السالوادور کوچکترین و پرتراکم‌ترین کشور منطقه آمریکای مرکزی است. پایتخت آن سان سالوادور است. السالوادور با کشورهایی نظیر هندوراس و گواتمالا، همین طور خلیج فونسکا و اقیانوس آرام همسایه است.
تاریخ السالوادور
السالوادور را مانند اغلب کشورهای قاره آمریکا برای نخستین بار اسپانیایی‌ها در قرن شانزدهم کشف کردند و به این ترتیب خاک این کشور مستعمره اسپانیا شد. سرانجام در سال ۱۸۲۱ السالوادور استقلال خود را به دست آورد. در دهه ۸۰ میلادی این کشور درگیر جنگی داخلی شد که در نتیجه آن حدود ۷۰ هزار نفر یا جان خود را از دست دادند یا مجروح شدند. در سال ۱۹۹۲ با دخالت سازمان ملل متحد جنگ داخلی در آن به پایان رسید اما پیش از آنکه زخم‌های جنگ درمان شود حوادث طبیعی در آن آغاز شد و خسارات زیادی بر جای گذاشت.
مردم السالوادور
جمعیت این کشور حدود هفت میلیون و ۶۶ هزار نفر با میانگین سنی ۲۲ سال است. امید به زندگی برای زنان ۷۶ و برای مردان ۶۸ سال است. دین ۸۳ درصد از مردم مسیحیت است. زبان‌های رایج در آن اسپانیایی و ناهوآ است. برنج و لوبیا از مهم‌ترین مواد غذایی مردم این کشور است. مساحت آن ۲۱۰۴۱ کیلومترمربع است. اقتصاد این کشور بستگی زیادی به پولی دارد که کارگران السالوادوری از دیگر کشورها برای خانواده‌هایشان ارسال می‌کنند.
جغرافیا
السالوادور کوچکترین جمهوری آمریکای مرکزی است که از شمال و مشرق به هندوراس، از جنوب به اقیانوس آرام، و از مغرب به گواتمالا محدود است. این کشور کوهستانی است، رشته‌های کوهستانی در امتداد مرز با هندوراس و زنجیره‌های آتشفشانی و بلندتر در جنوب قرار دارد. آب و هوای آن در ساحل، استوایی مرطوب و بسیار گرم است، در حالی که مناطق درونی معتدل است. السالوادور بیش از ۳۰۰ رودخانه دارد که مهم‌ترین آن رود لمپا است که از گواتمالا سرچشمه می‌گیرد و تنها رودخانه قابل کشتیرانی در السالوادور است. لمپا و شاخه‌های آن حدود نیمی از کشور را آبیاری می‌کند.
بلندترین کوه آتشفشان سانتا آنا به ارتفاع ۲۳۸۱ متر و بلندترین نقطهٔ کشور، کوه سرو ال پیتال به ارتفاع ۲۷۳۰ متر است. شهرهای مهم آن سان سالوادور، سانتا آنا، سویاپانگو و سان میگوئل و بندرهای آن ژاکوآران و لالیبرتاد هستند.
السالوادور در تاریخ خود شاهد زمین‌لرزه‌های ویرانگر و فوران‌های آتشفشانی بوده‌است. سان سالوادور در سال ۱۷۵۶ و پس از آن در سال ۱۸۵۴ توسط زمین‌لرزه نابود شد و لرزه‌های ۱۹۱۹، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ نیز آسیب زیادی به این شهر زد. این کشور بیش از بیست آتشفشان دارد که دوتای آن‌ها یعنی سان میگوئل و ایزالکو در سال‌های اخیر فعال بوده‌اند.
در السالوادور چندین دریاچه نیز وجود دارد که در دهانه آتشفشان‌ها تشکیل شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها دریاچه یوپانگو و دریاچه کوآتپاکه هستند. دریاچه گویخا بزرگ‌ترین دریاچه طبیعی السالوادور است. با سدسازی بر روی رود لمپا چندین دریاچه مصنوعی نیز پدید آمده که بزرگ‌ترین آن‌ها «امبالسه سرون گرانده» نام دارد.
آب و هوای السالوادور
آب و هوای آن در ساحل، استوایی مرطوب و بسیار گرم است، در حالی که مناطق درونی معتدل است. زمستان فصل بارانی السالوادور می باشد که معمولا از ماه می شروع شده و تا اکتبر ادامه دارد. بهترین زمان برای سفر به السالوادور بین ماه‌های دسامبر و ژانویه (شهریور تا دی) است که همه جا پس از فصل بارندگی سرسبز و باطراوت، و هوا بسیار عالی است.
جاذبه های گردشگری در السالوادور
کلیسا Basilica Sagrado Corazon de Jesus
از زیباترین جاذبه های شهر سان سالوادور همین کلیسا است که در تاریخ ۱۹۰۲ – ۱۹۱۸ ساخته شده است. معماری این کلیسا خیره کننده و بسیار جذاب است. در روز یکشنبه به این کلیسا بروید تا هم از ساختمان زیبایش دیدن نمایید و هم در مراسم های مذهبی مسیحیان شرکت کنید.
دریاچه ایلوپنگو
دریاچه ایلوپنگو از زیباترین جاذبه طبیعی سان سالوادور است که ۱۱ کیلومتر مربع وسعت دارد. دنیایی پر از آرامش و بهترین مکان برای انجام دادن ورزش های آبی است.
قصر ملی
قصر ملی یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری پایتخت السالوادور است که تاریخ ساخت آن به سال های ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۰ بازمی گردد اما در ۱۹ دسامبر ۱۸۸۹ توسط آتش سوزی نابود شد و در بین سال های ۱۹۰۵ و ۱۹۱۱ مجددا بازسازی شد. این ساختمان شامل چهار اتاق اصلی و ۱۰۱ اتاق فرعی است. هر یک از چهار اتاق اصلی رنگ خاصی دارند. اتاق قرمز (Salon Rojo) برای پذیرایی هاییست که توسط وزارت امور خارجۀ السالوادور برگزار می شود.
تئاتر ملی سان سالوادور
تئاتر ملی سان سالوادور، قدیمی ترین تئاتر در آمریکای مرکزی است. این ساختمان در ۳ نوامبر ۱۹۱۱ توسط معمار فرانسوی دانیل بیلارد طراحی شد و در ۱ مارس ۱۹۱۷ افتتاح شد. معماری آن از سبک رنسانس فرانسوی و مدرن الهام گرفته شده.
این بنا توسط معمار ایتالیایی Lucio Cappellaro تزئین شده و سالن بزرگ آن یکی از زیباترین ها در آمریکای مرکزی است.
