های گیاهی است که از آن جمله می توان به تیپ درمنه – قیچ، تیپ قیچ، تیپ پرند، تیپ رمس، تیپ رمس – قیچ، تیپ جفنه – درمنه، تیپ گز، تیپ تاغ، تیپ کسیدان و تیپ بادام کوهی اشاره کرد.

پارک ملی سیاهکوه از بکرترین پارک های ملی کشور

به دلیل موقعیت جغرافیایی پارک ملی سیاهکوه و اقلیمی که دارد، رودخانه ای که به صورت دائمی بتواند آب مورد نیاز گیاهان و جانوران را تامین کند در آن وجود ندارد. البته گفته شده که در فصل زمستان رودخانه هایی در آن دیده شده است که در این باره باید گفت که این رودخانه ها دائمی نیستند و به صورت موقت و فصلی به خاطر ریزش های شدید باران به وجود آمده اند. البته در این پارک چشمه هایی وجود دارد که آب مورد نیاز موجودات و جانوران از طریق آن ها تامین می شود.این موضوع به خصوص برای جانورانی که در ارتفاعات هستند اهمیت بیشتری دارد چرا که دسترسی سخت تری به آب دارند.علاوه بر چشمه ها، آب سنگ ها هم یکی دیگر از منابع تامین کننده ی آب مورد نیاز جانوران در پارک ملی سیاه کوه هستند.

البته با همه ی این گفته ها، کمبود آب در این منطقه به شدت هنوز هم به چشم می خورد و ظاهرا نیاز است که در این مورد اقدامات بیشتری انجام شود. به صورت مصنوعی آب به منطقه فرستاده شود. البته در چند سال گذشته برای  رفع این مشکل چند آب انبار توسط اداره ی کل حفاظت زیست استان یزد ساخته شده است که باعث شده تا این کمبود ها کمرنگ تر شود و در واقع اگر این منابع نبودند معلوم نبود که این حیوانات تا الان زنده بودند یا نه. تعدادی از این آب انبارها عبارتند از آب انبار حوض ابریشم، آب انبار قاسم وزیر، آب انبار ریز آب خرما و تیهو.

محصولات سفر

دیدگاه خود را بنویسید