سرعین یکی از زیباترین شهرهای شمال غرب ایران است که در نزدیکی مرکز استان اردبیل قرار دارد و طبیعت بکر و چشمههای بهشتیاش هر ساله گردشگران زیادی را راهی سرعین میکند. یکی از جاذبههایی که در این شهر طرفداران زیادی دارد، آبشار ورگه سران است که در بین دیدنی های سرعین میدرخشد.
آبشار ورگه سران در 10 کیلومتری شمال سرعین و در دامنههای سرسبز و خوش آب و هوای کوه سبلان واقع شده است و مناظر طبیعی و چشماندازهای بینظیرش خستگی را از تن به در میکند. آبشار ورگه سران در درهای که از عبور آب رودخانه شکل گرفته قرار دارد و این منطقه در نیمه اول سال از چمنزار و گلهای وحشی رنگارنگ پوشیده میشود و مناظری خلق مینماید که روح و روانتان را نوازش میکند.
در این منطقه چشمههای زیادی وجود دارد که به قیرخ بولاخ یا چهل چشمه معروفاند و در محل برخورد آب آنها با صخرههای رودخانه چشماندازهایی زیبا ایجاد میشود و در مسیری دیگر آب این رودخانه آبشاری دیدنی خلق میکند که طبیعت گردان زیادی هر ساله برای دیدن آن و گشت و گذار در دل طبیعت، راهی سرعین میشوند.
علاوه بر آن غارهای بزرگ و کوچک طبیعی در دامنه کوهها و صخره ها به همراه چمنزارها و گلهای وحشی رنگارنگ، محیطی بکر و دست نخورده، جذاب و دیدنی را بوجود آورده است.
روستای ورگه سران
روستای ورگه سران با طبیعتی بکر و زیباو دره ای اعجاب انگیز دوستداران طبیعت را به سیر در طبیعتش فرا می خواند.
از سمت شمال غربی روستا مسیری در کنار رودخانه ما را تا دره ای ژرف و زیبا با منظره بسیار منحصر به فرد رهنمون می سازد این دره در حدود 1 تا 2 کیلومتر طول داشته و بر دیواره های سنگی ان پرندگان اشیانه ساخته اند دره به ارتفاعات روستای سیین منتهی می شود.
ور در اصطلاح به معنی سبق و تخته درس کودکان است که در مکتب های قدیمی معلمان روی آن به شاگردان تعلیم می دادند. ورگه در اصطلاح فارسی تیر و چوب درازی می باشد که در بنای عمارت بکار می برند. در روستای ورگه سران درختان قطوری وجود دارد که مردم برای ساختن خانه خود از این درختان محکم استفاده می کردند. درختان محکم و سخت این روستا به آغاج یعنی چوب سیاه معروف بوده.
درختان گردو و بیدهای تبریزی هم در این روستا به چشم می خورد. این روستا دارای معلمین و استادان باسواد بوده. سران یعنی بزرگان و پیران: و پیر مردان و پیر زنان این روستا همه قرآن مجید را به خوبی می خوانند. در هر خانه چندین کتاب نفیس یافت می شود.
به گفته ریش سفیدان این روستا در اطراف و اکناف آن سران قبیله و ایلات ساسانی ییلاق می کردند. آلاچیق آن ها در تمام مناطق معروف بوده. این ایلات ها کوچ نشینانی بودند که هر سال سه ماه مهمان این منطقه بودند.