بیابان آتاکاما «ATACAMA» یکی از خشک‌ترین بیابانهای دنیا در آمریکای جنوبی است. این بیابان که بیشتر پوشیده از شن‌زار و نمک‌زار است، از سمت رشته کوه‌های آند به طرف اقیانوس آرام امتداد دارد. میانگین عرض این بیابان از شرق به غرب 160 کیلومتر و طول آن از مرز پرو در جنوب به سمت کشور بولیوی 1000 کیلومتر است. این بیابان بین سه کشور شیلی، پرو و بولیوی قرار داشته و وسعت آن معادل دوسوم خاک کشور ایتالیاست.
معمولا تعریفی که از بیابان ها می شود این است که بیابان ها جاهای گرم و خشک هستند که میانگین بارش سالانه ی باران در آنها، کمتر از ۲۵۰ میلی متر باشد. بنابراین شاید بیابان آتاکاما (Atacama) را بتوان خشک ترین منطقه ی روی زمین دانست که در آن بارش سالانه ی باران کمتر از ۱۵ میلی متر است اما معجزه همیشه رخ می دهد.
بیابان آتاکاما خشک‌ترین مکان بر روی زمین است و دلیل این خشکی هم محصور بودن از دو طرف به‌وسیله کوه‌های آند و ارتفاعات ساحلی اقیانوس آرام است. فشار بالای اتمسفر بر روی کوه‌های آند باعث خشکی هوا شده و به دنبال آن هوای سرد که در طبقات بالایی جو فشرده می‌شود، به سمت پایین زمین و بیابان آتاکاما حرکت می‌نماید. این هوای خشک که هیچ بخار آبی به همراه ندارد، به آسانی توسط خورشید گرم شده و باعث افزایش دمای سطح زمین می‌شود.
آتاکاما در ضمن مورد توجه توریست‌ها هم هست، زیرا وضعیت زمین‌های خالی از حیات آن‌جا برایشان جذاب است اما جذاب تر از زمین‌های آتاکا، آسمان این بیابان است که به واسطه هوای تمیز این منطقه، مملو از ستاره و بسیار زیباست.
در هنگام شب، آسمان بیابان آتاکاما ترکیبی از رنگ های جذاب بوده و بسیاری را به خود جلب می کند. اگر شما نیز به این بیابان سفر کنید ممکن است در پیدا کردن مسیر دچار اشتباه شوید زیرا بسیاری از چیزهایی که در مسیر می بینید بیشتر سراب هستند تا واقعیت.
