کامِرون با نام رسمی جمهوری کامِرون کشوری است در غرب آفریقا و پایتخت آن یائونده است. این کشور در سال ۱۹۶۱ با اتحاد دو مستعمره فرانسه و انگلیس تشکیل شد. این کشور از شمال شرق با چاد، از شرق با آفریقای مرکزی و از جنوب با گابن، جمهوری کنگو و گینه استوایی و از غرب با نیجریه همسایه است. کامرون کشوری است که در آن ۲۰۰ گروه و قوم مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند. این کشور در دهه‌های اخیر به دلیل تیم فوتبالش در جهان شهرت پیدا کرده است. کامرون از سال‌ها پیش محل زندگی آفریقایی‌ها بود اما در سال ۱۸۸۴ آلمان آن را مستعمره خود کرد. پس از جنگ جهانی دوم و با شکست آلمان در جنگ، کامرون به دو قسمت بین انگلیس و فرانسه تقسیم شد.
جغرافیا
کامرون به پنج حوزه عمده جغرافیایی تقسیم می‌شود که ویژگی‌های فیزیکی، آب و هوایی و رویشی متمایزی دارند. دشت ساحلی که از خلیج گینه از ۱۵ تا ۱۵۰ کیلومتر به سمت داخله کشور ادامه دارد متوسط ارتفاع آن ۹۰ متر است. این منطقه به‌شدت گرم و مرطوب و جنگلی است، فصل خشک در آن کوتاه است و برخی از مرطوب‌ترین مکان‌های روی زمین در آن قرار دارد.
فلات کامرون جنوبی از ناحیه دشت ساحلی تا ارتفاع متوسط ۶۵۰ متر ادامه می‌یابد. جنگل‌های بارانی استوایی در این منطقه غالب می‌شود، هرچند تناوب بین فصل‌های مرطوب و خشک باعث می‌شود رطوبت آن کمتر از ساحل باشد.
زنجیره نامنظمی از کوه‌ها، تپه‌ها و فلات‌ها که به نام «کوهستان کامرون» معروفند، از کوه کامرون (۴٬۹۵۳ متر) تا حدود دریاچه چاد در مرز شمالی کامرون ادامه می‌یابد.
این منطقه دارای آب و هوای ملایمی است، به ویژه در فلات بلند غربی، گرچه بارندگی در آن زیاد است. خاک آن ازجمله حاصلخیزترین خاک‌های کامرون است، به ویژه در اطراف کوه آتشفشانی کامرون. فعالیت آتشفشانی در اینجا دریاچه‌های دهانه‌ای ایجاد کرده‌است. در ۲۱ اوت ۱۹۸۶، از یکی از این دریاچه‌ها به نام دریاچه نیوس، دی‌اکسید کربن متصاعد شد و جان ۱۷۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر از ساکنان را گرفت.
فلات جنوبی این کشور به سمت شمال ارتفاع می‌گیرد و به فلات ناهموار و سبز آداماوا می‌رسد. این فلات مانعی بین شمال و جنوب کشور ایجاد کرده‌است. میانگین ارتفاع آن ۱۱۰۰ متر و دمای متوسط آن از ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است. در فلات جنوبی بارش بین ماه‌های آوریل و اکتبر زیاد و اوج آن در ماه‌های ژوئیه و اوت است.
منطقه پست شمالی با ارتفاع متوسط ۳۰۰ تا ۳۵۰ متر از کناره آداماوا تا دریاچه چاد گسترش می‌یابد. پوشش گیاهی آن از نوع درختچه و علف‌های گرم‌دشتی است. این یک منطقه خشک با بارندگی‌های کم و متوسط دمای بالا است.
مردم
جمعیت این کشور ۲۲ میلیون پانصد هزار نفر است و زبان‌های رسمی آن فرانسوی و انگلیسی است. علاوه بر زبان‌های انگلیسی و فرانسوی که زبان‌های رسمی این کشور هستند ۲۴ زبان محلی آفریقایی نیز در این کشور رایج است. واحد پول این کشور فرانک آفریقای مرکزی است.
اقتصاد در کامرون
تولید ناخالص داخلی این کشور ۴۰.۰۱ میلیادر دلار است و ۶ میلیون و ۶۸۰ هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور ۳۰ درصد است و ۴۸ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. صادرات این کشور شامل نفت خام و محصولات پتروشیمی، الوار، دانه‌های کاکائو، آلومینیوم، قهوه و پنبه است که به کشورهای اسپانیا ، ایتالیا ، فرانسه، کره جنوبی، هلند ، آمریکا و بلژیک صادر می‌شود. واردات این کشور شامل ماشین‌آلات، تجهیزات الکترونیک، تجهیزات حمل و نقل، سوخت و مواد غذایی است که از کشورهای فرانسه، نیجریه، چین ، بلژیک و آمریکا وارد می‌شود.
دیدنی های کامرون
کوه مونت کامرون و قله فاکو
عاشق هیجان و کشف طبیعت هستید؟ پس در سفر به کامرون بلندترین نقاط این کشور یعنی کوه مونت کامرون و قله فاکو را در برنامه‌ی سفر خود بگنجانید و با دنیای جدیدی از جاذبه های طبیعی رو به رو شوید.
پارک ملی وازا
پارک ملی وازا پارکی ملی در منطقه فار نورث در کامرون است. این پارک در سال ۱۹۳۴ گشایش یافت و در ابتدا به عنوان شکارگاه از آن استفاده میشد. وسعت این پارک ۱٬۷۰۰ کیلومتر مربع است. این پارک در سال ۱۹۶۸ ملی و در ۱۹۷۹ به عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره یونسکو برگزیده شد.
پارک ملی مفو و پارک ملی بِنو
همچنین پارک ملی مفو و پارک ملی بِنو با طبیعت منحصر به فرد خود جذاب‌ترین گونه‌های گیاهی و جانوری را در خود جای داده است که دیدن آن‌ها می‌تواند برایتان جالب باشد.
