آرامگاه قاسم انوار از جاذبه های تربت جام، در ۱۳۶ کیلومتری مشهد و در روستای لنگر در ۲۵ کیلومتری شمال غربی تربت جام با بنای آجری و در عین سادگی از عظمت و شکوه خاصی برخوردای است؛ فضاهای معماری این بنا شامل ایوان رفیع، خانقاه و گنبد خانه که به استناد روایات تاریخی این بنا در ابتدا خانقاه بوده و بعدها به عنوان آرامگاه مورد استفاده قرار گرفته است.
قاسم انوار از بزرگ‌ترین شاعران و عارفان اشراقی ایران در سال ۷۵۷ هجری قمری در سراب تبریز به دنیا آمد؛ او از پیروان خاندان صفی‌الدین اردبیلی بود که معین‌الدین در شعر قاسمی یا قاسم تخلص می‌ِکرد و یکی از پسران شیخ صفی‌الدین به اسم صدرالدین موسی به او لقب قاسم‌الأنوار را بخشید. قاسم در سال ۸۳۷ هجری قمری در سن هشتاد سالگی فوت نمود و در باغ خانقاهش در روستای لنگر تربت جام به خاک سپرده شد و به دستور امیر علیشیر نوایی بر مقبره او بقعه ای ساختند که این بنای معتبر نمونه بارزی از معماری اواخر دوران تیموری است.
معماری
این مقبره شامل چهار تاقی مربعی مستطیل شکل با دو ایوان در جبههای جنوب غربی و شمال شرقی و حجره هایی در طرفین بناست. ساختمان دارای80/24متر طول و60/21متر عرض است.در داخل و خارج بنا سنگ قبرهای دیگری مربوط به قرن 11 هجری دیده می شود. در داخل یکی از حجره ها،سنگ قبر پسر شاه قاسم قرار دارد.این حجره دارای کاربندی ساده 24 ضلعی و سه کنج هایی در چهار گوشه است. در ایوان جنوبی بنا سنگ نوشته ای شامل فرامیین به خط نستعلیق و تاریخ 1046 ه.ق است که به لحاظ شناخت مسایل اجتماعی و اقتصادی منطقه در قرن 11 دارای ارزش فراوانی است.(این سنگ در سال های اخیر برداشته شده است).
گروهی از باستان شناسان بر این باورند که تپه‌های اطراف لنگر تربت‌جام آثار بسیار مهمی مانند سفال، اشیای دوران ساسانی، انواع سازه‌های ارزشمند معماری در زیرخاک همانند گنجینه‌ای ارزشمند پنهان هستند و درصورتی‌که کاوش و حفاری شوند، در آینده جاذبه گردشگری مهمی در این منطقه ایجاد خواهد شد. معماری آرامگاه قاسم‌انوار به‌عنوان یک شاهکار هنری و تاریخی به شمار می‌آید که توانسته این بنای عظیم را در مقابل حوادث طبیعی محافظت کند و اضلاع این مکان باستانی هرکدام دارای مهندسی معماری عظیمی است که در ۷۰۰ سال پیش مورد توجه حاکمان زمان خویش بوده است.
