مسجد مطلب خان از جاذبه های شهرستان خوی، واقع شده در کنار بازار و ابتدای خیابان طالقانی شهر خوی از بناهای درخور توجه آذربایجان غربی است. بنای اولیه این مسجد به دوره ایلخانی می‌رسد اما در دوره قاجاریه توسط خیری به‌نام مطلب خان احیا شده است.
معماری به‌کار رفته در این بناها و آثار مذهبی کهن، منحصر به فرد بوده و جالب و تلفیق هنرمندانه دارد چنان که دریچه‌ای از شناخت عظمت معماری اسلامی به روی انسان می‌گشاید. این مسجد بزرگترین مسجد روباز کشور محسوب شده و نبود سقف مهم‌ترین ویژگی معماری آن است.
بنای کنونی مسجد خوی به ابعاد تقريبی ۲۳×۳۰ متر، درميان دارای صحن روبازی به ابعاد تقريبی ۱۶×۱۶ متر است که در اطراف آن، حجرات دوطبقه، شاه نشين های رفيع و در وسط آن، حوض سنگی بزرگی قرار دارد. همچنين دربخش شمالی، شبستانی مستطيل شکل به ابعاد تقريبی ۶×۱۰متر واقع شده است .
با مطالعه نقشه و ويژگی های ساختمانی بنا تا حدودی می توان وضعيت اوليه بنا را بازسازی کرد که بر طبق آن، بنای اوليه به صورت گنبدخانه ای بزرگ با ايوانی درنمای شمالی بوده است. فضای داخلی گنبد خانه به ابعاد تقريبی ۱۶×۱۶ متر با پوشش بزرگ گنبدی مسقف می شده و در اضلاع داخلی آن، شاه نشين های بزرگ، و درميانه ضلع جنوبی، محراب بزرگی قرار داشته است. در دو زاويه جنوبی بنا، جرزهای حجيم و در داخل آنها، راه پله هایی برای دسترسی به پشت بام ساخته بوده اند.
جرزهای حجيم جنوبی و زوايای مستحکم شمالی بنا ممکن است تکيه گاه و پشتبند گنبد بزرگ بنا بوده باشد. بعد از ساخت بنا تا دوره قاجاريه، گنبد بنا فروريخته و بازسازی آن در دوره قاجار امکان پذير نبوده است. بدين خاطر، فضای گنبد خانه در اين دوره تبديل به صحن روباز گرديده و ايوان نيز به صورت نمازخانه ای تغييرشکل يافته است.
مسجد مطلب خان با شماره‌ی ۴۸۴۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
