بیوک آدا، بزرگترین جزیره از مجمع الجزایر استانبول است که آنها را با نام پرنسس میشناسند و به معنای جزیره بزرگ است. یکی از محبوبترین گزینههای گردشگران برای روزهای آفتابی استانبول، سفر با کشتی به سواحل آن و بازدید از مکانهای گردشگری جزیره میباشد. فضای روحنواز و فرحبخش جزیره خستگی را از تن و روح شما خارج میکند و با قدم زدن در اسکله تاریخی و تنفس هوای تازه همه افکار مزاحم و دغدغهها از شما دور میشوند. در طول مسیر پرندگان دریایی به پیشوازتان میآیند و با سر دادن آواز و پرواز از بالای سرتان از شما استقبال میکنند. در ادامه این مطلب گشتی در جزیره زیبای بیوک آدا خواهیم زد و بخشهای مختلف آن را معرفی میکنیم .
برای رفتن به جزیره کار سختی در پیش نخواهید داشت، در محلههای معروف و پر ترددی چون کادیکوی، بستانچی، سیرکجی و کاباتاش اتوبوس دریایی و قایقهایی هستند که شما را به جزیره برسانند. پیشنهاد میشود برای رفتن به جزیره از قایق استفاده نمایید تا بتوانید در طول مسیر از مناظر دلنشین لذت ببرید و استانبول زیبا را بر روی موجهای دریا مشاهده کنید و در عین حال با نوشیدن چای و دادن نان به پرندگان دریایی که همراه شما پرواز میکنند، از این سفر کوتاه دوچندان لذت ببرید. هرچند با استفاده از اتوبوس دریایی سریعتر و ارزانتر به جزیره میرسید، اما فرصت تجربه کردن این لحظات را از دست خواهید داد.
تور بیوک آدا
در اولین لحظه حضورتان در بندر بیوک آدا با ساختمانهای قدیمی آن مواجه خواهید شد و هر چه از ساحل دورتر شوید، کم کم رستورانها و کافههایی هویدا میشوند که شما را به خوردن غذا و بستنی دعوت میکنند. در طول مسیر گردشگرانی را میبینید که در حال دوچرخه سواری هستند و گربهها و سگهایی مشاهده میکنید که اطراف شما میچرخند و سعی میکنند با خودنمایی شما را وادار به غذا دادن کنند. هوای دلچست و روحنواز جزیره شما را به هوس میاندازد که سری به کافههای اطراف برج ساعت بزنید و بعد از کمی گپ زدن دوباره مسیرتان را برای کشف جزیره ادامه دهید.
مقصد اولتان میتواند کلیسای حاجیا یورگی باشد. در طول مسیر کلیسا خانههای قدیمی را که انرژی وافری در آنها جریان دارد را میبینید، باغچههای آنها با گلهای رنگارنگ چشم بیننده را نوازش میدهد و انرژی را به شما منتقل میکند. بستنیها خانگی رز گونه که فروشندگان دورهگردد مقابل کلوبهای ورزش آبی میفروشند را امتحان کنید و در حالی که قدم میزنید و در مسیر کلیسا در حرکت هستید، میتوانید خانه رشات نوری گون تکین که از چهرههای شاخص ادبیات ترکیه است را مشاهده کنید.
کلیسا حاجیا یورگی
میدانی که در ابتدای تپه ایی که به کلیسای حاجیا یورگی منتهی می شود، منظره جالبی دارد. قاطر های بسیاری در آنجا منتظر حمل گردشگران به سمت کلیسا در بالای تپه می باشند. درختان بسیاری نیز در محل وجود دارند که چشم انداز رنگارنگی را در مقابل دیدگان بازدیدکنندگان قرار می دهد. برای رفتن به کلیسا دو راه بیشتر ندارید: یا سوار چهارپایان شوید و یا با پای پیاده به محل مورد نظر بروید. توصیه می شود که در صورت امکان، سوار قاطرهای موجود در ابتدای مسیر شوید، چرا که مسیر مورد نظر، مسیری شیب دار و طولانی است.
البته، ممکن است در آغاز سفر با قاطر، کمی استرس داشته باشید و مدام فکر کنید که مبادا از پشت حیوان به پایین بیفتید و یا در مشیر اشتباه حرکت کنید. ولی آرامش خود را حفظ کنید، چون جای هیچ گونه نگرانی نیست. برای اینکه، قاطرها مسیر حرکت را خوب می شناسند. وقتی دارید از این حیوان سواری می گیرید، می توانید استانبول را از دور دست ها ببینید. اگر در جمله ای کوتاه بخواهیم وصف کلیسای حاجیا یورگی را بگوییم، باید گفت: بالای تپه ایی به نام یوجه تپه و در ارتفاع ۲۰۲ متری قرار دارد. در سمت راست کلیسا، منزلگاه کشیشان این محل است.
در سمت چپ کلیسا، غذاخوری یوجه تپه قرار دارد که در آن می توانید اسنک و از این قبیل خوردنی ها تناول کنید. در تمام جهات کلیسا حاجیا یورگی، نسیم خنکی از سوی دریا مرمره صورت آدم را نوازش می دهد. دو تپه دیگر بیوک آدا به نام هریستوس هیل را نیز می توان در مقابل این مکان براحتی ملاحظه کرد. محلی ها اینجا معتقدند که ممکن است دعاهای افراد در این مکان مستجاب شود. بنابراین، از دیدن آیتم هایی چون ساعت و گردنبند در محفظه های شیشه ایی در بخش ورودی کلیسا به هیچ وجه تعجب نکنید. اینها هدایایی ست که مردم به جهت تشکر به کلیسا تقدیم نموده اند. در ضمن، هوای پاک بیوک آدا، انسان را به سرعت گرسنه می کند. اگر کار بازدید از این مکان را به پایان رساندید، سری هم به غذاخوری یوجه تپه بزنید و غذاهای گوشتی و خوشمزه اش را امتحان کنید.
در راه بازگشت و پایین آمدن از تپه مسیری 20 دقیقهای را در جنگل پوشیده از درختان کاج طی خواهید کرد. پرندگان با صداهای گوشنواز همراهتان خواهند بود، در ادامه مسیر به مکانی زیبا خواهید رسید که به یتیمخانه یونانی شهرت دارد. از این بنای تاریخی همچنان به عنوان «بزرگترین خانه چوبی دنیا» یاد میشود. بیش از 30 سال است که این خانه خالی از سکنه شده و قبرهایی که در اطراف آن وجود دارند متعلق به کارگرانی است که در ساخت بنا مشارکت داشتهاند.