بوسنی و هرزگوین کشوری است در جنوب شرقی اروپا که پایتخت آن شهر سارایوو است. این کشور در غرب و شمال غرب با کشور کرواسی، در شرق با کشور صربستان و در جنوب شرقی با کشور مونته نگرو همسایه است. در کشور بوسنی و هرزگوین سه قوم مسلمان، صرب و کروات زندگی میکنند.
نام بوسنی از نام رود «بوسنا» که از میان این کشور میگذرد و ۲۷۱ کیلومتر طول دارد گرفته شده است، اما هرزگوین که بخش جنوبی این کشور را تشکیل میدهد ریشه در نام یکی از پادشاهان سابق این جمهوری دارد. بوسنی و هرزگوین کشوری است عمدتا کوهستانی که منابع طبیعی سرشاری چون دریاچهها، رودخانهها، چشمههای پرآب و آبهای معدنی متعدد دارد.حداقل چهارده درصد از خاک بوسنی را زمینهای قابل کشاورزی، بیستدرصد مراتع طبیعی و چهل درصد جنگلهای انبوه تشکیل میدهد. بوسنی و هرزگوین پیش از این بخشی از کشور یوگسلاوی بود. بوسنی و هرزگوین استقلالش را پس از جنگ یوگوسلاوی در دهه ۹۰ به دست آورد. بوسنی و هرزگوین هنوز به اتحادیه اروپا نپیوسته است اما به عنوان گزینهای بالقوه برای پیوستن به این اتحادیه به حساب میآید. این کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی و آژانس بینالمللی انرژی اتمی است.
سیاست در بوسنی و هرزگوین
بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۹۲ از جمهوری فدرال یوگسلاوی مستقل شد. در سال ۱۹۹۵ پس از امضای قرارداد صلح «دیتون»، جنگ خانمان برانداز پنج ساله در این جمهوری به پایان رسید و نسلکشی مسلمانان توسط صربها در این خطه پایان یافت. «علی عزت بگوویچ» که طی سالهای جنگ در این کشور، رهبری مسلمانان بوسنی و هرزگوین را به عهده داشت، به عنوان نخستین رئیس جمهور این کشور تا سال ۲۰۰۰ بر این جمهوری حکومت کرد. در حال حاضر ریاست جمهوری هر ۸ ماه یک بار بین یک صرب، یک بوسنیایی و یک نفر از کرواسی در گردش است. نخستوزیر این کشور در حال حاضر نیکولا اسپیریک است. او در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار به این سمت انتخاب شد. مجلس مسئولیت قانونگذاری در بوسنی و هرزگوین را به عهده دارد. احزاب راه راست بوسنی، دمکرات، اتحاد دمکراسی کروات و چند حزب دیگر در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
جغرافیا
کشور بوسنی و هرزگوین به لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب شرق اروپا و در شبه جزیره بالکان قرار گرفتهاست با آب و هوایی معتدل و کوهستانی و سرسبز زیبا ؛ که با کشورهای کرواسی، صربستان و مونته نگرو مرز مشترک دارد. این کشور از دو ناحیهٔ بوسنی (در شمال) و هرزگوین (در جنوب) تشکیل شدهاست. مرز آبی این کشور به طول ۲۲ کیلومتر در جنوب تنها راه دسترسی این کشور به آبهای آزاد دریای مدیترانه است، بندر نئوم در این منطقه واقع شدهاست.
مردم بوسنی و هرزگوین
جمعیت این کشور چهار میلیون و ۵۵۲ هزار و ۱۹۸ نفر است که میانگین سنی آنها ۹.۳۸ سال است. ۴۸ درصد از مردم این کشور بوسنیایی، ۱/۳۷ درصد صرب و ۳/۱۴ درصد کروات هستند که از این میان ۴۰ درصد از آنها مسلمان، ۳۱ درصد ارتودوکس و ۱۵ درصد آنها کاتولیک هستند. زبانهای رایج در این کشور بوسنیایی، کرواسی و صربی است.
دیدنی های بوسنی و هرزگوین
شهر قدیمی سارایوو
شاید یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی در این کشور باشد، به دلیل تاریخ طولانی و تنوع مذهبی و فرهنگی این شهر اغلب “اورشلیم اروپایی” نامیده می شود. مسیر های پیاده روی و خیابان های باریک و شلوغ در منطقه قدیمی شهر بسیار جالب هستند: بازارها، مساجد، مغازه های شیرینی فروشی، خانه های قدیمی، رستوران ها. متأسفانه، دو جنگ جهانی، دیکتاتورهای مختلف و یک جنگ داخلی وحشیانه، تا همین اواخر باعث شد که گردشگری تا همین سال های اخیر رونقی نداشته باشد ، اما چند سالی است که گردشگری در این منطقه رونق گرفته است.
دریاچه مودراس
یکی از بکرترین جاذبه های طبیعی و مکان های فوق العاده دوست داشتنی در بوسنی که معروف است به بهشت ماهیگیران، دریاچه مودراس نامیده می شود. جالب است بدانید این دریاچه تا سال 2005 میلادی تنها بستری کثیف از انواع و اقسام زباله های تر و خشک مردم ساکن در مناطق پیرامون خود بود تا اینکه بالاخره دولت با تعاملی درست و پایدار با مردمان بومی مناطق پیرامون دریاچه مودراس توانست محیط این جاذبه طبیعی را پاکسازی کند و از آن یک جاذبه گردشگری و توریستی با کلی امکانات تفریحی و خاطره انگیز ایجاد نماید.
اهرام بوسنی
نویسنده Semir Osmanagic معتقد است که بزرگترین اهرام انسانی ساخته شده در زمین در یک مجموعه ای از تپه ها در بخش مرکزی این کشور واقع شده است. Osmanagic در سال ۲۰۰۵ ادعا کرد که او تونل هایی کشف کرده که حاوی بلوک های سنگی و ملات باستانی است و همه اینها ادعای او را ثابت می کند. آیا او درست می گوید یا نه، چه کسی می داند؟ اما اکثر زمین شناسان بر این باورند که تپه ها در واقع یک ساختار طبیعی شناخته شده به عنوان flatirons هستند.
تونل جنگی
یکی از عجیب ترین و شاید جذاب ترین موزه های موجود در کل قاره اروپا، تونل جنگی احداث شده توسط سربازان صربستان در دهه 1990 میلادی می باشد که صرفا از آن جهت انتقال تجهیزات نظامی میان دو محله مهم شهر سارایوو؛ یعنی محله Dobrinja و محله Butmir استفاده بعمل آورده می شده است. این تونل اکنون با همت دولت روی کار آمده بوسنی و هرزگوین تبدیل به یک موزه تماشایی برای عموم بازدید کنندگان داخلی و خارجی شده است که قطعا تداعی گر خوبی از گذشته نه چندان مطلوب این سرزمین می باشد.
پارک ملی Sutjeska
این پارک در امتداد مرز با کشور مونته نگرو واقع شده است، مسئولان این پارک ادعا می کنند که یکی از دو جنگل باقیمانده در سرتاسر اروپا است. قدیمی ترین پارک در بوسنی و هرزگوین، Sutjeska نیز محل مرتفع ترین قله این کشور با ارتفاع ۸،۰۰۰ پا به اسم Maglic است.
قلعه باستانی Herceg-Stjepan
Herceg-Stjepan نام یک دژ تاریخی و فوق العاده ارزشمند در بوسنی و هرزگوین است که البته در حال حاضر تنها رو به خرابی ویرانی است و آنطور که مشخص است، هیچ همت جمعی برای احیای این بنای باستانی از سوی دولت و مسئولان ذی ربط کشور بوسنی وجود ندارد. بازدید از این قلعه دیدنی با دیواره های بلند آن می تواند برای همگان بسیار جالب و قابل تامیل باشد؛ منتها بایستی توجه داشته باشید که در این جاذبه تاریخی و دیدنی هیچگونه امکانات رفاهی وجود ندارد و به همین خاطر است بهتر است با برنامه ای از قبل تعیین شده به سراغ بازدید از آن بروید.
دریاچه نمک توزلا
تنها شهری که در اروپا دارای یک دریاچه نمکی در مرکز آن است. این دریاچه ها در نقطه ای که در آن دریای باستان وجود داشته ایجاد شد. اولین دریاچه در سال ۲۰۰۳ و دومین در سال ۲۰۰۸ و قسمت سوم در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد. یک پارک باستان شناسی با مجتمع مسکونی نئولیتیک، در طول فصل شلوغ حدود ۵ هزار گردشگر از این محل بازدید می کنند.
فرودگاه زیرزمینی Zeljava
این یک جاذبه کمیاب و یا حتی بی مانند در کل دنیا می باشد که حتما بایستی در سفر به کشور بوسنی از آن بازدید بعمل آورید. فرودگاه زیرزمینی Zeljava در خلال سال های 1957 تا 1965 میلادی توسط نیروهای یوگسلاوی با هزینه ای گزاف به مبلغ حدودا 6 میلیون دلار ساخته شد. این فرودگاه با اینکه در طول زمان دچار ویرانی های بسیاری شده است اما هنوز هم از جذابیت های لازمه برای شما گردشگران و بازدید کنندگان عزیز برخوردار است و آنطور که معلوم است از 4 درگاه ورودی برای وارد شدن جت های جنگلی برخوردار بوده است.
آسیاب آبی های شهر Jajce
یکی از مواردی که توریست های بسیاری را به شهر ججس می کشاند وجود مجموعه ای از ۲۰ کلبه آسیاب آبی است که در روزهای امپراتوری اتریش-مجارستان، گندم کشاورزان محلی را به آرد تبدیل می کرده است.
قلعه Fortress Jajce
این قلعه متعلق است به سده چهاردهم میلادی که ابتدا توسط مجارستانی ها ساخته شد و سپس با روی کار آمدن حکومت عثمانی ها در کشور بوسنی رفته رفته تکمیل شد. این دژ جذاب حکومتی در بالای تپه واقع شده است.
آبشارهای Kravica
آبشارهای چند قلو که در مسیر رودخانه Trebizat قرار دارند. جمعیتی از گردشگران و مردم محلی را به طور یکسان جمع می کند. خود دریاچه ای که در پایه آبشارها ایجاد شده است نیز یک منطقه پیک نیک و مناسب برای شنا است. بهار بهترین زمان برای دیدار از آبشار Kravica است زیرا زمانی است که میزان آب در بیشترین حد است و همچنین اطراف بسیار سرسبز است.
پل قدیمی بوسنی
در شهر Mostar که به لحاظ وسعت، پنجمین شهر بزرگ و البته اصلی ترین مرکز فرهنگی کشور بوسنی و هرزگوین بحساب می آید، یک پل قدیمی و فوق العاده دیدنی وجود دارد که سده شانزدهم میلادی توسط نیروهای عثمانی در این نقطه از کشور بوسنی ساخته شده است و امروزه تبدیل شده است به یکی از اصلی ترین نمادهای توریستی و گردشگری این سرزمین اروپایی.
محفظه زیرزمینی تیتو
شهر کنجیک دارای تاریخی است که به ۴۰۰۰ سال میرسد. اگرچه یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های دائمی در بوسنی بوده است، اما احتمالا این منطقه امروزه برای یک بنای ۶۱۱ متری ضد حمله اتمی ساخته شده بین سالهای ۱۹۵۳ و ۱۹۷۹ مشهور شده است. وظیفه این بنا حفظ جان تیتو، رئیس جمهور یوگوسلاوی و ۳۵۰ نفر از نزدیکترین معاونان دولت او در جنگ سرد را داشته است.
بانوی ما شهر Medjugorje
در سال ۱۹۸۱، شش کودک ادعا کردند مریم مقدس را در مجاورت Medjugorje دیدند. همانطور که تصور می کردید امروزه شهر و به ویژه مجسمه حضرت مریم تبدیل به چیزی از زیارت غیر رسمی برای کسانی از مذهب کاتولیک دارند تبدیل شده است. در واقع Medjugorje یکی از محبوب ترین اهداف مذهبی در جهان برای کاتولیک ها است.
ساختمان های المپیک زمستانی
شاید یک انتخاب بی نظیر در لیست کارهای انجام شده در بوسنی، بازدید از ساختمان ها و تأسیسات ساخته شده برای یک نمایش بین المللی در سال ۱۹۸۴ باشد ، امروزه این منطقه شبیه یک شهر ارواح در کوه های بلند شهر سارایوو Sarajevo است.
این یک تجربه فرهنگی است. برای ایجاد یک لحظه درخشان میلیون ها دلار صرف ساختن این مجموعه شده است ولی امروزه استفاده ای از آنها نمیشود.