اتیوپی نام دومین کشور پرجمعیت قاره آفریقا است. کشوری که شاید نام کنونی اش برای ما ناشناخته باشد اما حتما نام تاریخی آن یعنی حبشه را بارها شنیده ایم. اتیوپی از لحاط وسعت نیز در رتبه دهم کشورهای قاره آفریقا قرار دارد و بخش عظیمی از این وسعت در منطقه ای در شرق قاره سیاه با نام شاخ آفریقا قرار گرفته است. شاخ آفریقا در داقع یک شبه جزیره است که در میان آب های دریای عرب پیش روی کرده و درست در ضلع جنوبی خلیج مشهور عدن قرار دارد. شاخ آفریقا شرقی ترین نقطه قاره سیاه است و از یک سو به دریای سرخ و از سویی دیگر به اقیانوس هند منتهی می شود. این منطقه در میان دو محدوده خط استوا و مدار راس السرطان قرارگرفته و یکی از خشک ترین و کم باران ترین نقاط روی زمین است. یکی از کشورهایی که در محدوده شاخ آفریقا قرار گرفته است کشور اتیوپی است.
اما اتیوپی کشوری خشک و کم باران نیست بلکه از تنوع آب و هوایی بالایی برخوردار است و علاوه بر بیابان های سوزناک مناظق سرسبز با بارش های مناسب را نیز در خود جای داده است. همین تنوع آب و هوایی و موقعیت جذاب این کشور سبب شده تا اتیوپی جاذبه های طبیعی منحصربفردی را در خود جای دهد که یکی از آن ها بیابانی سوزان با نام داناکیل است. صحرایی وسیع که در گوشه شمال شرقی اتیوپی قرارگرفته است. اینکه یک بیابان در گرم ترین قاره جهان که از قضا بزرگ ترین بیابان های جهان را هم در خود جای داده است نیز به یک جاذبه گردشگری منحصربفرد مبدل شود خود عاملی است که هر گردشگر و طبیعت گردی را به دیدن این بیابان منحصربفرد مشتاق تر می نماید، بیایید سری به این بیابان منحصربفرد بزنیم.
آنچه در نگاه اول در این بیابان چشم هایتان را اسیر می کند زمین های پوشیده از نمک است. نمک هایی که برای هزاران سال محل درآمد ساکنین این دیار بوده است و هنوز هم با پیشرفت تکنولوژی به صورت دستی توسط ساکنین محلی استخراج می شود و به شکل موزائیک های سفید در پوششی از برگ اقاقیا پیچانده شده و بار کاروان های شتر راهی مقاصدی دیگر می شود. این صحنه شاید یکی از غم انگیزترین و در عین حال زیباترین صحنه های قابل رویت در این منطقه باشد. نمک که در این سرزمین به طلای سفید شهره است خواهان بسیاری دارد و گاهی مورد مناقشه اهالی این سرزمین و قبایا مختلف است بنابراین دیدن مردان مسلح در این بیابان امری عادی است. یکی از عجیب ترین قبایل جهان که در ردیف ناشناخته ترین مردمان نیز قرار می گیرند مردمان عفر هستند. مردمان عفر که در منطقه ای موسوم به مثلث عفر زندگی می کنند اغلب زندگی خود را با استحصال نمک می گذرانند. داناکیل هم درست در منطقه مثلث عفر واقع شده و با وجود ظاهر خشن خود زندگی ساکنین این دیار را تضمین می نماید. مثلث عفر خود حاصل انحراف سه صفحه زمین در محل تلاقی آن ها در شاخ آفریقا است.
بیشتر سطح این بیابان پوشیده از نمک و ماگماهاست و آتشفشانی عجیب به اسم دالول دارد که در اطراف خود چشمه های آب گرم زیادی به وجود آورده و زمین های اطراف را به نقطه ای عجیب و غریب تبدیل کرده است. این آتشفشان در اثر یک فوران در سال ۱۹۲۶ به وجود آمده و با آوردن ماگماها به سطح زمین مناظر منحصربفردی را شکل داده که هیچ شباهتی با زمین ندارد و ما را یاد سیارات دیگری به جز زمین می اندازد. بر روی زمین شکاف هایی است که گازهای زیرزمینی را به بیرون منتشر می کند و با دیدن چشمه های آب گرم رنگین کمانی از رنگ ها در جلوی چشمانتان رژه می روند. این طور که می گویند اینجا با ارتفاع ۱۰۰ متر زیر سطح دریا کم ارتفاع ترین نقطه دنیاست و جایی سوزان و در عین حال ترسناک است.
آتشفشان دالول یکی از کم ارتفاع ترین دهانه های آتشفشانی دنیاست اما چشمه های آب گرم این آتشفشان، این منطقه را تبدیل به یکی از خاص ترین چشم اندازهای دنیا کرده است. در اینجا از چشمه های آب گرم، ترکیبات شیمیایی مثل کلرید آهن و هیدروکسید آهن منتشر می شود که به محض انتشار سخت می شوند و رسوبات نمک و دریاچه را به رنگ سفید و سبز در می آوردند. بعد از مدتی، چشمه های غیر فعال اکسید می شوند و درست مثل فلزات که بعد از بارندگی زنگ می زنند و قهوه ای می شوند اینها هم رنگ قهوه ای به خود می گیرند. تکرار هر ساله این فرآیند محل غیر قابل سکونتی را با توناژهای رنگی باورنکردنی به وجود آورده است.
گدازه های گوگرد سیاه که سفت و سخت شده اند بعضی از چشمه ها را فرا گرفته اند و استخرهایی با رنگ های آبی و سبز، آب های سمی را پنهان کرده اند. به این چشمه ها که روی پوسته زمین به وجود آمده اند «فومارول» می گویند چشمه هایی که بخار و گاز را در هوای داغ و سوزان منتشر و دمای اطراف را حتی سوزان تر و داغ تر از قبل می کنند. دانشمندان پیش بینی می کنند که در صدها میلیون سال دیگر زمین دهان باز می کند و دریای سرخ که در همین نزدیکی قرار دارد این بیابان رنگارنگ را می بلعد.
آب و هوای عجیب و غریب باعث شده تا این ناحیه یکی از دورافتاده ترین نقاط دنیا شود؛ هیچ کسی در حوالی این ناحیه زندگی نمی کند و تنها راه رفت و آمد، استفاده از شترها و شترسواری است. در اوایل دهه ۱۹۰۰ در نزدیکی این آتشفشان شهرهایی برای معدن چی ها ساخته شد و تا دهه ۱۹۶۰ اینجا پر از معدن چی های آمریکایی و ایتالیایی بود. در آن سال ها رسوبات نمک کاملا بر روی سطح زمین دیده می شد و کند و کاوهای معدن با امکانات کمی انجام می شد. امروز این شهرها هنوز هم در اینجا قرار دارند اما کاملا متروک شده اند. بازرگانان نمک همچنان به منطقه دالول رفت و آمد می کنند تا مواد معدنی را جمع آوری کنند و آن ها را بر پشت شتر به شهرهایی مثل ملکا و Berhale ببرند. از آنجا این مواد به ارتفاعات اتیوپی و سودان منتقل می شود و این زمین های نمک تقریبا ۱۰۰ درصد نمک اتیوپی را تامین می کنند.
در بیابان داناکیل چندین دریاچه وسیع نیز به چشم می خورند که با نام های مختلفی شناخته می شوند. دریاچه های نمکی که حاصل فعالیت آتشفشانی هستند و توسط جریان گدازه ها به وجود آمده اند و اطراف آن ها را ستون های نمکی بلند فراگرفته اند. در این میان دو دریاچه Afrera و Giuletti از شهرت بیشتری برخوردارند. گاه رنگ این دریاچه ها به سبب حضور نمک به رنگ سرخ می ماند که بسیار حیرت انگیز است. داناکیل با حضور حباب های آتشفشانی که گاه شب های تیره را روشن می کنند و تپه های گوگردی که هر کدام به اشکال مختلفی درآمده و گاه ده ها رنگ را در کنار یکدیگر به نمایش می گذارند با حضور چشمه ها، آب فشان ها، برکه های اسیدی، نمکزارها و حضور کاروان های شتر بیشتر به یک رویا می ماند که البته برازنده لقب زیباترین رویای جهنمی روی زمین است.
حضور در این بیابان سوزناک و وسیع با شرایط آب و هوایی ویژه به تنهایی و بدون داشتن راهنما و همراه قطعا غیرممکن است. نخستین بار که یک جغرافیدان به همراه سه دستیار خود در اوایل قرن بیستم وارد این بیایان شد پس از ازدست دادن سه همراه خود به سختی توانست جان سالم بدر ببرد و این شگفتی حیرت انگیز را به سایر مردمان جهان معرفی نماید. حالا اما اگر قصد سفر به داناکیل را داشته باشید می توانید در تورهای یک روزه بازدید از این جهنم زیبا ثبت نام کرده و با گروه های مجهز به راحتی از این بیابان بازدید کنید. به خاطر داشته باشید که تحمل گرمای این بیایان برای برخی ممکن نیست و سبب گرمازدگی برخی گردشگران می شود. اما اگر تحمل دمای هوای این بیابان را دارید دیدن این جهنم زیبا و فریبنده را به هیچ وجه از دست ندهید. در این بیابان هیچ واحد اقامتی و یا فروشگاهی به چشم نمی خورد و دولت اتیوپی هم برای گسترش صنعت توریسم در این منطقه اقدام خاص را انجام نداده بنابراین بهتر است با کوله باری مجهز داناکیل را زیرپا بگذارید و دوربین عکاسی خود را هم به همراه داشته باشید چرا که زیبایی های داناکیل اگر بی نظیرنباشد قطعا بسیار کم نظیر است.
